ညီ ညီ မင်း ခ လ ဘက် ရည် ဆိုင် ထဲ ဝင် တာ နဲ့ ဆိုင် ထောင့် စား ပွဲ မှာ ထိုင် နေ တဲ့ ဖေ ဝင်း မောင် ကို တွေ့ လိုက်သည်..။
”ဗိုက် ဆာ နေ ပြီ လား ကွ...”
“မ ဆာ သေး ပါ ဘူး....ဆ ရာ.”
”ဒိုး တော့...အေး အေး ဆေး ဆေး သာ သွား ဝါး.. ဖေ ဝင်း မောင်..အ ပြန် ကျ ရင် ဟို ဘက် လမ်း ထိပ် က ကျော် ကြီး ကို ချိန်း ပေး
လိုက်....ကိုယ် ဒီ မှာ ဘဲ ရှိ မယ်..အ ရေး ကြီး ရင် ဖုန်း ခေါ် လိုက်..”
”ဟုတ် ပြီ..ဆ ရာ...”
အ နား ရပ် စောင့် နေ တဲ့ စား ပွဲ ထိုး လေး ကို လ ဘက် ရေ မှာ ဖို့ လုပ် ပြီး မှ နေ့ လည် စာ အ ချိန် ရောက် နေ တာ သ တိ ရ ပြီး မြေ အိုး မြီး ရှည် မှာ လိုက်
သည်..။ ဆိုင် အ ပြင် ဖက် ကို မျက် နှာ ပေး ပြီး ထိုင် သည်..။
ဆိုင် ရဲ့ မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် မှာ ရှိ တဲ့ ၆ ထပ် တိုက် ပေါ် တက် တဲ့ လှေ ခါး ပေါက် ကို မျက် ခြေ မ ပြတ် ကြည့် ရ တဲ့ ဖေ ဝင်း မောင် ရဲ့ အ လုပ် ကို သူ ထ မင်း
စား သွား တုံး ခ ဏ ဝင် တာ ဝန် ယူ ပေး ဖို့ ပါ..။ ရောက် လာ တဲ့ မြေ အိုး မြီး ရှည် ကို စား လိုက် သည်..။
စား ပွဲ ပေါ် ချ ထား တဲ့ ညီ ညီ့ ဖုန်း မြည် လာ သည်..။ ကော် လာ အိုင် ဒီ ကို ကြည့် လိုက် တော့ ဟန် တင်..။ ကျောက် မြောင်း ဖက် မှာ တာ ဝန် ချ ထား
တဲ့ သူ့ လူ တ ယောက်..။
”အေး...ဟန် တင်...ဘာ အ ရေး ကြီး လဲ...ဘာ ထူး လဲ...“
”ထူး တယ် ဆ ရာ ညီ......ပစ် မှတ် က မျက် နှာ သစ် တွေ သုံး နေ တယ် လို့ သ တင်း တ ခု တက် လာ တယ်.....ကျနော် ဒီ ဖက် မှာ အ ပိုင် စောင့် နေ တယ်....ဗိုလ်
မိုး နဲ့ ပိ စိ လဲ ရှိ တယ်..”
“ကောင်း တယ် ဟန် တင်..ဆက် လုပ်..အ ကြောင်း ထူး ရင် ခေါ် လိုက်..ဘက် ကပ် လို ရင် တော့ စိုး ကျော် ဆန်း ဆီ ကို စက် နဲ့ လှမ်း ခေါ် လိုက်..”
”ဟုတ် ကဲ့ ဆ ရာ ညီ..”
ညီ ညီ ဖုန်း ချ ပြီး မြီး ရှည် ဆက် စား မ လို့ ကြံ နေ ဆဲ မှာ ဘဲ တ ဖက် က တိုက် လှေ ခါး အ ဝင် မှာ တိုက် ပေါ် ကို တက် မဲ့ မိန်း မ တ ယောက် ကို တွေ့
လိုက် တာ ကြောင့် ဆက် မ စား ဖြစ် တော့။ စား ပွဲ ပေါ် ကို မြီး ရှည် အ တွက် ငွေ ချ ထား လိုက် ပြီး ဆိုင် ထဲ က ခပ် သုတ် သုတ် ထွက် ပြီး လမ်း တ ဖက် ခြမ်း က
တိုက် ဆီ ကို ဦး တည် လိုက် သည်..။
စော စော က သူ မြင် လိုက် တဲ့ အ ပြာ ရောင် ဝတ် စုံ နဲ့ မိန်း မ က လှေ ခါး က အ ပေါ် ကို တက် သွား ပြီ..။ ညီ ညီ လှေ ခါး ကို ခပ် သွက် သွက် လေး တက်
သည်..။ အာ ပါး..အ ပေါ် ဆုံး လွှာ အ ထိ တက် သွား တာ ဘဲ..။
အင်း...တံ ခါး ခေါက် နေ ပြီ....။ ညီ ညီ လှေ ခါး အ ကွယ် က ကွယ် ပြီး ချောင်း ကြည့် လိုက် သည်..။ တံ ခါး ခေါက် နေ ပြန် သည်..။ အ ထဲ က တ ခု ခု မေး ပုံ ရ
သည်..။သဲ သဲ ကွဲ ကွဲ မ ကြား ရ..။ မိန်း မ က “တ ယောက် ထဲ ပါ..ဘယ် သူ မှ မ ပါ ပါ ဘူး..” လို့ ပြန် ပြော တာ ကြား ရ သည်..။
ချောက် ..........က နဲ တံ ခါး ဖွင့် လိုက် သံ ကြား လိုက် ရ သည်..။
”ကဲ...မြန် မြန် လာ...နောက် ကြောင်း ရှင်း ရဲ့ လား...”
အ ထဲ က တံ ခါး ဖွင့် ပေး တဲ့ လူ က လှေ ခါး အ တက် ကို လှမ်း ကြည့် ရင်း မေး သည်..။
” ရှင်း ပါ တယ်...ကျ မ တ ယောက် ထဲ ပါ...”
” ဝင်....မေ စီ က ဘယ် လောက် များ များ ပေး လိုက် လဲ..”
”မ သိ ဘူး ..ဒီ အိတ် တ လုံး ဘဲ ပေး လိုက် တယ်..ကျ မ က ဘာ မှ မ သိ ဘူး..ကျ မ တာ ဝန် က ဒီ အိတ် ပို့ ပေး ဖို့ ပါ ဘဲ..”
”ကဲ...အ ထဲ ဝင်....မြန် မြန်....”
” မ ဝင် တော့ ဘူး..ဒျီ အိတ် ပေး ပြီး ရင် ကျ မ တာ ဝန် ကျေ ပြီ လေ...”
”နေ အုံး...စစ် ကြည့် ရ အုံး မယ်...အ ထဲ ဝင်...”
အ ပြာ ရောင် ဆင် တူ မိန်း မ အ ခန်း ထဲ ကို ဝင် ပြီ..။
ညီ ညီ တ ဟုန် ထိုး ပြေး သွား ပြီ ။
မိန်း မ အ နောက် က အ တင်း တိုး ပြီး အ ခန်း ထဲ ခုန် ဝင် လိုက် သည်..။ အ ထဲ က လူ က ညီ ညီ ကို မြင် လိုက် တာ နဲ့ အ ရမ်း လန့် သွား ပြီး...
“ဟေ့ ကောင်..မင်း ဘာ ဝင် လာ တာ လဲ...ဘာ ကောင် လဲ..” ဆို ပြီး ညီ ညီ ကို အော် ဟောက် လိုက် သည်..။
မိန်း မ လဲ ညီ ညီ တွန်း ဝင် လာ တဲ့ အ ရှိန် ကြောင့် လဲ ကျ သွား သည်..။
ညီ ညီ က သူ့ က ိုတိုက် ခိုက် ဖို့ ကြိုး စား လာ တဲ့ အ ခန်း ရှင် လူ ကို ဦး အောင် လက် ပြန် ဖြတ် ရိုက် သည်..။
ဖြောင်း က နဲ အ သံ နဲ့ အဲ ဒီ လူ ကြမ်း ပြင် ပေါ် ကို ဝုန်း က နဲ လန် ကျ သွား သည်..။
“ ဟိတ်..မ ထ နဲ့....ဟို ကောင် မ ရော..မ ထ နဲ့..ငါ က မူး ယစ် အ ထူး က..”
ညီ ညီ က အ ပြင် ထုတ် ဝတ် ထား တဲ့ စ ပို့ ရှပ် အောက် ထိုး ထား သော သေ နတ် ကို ဆွဲ ထုတ် လိုက် ပြီး ပြ သည်..။
၈ျင်း ဘောင်း ဘီ ရှေ့ အိပ် မှာ ချိတ် ထား တဲ့ စီ စစ် ရေး ကပ် ပြား ကို လဲ ပြ သည်..။
” ဒု ရဲ အုပ် ညီ ညီ မင်း ခ ဆို တာ ငါ ဘဲ...မ ထ နဲ့ မ လှုပ် နဲ့..တ ကယ် ပစ် မှာ....”
ဘောင်း ဘီ နောက် ဖက် အိပ် ထဲ က လက် ထိပ် ကို ထုတ် ပြီး အိမ် ရှင် လူ ကို ခတ် သည်..။ အ ပြာ ရောင် ဝတ် စုံ နဲ့ မိန်း မ က ဆောင့် ကြောင့် လေး ထိုင် နေ
သည်..။ အ ရမ်း ကြောက် နေ သည်..။မျက် နှာ လေး နီ ပြီး တုန် နေ သည်..။ ဟမ်း ဖုန်း ကို ထုတ် ပြီး သူ့ တ ပည့် တွေ ကို ခေါ် ဖို့ လုပ် သည်...။
“ဟေ့ ကောင်..မင်း နာ မယ် ပြော..”
“ ကျ နော့် နာ မယ်..မာ လစ် ပါ ဆ ရာ..”
“ဟိတ်..ဟို တ ယောက်..နင့် နာ မယ် ရော...”
” ကျ မ...ကျ မ နာ မယ် ..ယွန်း သက် ဇင်...ပါ...ကျ မ.....ကျ မ..ဒီ အိတ် ကို ဒီ လာ ပို့ ဆို လို့ လာ ပို့ တာ ပါ...”
အ ခု မှ အဲ ဒီ မိန်း မ ကို ညီ ညီ သေ သေ ချာ ချာ ကြည့် လိုက် မိ သည်.။ အား ပါး....တော် တော် ငယ် သေး တဲ့ ကောင် မ လေး တ ယောက် ပါ လား..။ ယွန်း သက်
ဇင် ဆို တဲ့ ကောင် မ လေး ကို ကြည့် နေ တဲ့ သူ့ မျက် လုံး တွေ က ကောင် မ လေး မျက် နှာ က ရော သူ မ ရဲ့ ကိုယ် လုံး ပေါ် က ရော မ ဖယ် မ ခွါ နိုင် တော့ ပါ..။
ဝှူး..တော် တော့် ကို မိုက် တဲ့ ကောင် မ လေး မို့ ပါ ဘဲ..။ ယ နေ့ ခောတ် စ ကား နဲ့ ဆို ရင် တော် တော် လန်း တယ် ပေါ့..။ ပါး စပ် က လဲ ထုတ် ပြော လိုက် မိ
သည်..။
”နင် တော် တော် မိုက် တာ ဘဲ...”
“ရှင်....”
ညီ ညီ က သူမ လာ ကို့ တဲ့ အိတ် ကို ဖွင့် ကြည့် လိုက် သည်..။ သူ ထင် တဲ့ အ တိုင်း အိတ် ထဲ မှာ ဘိန်း ဖြူ (ကီ လို ထုတ်) တွေ...။
အိမ် ရှင် မာ လစ် တ ဆတ် ဆတ် တုန် နေ ပြီ..။
”ဟို ကောင်...ပုံ ပျက် နေ ပါ လား..ပြေး ဖို့ ခု ခံ ဖို့ ကြံ နေ လား..ဒီမှာ တွေ့ လား...မင်း အ မေ လင်....ခြောက် တောင့် လုံး.......... မင်း ဖင် ထဲ ပစ် သွင်း လိုက် မယ်....“
သူ့.. ပွိင့် ၃၈ စ ပါယ် ရှယ် ပြောင်း တို သေ နတ် နဲ့ လှမ်း ချိန် လိုက် သည်..။
ယွန်း သက် ဇင် ကို သေ သေ ခြာ ခြာ စူး စမ်း အ ကဲ ခတ် ကြည့် တော့ ချော ရုံ တင် မ က ဘူး...သူ မ ရဲ့ကိုယ် လုံး က တော် တော် တောင့် တာ ပါ လား....မြန်
မာဆန် ဆန် ခါး တို အင်း ချီ ကျပ် ကျပ် ဝတ် ထာ တာ မို့ သူ မ ရင် လှ လှ တွေ ရော သေး ကျဉ် တဲ့ ခါး လေး ကို ရော အဲ ဒီ ခါး သိမ် လေး အောက် က စွင့် ကား နေ
တဲ့ တင် စိုင် တောင့် တောင့် တွေ ရော အား လုံး ရှယ် ပါ လား..။
ရဲ အ ရာ ရှိ လုပ် တာ လုပ် သက် တော် တော် ရ နေ ပြီ ဖြစ် တာ ကြောင့် စော စော ဒီ အိမ် ခန်း ထဲ ရောက် ခါ စ က တည် း က (ဘက် ကပ် အ ကူ ခေါ် ဖို့) မိ မိ တို့
တပ် ဖွဲ့ ဝင် တွေ ကို စက် နဲ့ ဒါ မှ မ ဟုတ် ဖုန်း နဲ့ ခေါ် ရ မယ် ဆို တာ ကို သူ သိ ပေ သည်..။မ သိ လို့ မ ဟုတ်..။ ဘာ ကြောင့် လဲ...ညီ ညီ.....။
ယွန်း သက် ဇင် ကြောင့်....ဘက် ကပ် ခေါ် ဖို့ နှေး ကွေး( ဒီ လေး) .. ဖြစ် နေ တာ..။ဒီ လို အ ရှုပ် ထုပ် ကြီး ထဲ ဒီ ချော ချော တောင့် တောင့် လေး ရောက် နေ
တာ သူ နှ မျော နေ မိ လား..။
ဒီ အ ကောင်း စား....ချော ချော လေး ကို ထောင် ထဲ ပို့ မှာ လား...။
ညီ ညီ... ရဲ အ ရာ ရှိ တ ယောက် အ လုပ် တာ ဝန် တွေ ကို လုပ် ကိုင် ခဲ့ တဲ့ တ လျောက် ကြီး ကြီး မား မား ..ဖေါက် ပြန် လဒ် စား ခဲ့ တာ မ ရှိ သ
လောက် ပါ..။
ညီ ညီ ရဲ့ ဖ ခင် ဦး မင်း ခ က လဲ ရဲ မှူး အ ဆင့် ထိ လုပ် ခဲ့ သူ အ ငြိမ်း စား ရဲ အ ရာ ရှိ ကြီး တ ယောက် ဖြစ် သည်..။ ညီ ညီ ကို လဒ် စား ခြင်း ရဲ့ ဆိုး ကျိုး
တွေ ကို အ မြဲ ပြော ပြ ပြီး မှန် မှန် ကန် ကန် လုပ် ဖို့ ဆုံး မ ခဲ့ ပေ သည်..။ ညီ ညီ လဲ အ ဖေ ရဲ့ ပြော စ ကား ကို နား ထောင် ခဲ့ သည်..။ ဟို လူ ဒီ လူ...အ မှု နဲ့ မ
ဆိုင် တဲ့ မိတ် ဆွေ...အ သိ တွေ ...ထ မင်း ကျွေး တာ လိုက် စား တာ လောက် ဘဲ ရှိ သည်..။
ညီ ညီ ခု တော့ ဒီ ယွန်း သက် ဇင် ဆို သော မိန်း မ ချော လေး ကြောင့် အ ၈ တိ လိုက် စား ဖို့ စဉ်း စား နေ ပြီ လား..။
ဘောင်း ဘီ နောက် အိပ် ထဲ က နောက် ထပ် လက် ထိပ် တ စုံ ကို ထုတ် ပြီး ယွန်း သက် ဇင် ကို န ဘေး က အပ် ချုပ် စက် တဲ့ တွဲ ပြီး လက် ထိပ် ခတ်
လိုက် သည်..။ ခေါင်း ထဲ မှာ ဘာ လုပ် မ လဲ ညီ ညီ စဉ်း စား အ ကြံ ထုတ် နေ သည်..။ မာ လစ် ဆို တဲ့ ကောင် က ရှိ နေ သည်..။ မာ လစ် ကို အိမ် သာ ထဲ သူ ဆွဲ
ခေါ် သည်..။ မာ လစ်.....တ ဆတ် ဆတ်...နတ် ပူး သ လို ...... တုန် ရီ နေ ပြီး.....
.“ကျ နော့် ကို ဘာ လုပ် မ လို့ လဲ ဆ ရာ....”
”မင်း ကို စစ် စ ရာ ရှိ လို့...“
“ဆ ရာ ရယ်....ကျ နော့် ကို ကယ် နိုင် ရင် ကယ် ပါ ဗျာ....ကျ နော် ထောင် ထဲ မ သွား ချင် ဘူး....“
“မင်း ဟာ တွေ က ကီ လို ထုပ် တွေ..မင်း တော့ နှစ် ကြီး ပြီ မာ လစ်...မင်း အ ခြေ အ နေ မင်း ရိပ် စား မိ မှာ ပါ...“
” ဟုတ် ပါ တယ် ဆ ရာ.....ကျ နော် ထောင် ထဲ မ သွား ပါ ရ စေ နဲ့..ငွေ ကုန် ချင် သ လောက် ကုန် ..အ ထုပ် တွေ ဆုံး ချင် ဆုံး ပါ စေ....ဘာ ဘဲ ဖြစ် ဖြစ် ပါ...ထောင်
ထဲ မ ဝင် ရ ရင် တော် ပါ ပြီ...“
” ဒါ ဘယ် သူ့ ဟာ တွေ လဲ....မင်း..နောက် ကွယ် မှာ ဘော့စ် ရှိ လား...“
“ဒါ ကျ နော့် ဟာ တွေ ချည်း ပါ ဘဲ ဆ ရာ...ဘော့စ် မ ရှိ ပါ ဘူး....အ ပြင် က လာ ပို့ တဲ့ ကောင် မ လေး က လဲ ကယ် ရီ သက် သက် ပါ..သူ့ ကို
ကျ နော် ဝယ် နေ ကျ မိန်း မ ဒေါ် စန်းစန်း အေး က ဒီ အိတ် ထဲ ဘာ ပါ တယ် ဆို တာ တောင် ပြော ပြ တာ မ ဟုတ် ပါ ဘူး...ဆ ရာ ကျ နော့် ကို လွှတ် ပေး ပါ ဆ
ရာ...ကျေး ဇူး မ မေ့ ပါ ဘူး...အခု ဆ ရာ ထောင် ထဲ ပို့ ရင် တ သက် တ ကျွန်း တောင် ဖြစ် သွား နိုင် ပါ တယ် ဆ ရာ..”
ညီ ညီ မာ လစ် ကို အိမ် သာ ထဲ ပိတ် ထား ခဲ့ ပြီး အ ပြင် က ကောင် မ လေး ဆီ ပြန် လာ ခဲ့ သည်..။
ကောင် မ လေး တ အီး အီး နဲ့ ငို နေ ပြီ..။ လက် ထိပ် ကြီး ခတ် တာ ခံ ထား ရ တော့ ပို ကြောက် နေ သည်..။
ညီ ညီ က လက် ထိပ် ကို ဖြုတ် ပေး လိုက် သည်..။
”ကဲ...မိန်း က လေး....ယွန်း သက် ဇင်..နော်...”
” ဟုတ် ကဲ့....”
” ဘယ် လို ဖြစ် တာ လဲ ကွာ...မင်း ရုပ် ရည် လေး နဲ့ ဒီ အ မှု ကြီး နဲ့ က.....မင်း ယူ လာ တဲ့ အိတ် ထဲ ဘာ ပါ တယ် ဆို တာ မ သိ ဘူး ဆို တာ ဟုတ် ရဲ့ လား...”
“တ ကယ့် ကို မ သိ တာ ပါ အ ကို..အဲ...ဆ ရာ ရယ်..ကျ မ.ကို ဒေါ် စန်း စန်း အေး ဆို တဲ့ အ မ ကြီး က ဒီ လို ဘဲ ခိုင်း နေ ကျ ပါ....ဘာ တွေ အ ထဲ ပါ တယ် ဆို တာ
ကျ မ ရဲ့ အ လုပ် လဲ မ ဟုတ် တာ နဲ့ ဘယ် တော့ မှ မ စပ် စု ပါ ဘူး.....
” အော် ....မင်း က ဒီ လို ပို့ တာ ဒီ တ ခါ ထဲ မ ဟုတ် ဘူး ပေါ့...ဟုတ် လား.....”
“သုံး လေး ကြိမ် လောက် တော့ သူ ခိုင်း တာ ပို့ ပေး ဘူး ပါ တယ်..”
”မင်း ကိုယ် ထဲ မှာ ရော ဘာ တွေ ဖွက် ထား သေး လဲ.....”.
” ဘာ မှ မ ဖွက် ထား ပါ ဘူး ရှင်..”
” တ ကယ် လား...သေ ချာ တယ် နော်...”
”ဟုတ် ကဲ့ အ ကို...မ ယုံ ရင် ရှာ ကြည့် ပါ.”
” မင်း မှာ အ တွင်း ခံ ဘောင်း ဘီ ဝတ် ထား လား...”
ယွန်း သက် ဇင် ခေါင်း လေး ငြိမ့် ပြ သည်..။ သူ မ ရဲ့ ဝင်း ဝါ တဲ့ပါး ပြင် ပေါ် မှာ မျက် ရေ တွေ စီး ကျ နေ သည်..။
” မင်း အင်္ကျ ီ နဲ့ ထ မိန် ကို ချွတ် လိုက် စမ်း...ဘာ တွေ ဖွက် ထား လဲ သိ ချင် တယ်...”
“မ...မ...ချွတ် ချင် ဘူး...ကျ မ ရှက် တယ်....”
” ဒါ ဆို ငါ စမ်း ကြည့် ရ မ လား...မင်း မှာ လက် နက် ပါ နေ ရင် ကော ဘယ် လို လုပ် မ လဲ...လာ စမ်း....”
“အို....”
ညီ ညီ ယွန်း သက် ဇင် ရဲ့ ကျော က စ ပြီး သူ့ လက် ဖ ဝါး ကြီး နဲ့ ပွတ် ကိုင် ပြီး တ ဖြေး ဖြေး နဲ့ အောက် ဖက် ဆင်း လာ သည်..။ ခါး သိမ် လေး..ဆီ ရောက် လာ
သည်..။ ကောင် မ လေး တွန့် သွား သည်..။ ဆက် ဆင်း လာ တော့ တင် ကား ကား ၂ လုံး..။
ညီ ညီ ရဲ့ လက် တွေ က တင်း မာ စွန့် ကား တဲ့ တင် တွေ ကို ပွတ် သပ် နေ ပြီး တင် ၂ လုံး ကြား ကို လက် ၂ ချောင်း နဲ့ ထိုး နှိုက် လိုက် သည်..။
”အိ....”
ပြီး တော့ တင် တွေ ကို ဆုတ် ညှစ် နေ ပြန် သည်..။
” မင်း တော် တော် တောင့် တာ ဘဲ......ဟင်း....”
ညီ ညီ ရဲ့ လက် တွေ ကောင် မ လေး ရဲ့ ရင် ဘတ် ဆီ ရောက် သွား ပြန် သည်..။
ကောင် မ လေး မျက် လုံး တွေ မှိတ် ကျ သွား ပြီး အံ ကို ကျိတ် ထား သည်..။ ပွတ် သပ် နေ ရင်း မေး သည်..။
”မင်း...အ သက် ဘယ် လောက် လဲ..”
“ ၁၈ နှစ် ပါ..”
” ကျောင်း သူ လား..”
” ဟုတ် ကဲ့...”
” ကော လိပ် လား......”
” ဟုတ် ကဲ့..ဒ ၈ုံ မှာ..ဒု တိ ယ နှစ် ပါ...”
” အိုး....ယွန်း သက် ဇင်....မိုက် လှ ချည် လား. ကော လိပ် ကျောင်း သူ ဖြစ် ပြီး......ဘိန်း ဖြူ သယ် တဲ့ ကယ် ရီ လုပ် ရ သ လား........................မင်း အ ခု ဘာ ဖြစ် မ
လဲ သိ လား...”
ယွန်း သက် ဇင် ဘာ မှ ပြန် မ ဖြေ..။ခေါင်း ငုံ့ ကာ မျက် ရေ တွေ သာ စီး ကျ ပြီး ရှိုက် နေ သည်..။ ငို နေ သည်...။
” ထောင် ထဲ ကို သွား ရ တော့ မှာ...”
” ရှင်.....”
” ဘယ် လို လုပ် ကြ မ လဲ..”
” ဘယ် လို ....ဘယ် လို လုပ် ရ မ လဲ ဟင်.....ကျ မ မ သွား ပါ ရ စေ နဲ့...ထောင် ထဲ မ သွား ပါ ရ စေ နဲ့....”
”မင်း အ မှု က တော် တော် ဘဲ ကြီး တယ် ဆို တာ ရော သိ တယ် နော်...”
”ဟုတ် ကဲ့...သိ ပါ တယ် ရှင်....ကျ မ ကို အ ကို မ ကယ် နိုင် ဘူး လား ဟင်.....ကျ မ ကို သ နား ပါ အ ကို.....ကျေး ဇူး ပြု ပြီး လွှတ် ပေး ပါ လား ဟင်...”
” ခက် တယ် ယွန်း သက် ဇင်.....ခက် တယ်....မင်း ကို လွှတ် ပေး ရင် ငါ့ အ လုပ် ကို ထိ ခိုက် နိုင် တယ်....ငါ့ ပု ခုံး ပေါ် က အ ပွင့် နဲ့ ရင်း ပြီး မင်း ကို ကယ် ဖို့ က
မင်း ကို လွှတ် ပေး ရင် ...အ ပေး အ ယူ အ နေ နဲ့ မင်း က ငါ့ ကို ဘာ ပြန် ပေး မ လဲ...”
” ဘာ ဘဲ ဖြစ် ဖြစ် ကျ မ တတ် နိုင် တာ.... ပေး နိုင် တာ အား လုံး ...ပေး ပါ့ မယ် အ ကို..”
”မင်း တတ် နိုင် တာ ဘဲ ငါ တောင်း မှာ ပါ......မင်း လဲ ကော လိပ် ကျောင်း သူ ကြီး ဘဲ လေ..ဒီ လောက် ဆို သ ဘော ပေါက် မှာ ပါ....... ဒုံး မ ဝေး ပါ ဘူး ထင် တာ
ဘဲ....”
ညီ ညီ က ယွန်းသက် ဇင် ကို သူ့ ဖက် ကို ဆွဲ ယူ ပြီး ဖက် လိုက် သည်..။ မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ပူး ကပ် ဖက် ထား သည်..။ သူ့ လက် တွေ က ကောင် မ လေး ၏ တင်
သား စိုင် တင်း တင်း ကား ကား တွေ ကို နယ် နေ သည်..။
” မင်း ငါ ဘာ လို ချင် တယ် ဆို တာ သိ တယ် မ ဟုတ် လား....”
”အင်း....”
“ငါ လို ချင် တာ..... မင်း... ...ဘဲ..........မင်း ကို လို ချင် တယ်....မင်း သ ဘော ပေါက် လား...”
“ပေါက် ပါ တယ်...”
ယွန်း သက် ဇင် ရဲ့ ပေါင် တန် ရှည် တွေ ကြား ညီ ညီ စမ်း နေ သည်...ဖေါင်း အိ တဲ့ ဆီး ခုံ ကြီး ကို ညီ ညီ လက် ချောင်း တွေ က ထ မိန် ပေါ် က ပွတ် သပ် နေ
သည်..။
ယွန်း သက် ဇင် မျက် လုံး လေး တွေ မှေး စင်း ကျ သွား သည်..။ အ ကွဲ ကြောင်း ရဲ့ နှုတ် ခမ်း သား တွေ ကို ကိုင် မိ နေ ပြန် သည်..။
” ဒါ ကို မင်း ဘယ် လို ခေါ် လဲ...”
“ ရှင်....”
”ဟော ဒီ ဟာ.....မင်း ရဲ့ ပေါင် ကြား က ဟာ ကို မင်း ဘယ် လို ခေါ် လဲ...”
ယွန်း သက် ဇင် မ ဖြေ....။ ခေါင်း ငုံ့ ပြီး ငြိမ် နေ သည်...။
ညီ ညီ က ခပ် မာမာ ထပ် မေး သည်..။
“ဟိတ်...ဖြေ လေ....ဘာ တိတ် နေ တာ လဲ.....”
ယွန်း သက် ဇင် လေ သံ နဲ့ တိုး တိုး လေး..... “ စောက် ပတ် ”............. လို့ ပြော သည်...။
” မင်း စောက် ပတ် ကို ငါ့ ကို ပေး မှာ လား...”
ခ ဏ တွေ ေ၀ နေ ပြီး မှ..............”အင်း...”
ယွန်းသက် ဇင် ခေါင်း ငြိမ့် ပြ သည်..။
“မင်း မှာ ရီး စား ရှိ လား..”
” ဟင့် အင်း..မ ရှိ ဘူး....”
” အ ရင်က ရော မ ရှိ ဖူး ဘူး လား...”
” မ ရှိ ဖူး ပါ ဘူး..”
”ယောက် ကျား နဲ့ ကော အိပ် ဖူး လား....သိ တယ် မ ဟုတ် လား ...လိုး တာ လေ...”
“ဟင့် အင်း....ကျ မ ဘာ မှ မ ဖြစ် ဖူး ပါ ဘူး.. မ အိပ် ဖူး ဘူး................” တုန် ရီ တဲ့ အ သံ လေး နဲ့ တိုး တိုး ဖြေ သည်..။
” မင်း က အ ပျို စစ် စစ် ပေါ့...ဟုတ် လား....”
” ဟုတ် ကဲ့....”
” မင်း မှာ မိ ဘ တွေ ရှိ လား...”
” အ မေ ရှိ တယ်.........အ ဖေ က ဆုံး တာ ကြာ ပြီ..ကျ မ ငယ် ငယ် က ဘဲ.... အ မေ လဲ ကြိုး စား ပြီး အ လုပ် လုပ် တာ ပါ ဘဲ.....ဒါ ပေ မဲ့...ကံ ဆိုး မ သွား ရာ မိုး
လိုက် လို့ ရွာ...ဆို သ လို...လုပ် သ မျှ ရှုံး....အ ရင်း ပြုတ်...ဆင်း ရဲတွင်း က မ တက် နိုင် ဘူး..တော် တော် အ ခက် အ ခဲ တွေ့ ခဲ့ ပါ တယ်....ဒါ ကြောင့် ကျ မ အ
လုပ် ထွက် လုပ် တာ ပါ..ကျ မ ဘယ် လို မှ ထောင် ထဲ မ သွား နိုင် ဘူး....ကျ မ အ မေ လဲ ဒီ လို ဖြစ် တာ မ သိ စေ လို ဘူး.......”
“ကောင်း ပြီ လေ...မင်း ပြောတာ မှန် ပါ တယ်...မင်း ထောင် ထဲ မ သွား သင့် ဘူး....မင်း ငါ လို ချင် တာ တွေ အ ကုန် ပေး ရင် မင်း.. မ သွား စေ ရ ဘူး...အဲ ..ငါ ကျေ
နပ် တဲ့..အ ထိ မင်း ပေး ရ မှာ နော်....”
ယွန်း သက် ဇင် ခေါင်း ညှိမ့် ပြ သည်..။
” ဟုတ် ကဲ့ အ ကို.....ထောင် ထဲ မ ရောက် ရင် တော် ပါ ပြီ.. ထောင် ထဲ ရောက် ဖို့ မ ရောက် ဖို့ က အ ကို့ အ ပေါ် ဘဲ လုံး လုံး မူ တည် နေ ပါ တယ်......အ ကို
တောင်း ချင် တာ တောင်း ပါ..အ ကုန် ပေး ပါ မယ်....”
သူ မ အ တွက် ရွေး စ ရာ လမ်း မ ရှိ..။ “ကျား သ နား မှ နွား ချမ်း သာ မယ် ”ဆို သ လို အ ခြေ အ နေ ပါ..။
ညီ ညီ ဖုန်း ဆက် သည်..။ထ မင်း စား သွား ခိုင်း လိုက် တဲ့ သူ့ တ ပည့် ရဲ ကြပ် ဖေ ဝင်း မောင် ဆီ ကို ဖြစ် သည်..။
” ဖေ ဝင်း မောင်...စား ပြီး ပြီ လား...”
” ဟုတ် ကဲ့ ဆ ရာ..ပြီး ပြီ..ကျော် ကြီး ဆီ ကျ နော် ရောက် ပြီ...ကျ နော် သူ့ ကို သွား စား ခိုင်း လိုက် မယ်...”
” အေး ...ကောင်း တယ်....သူ ပြန် လာ ရင် မင်း တို့ ၂ ယောက် အဲ ဒီ မှာ ဘဲ အ တူ နေ ကြ...ဒီ မှာ ငါ ရှိ နေ တယ်...မင်း ကို မ လို ဘူး...ဟုတ် ပ လား...”
” ဟုတ် ကဲ့ ဆ ရာ...”
“ကဲ....ယွန်း သက် ဇင်....မျက် ရေ တွေ သုတ်. အ ခု ဒို့ ဒီ က နေ သွား ကြ မယ်....သွား ဖို့ ပြင် ဆင် တော့........”
ညီ ညီ အိမ် သာ ထဲ က မာ လစ် ဆီ သွား ပြန် သည်..။
”မာ လစ်....မင်း ဖြစ် ချင် တဲ့ အ တိုင်း..မင်း ကို ငါ လွှတ် ပေး လိုက် မယ်....ငါ့ ကို ဘာ မှ ပေး စ ရာ မ လို ဘူး....ဘိန်း ဖြူ တွေ တော့ ငါ ပိုင် ရှင် မဲ့ အ ဖမ်း ပြ လိုက်
မယ်...ကျေ နပ် လား...”
“ဟုတ် ကဲ့ ပါ ဆ ရာ.....ကျေး ဇူး ကြီး ပါ တယ် ဆ ရာ.....ထောင် ထဲ မ ဝင် ရ ရင် ကျေ နပ် လှ ပါ ပြီ..”
“ငါ့ ကို တော့ ပြန် လှန် မယ် မ စဉ်း စား နဲ့ နော် မာ လစ်.....ရဲ ဆို တာ မင်း တို့ လည် တာ လောက် က ဒို့ အိပ် နေ သ လောက် ရှိ တယ်....မင်း ငါ့ ကို ဘတ် ရင်
တော့ မ လွယ် ဘူး.....မှတ်..”
” ဆ ရာ ရယ်...ထောင် ထဲ မ ရောက် တာ ဘဲ ဆ ရာ့ ကျေး ဇူး ကြီး လှ ပါ ပြီ...ဘယ် တော့ မှ မ ဘတ် ပါ ဘူး...စိတ် ချ ပါ...”
မာ လစ် ကို လက် ထိပ် ဖြုတ် ပေး လိုက် သည်..။ မာ လစ် မှာ မ ထင် မှတ် ဘဲ အ ဖမ်း ခံ ထား ရ တာ မှ ပြန် လွတ် လို့ မျက် ရေ တွေ စီး ကျ လာ ရ အောင် ဘဲ ဝမ်း
သာ နေ သည်...။
” မာ လစ်...လစ် ပေ တော့..မင်း တည် တည် ငြိမ် ငြိမ် နဲ့ တိုက် ပေါ် က ဆင်း သွား..ဝေး ဝေး ကို လစ် တော့ ကွာ...”
” ဟုတ် ကဲ့ ဆ ရာ....”
မာ လစ် တိုက် ပေါ် က ဆင်း သွား ပြီး တော့ ညီ ညီ လဲ ဘိန်း ဖြူ တွေ အ ပြည့် နဲ့ လက် ဆွဲ အိတ် ကို ကောက် ယူ လိုက် သည်..။
ယွန်း သက် ဇင်.....ရယ် ဒီ ဖြစ် ပြီ လား......
” ဟုတ် ကဲ့ အ ကို......
“ ကဲ....ညီ မ....သွား ကြ မယ်...ဒါ နဲ့....ယွန်း လို့ ခေါ် မယ်...အို ကေ လား....“
” ဟုတ် ကဲ့ အ ကို..ယွန်း ကိ.ု အ မေ က ရော သူ ငယ် ချင်း တွေ က ပါ... ယွန်း လို့. ခေါ် ကြ တာ ပါ..”
ညီ ညီ ...ယွန်း ၏ ခါး လေး ကို ဆွဲ ဖက် ပြီး တိုက် ခန်း ထဲ က ထွက် လိုက် သည်..။
..................................................................................................................................
ညီ ညီ ၏ အိမ် ကို ရောက် တော့ ည ၇ နာ ရီ ရှိ နေ ပြီ..။
ယွန်း နဲ့ သူ နဲ့ တ ရုပ် တန်း လမ်း ၂၀ မှာ ဝင် ပြီး ည စာ စား ခဲ့ ကြ သည်..။ ယွန်း ရဲ့ သူ ငယ် ချင်း ” အေးမ ” ရဲ့ အ ကူ အ ညီ နဲ့ ယွန်း ရဲ့ အ မေ ကို စိတ် မ ပူ ဖို
့...ယွန်း ပဲ ခူး ကို အ လုပ် နဲ့ သွား ကြောင်း ပြော ခိုင်း သည်..။
” ယွန်း.....ရေ ချိုး လိုက် ပါ လား...”
ညီ ညီ မျက် နှာ သုတ် ပု ဝါ ယူ ပေး လိုက် သည်..။ ရေ ချိုး ခန်း ထဲ ဝင် သွား သည့် ယွန်း ရဲ့ တင် တွေ တုန် ခါ သွား တာ ညီ ညီ မြင် လိုက် ရ သည်..။ တော် တော်
တောင့် တဲ့ ကောင် မ လေး....ဘဲ...။ အင်း...မ ကြာ ခင် မှာ ဘဲ ယွန်း သက် ဇင် ဆို တဲ့ ကောင် မ လေး နဲ့ သူ နဲ့ ပွဲ ကြီး ပွဲ ကောင်း တွေ့ ကြ တော့ မယ် ဆို တဲ့ အ
သိ ကြောင့် လဲ ညီ ညီ စိတ် လှုပ် ရှား သ လို ဖြစ် လာ သည်..။
ရေ ချိုး ခန်း ထဲ က ရေ သံကြား နေ ရ သည်..။ ယွန်း ရေ ချိုး နေ တာ ကို မြင် ချင် စိတ် တွေ ဖြစ် ပေါ် လာ သည်..။ မ ထူး ပါ ဘူး......မ စောင့် နိုင် တော့
ဘူး...ညီ ညီ သူ့ လုံ ချည် နဲ့ တီ ရှပ် ကို ချွတ် ပစ် လိုက် ပြီး ရေ ချိုး ခန်း ထဲ ကို ဝင် လိုက် သည်..။
ယွန်း က ရေ ပန်း အောက် မှာ အ ဝင် တံ ခါး ဖက် ကို ကျော ခိုင်း ပြီး ရေ ချိုး နေ သည်..။ ညီ ညီ လဲ ယွန်း ကို အ နောက် ဖက် မှသိမ်း ဖက် လိုက် သည်..။
ညီ ညီ ရဲ့ လက် ၂ ဖက် က ယွန်း ရဲ့ တင်း မာ ပြီး ကော့ မော့ နေ သော ရင် နှစ် လုံး ကို ဆုတ် ကိုင် လိုက် မိ ပြီ..။
” အို....”
ယွန်း လန့် သွား သည်..။ ညီ ညီ ဝင် လာ တာ သူမ မ သိ လိုက်..။ မျှော် လင့် မ ထား တာ မို့ တုန် လှုပ် သွား ပြီး...”ဘာ လုပ် တာ လဲ.....လွှတ်... မ လုပ် ပါ နဲ့....” လို့
ပြော ရင်း ရုန်း သည်..။ ယွန်း ၏ ကား ဖု နေ တဲ့ တင် သား ၂ လုံး ကို မာ မာ အ တန် ကြီး ဖိ ကပ် နေ တာ ယွန်း သ တိ ထား မိ ပြီး အ ရှေ့ ကို တိုး ပြီး ရှောင် ဖယ် ဖို့
ကြိုး စား သည်..။ အ နောက် က ညီ ညီ က ဆွဲ ဖက် ပြီး ကပ် ထား လို့ ယွန်း ရှောင် လို့ မ ရ..။ ညီ ညီ ရဲ့ လက် တွေ က အ ငြိမ် နေ တာ မ ဟုတ်.။ ရင် ထွား ထွား
ကော့ ကော့ တွေ ကို ဆုတ် နယ် နေ က လို လိင် တန် က လဲ တင် ကား ကား တွေ ကို ဖိ ပွတ် နေ သည်..။ တင် နှစ် လုံး ရဲ့ ကြား ထဲအ လျား လိုက် ညှောင့် နေ
သည်..။
ယွန်း သူ့ ကို ဆက် မ ရုန်း မိ တော့..။ တ ကယ် တော့ ယွန်း ဘဲ သူ့ ကို သူ လို ချင် တာ ပေး ပါ မယ် လို့ သ ဘော တူ ခဲ့
တာ ဘဲ လေ..။ အ ပျို စင် လေး ဖြစ် ပြီး ယောက် ကျား နဲ့ အ တွေ့ အ ကြုံ က လည်း မ ရှိ တာ ကြောင့် သာ လန့် ရှက် ပြီး ညီ ညီ ရုတ် တ ရက် ဝင် လာ ပြီး ဖက် တဲ့
အ ခါ အော် မိ ရုန်း မိ တာ ဖြစ် သည်..။
ညီ ညီ ရဲ့ အ ကိုင် အ တွယ် တွေ က ယွန်း ရဲ့ စိတ် ကို ကြွ လာ စေ တာ ကို ယွန်း မ ငြင်း နိုင်..။ မာ လစ် ရဲ့ တိုက် ခန်း မှာ က တည်း က
ညီ ညီ သူ့ ကိုယ် တွေအ နှံ့ လက် နဲ့ လိုက် စမ်း ပွတ် သပ် က ထဲ က ရင် တွေ ခုန် ပြီး သွေး သား တွေ ဆူ ေ၀ ခဲ့ ရ တာ ပါ..။
အ ခု လဲ ညီ ညီ ရဲ့ အ ကိုင် အ ထိ တွေ က ယွန်း ရဲ့ သ ဘာ ၀ ကာ မ စိတ် ကို နှိုး ဆွ နေ ပြီ..။ ရင် သား တွေ ကို ပယပ ပယ် နယ် နယ် ဆုတ် ကိုင် နေ တဲ့ လက် ၂
ဖက် က ဖေါင်း မို့ တဲ့ ဆီး စပ် က အ မွှေး နု လေး တွေ ကို ပွတ် က စား နေ ပြန် တယ်..။ သူ နဲ့ ကျ မှ တ သက် လုံး ဖုံး ခဲ့ သ မျှ အ ရှက် ကုန် ရ ပါ လား...ညီ ညီ ရဲ့
လိင် တန် ချောင်း ကြီး က တော့ ဆက် ညှောင့် ပွတ် နေ တုံး ဘဲ..။
ညီ ညီ က ယွန်း ကို ဆွဲ လှည့် လိုက် တော့ ယွန်း သူ နဲ့ မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ဖြစ် သွား ရ သည်...။ “အို့....”
ညီ ညီ က ယွန်း ကို တင်း တင်း ဖက် ထား တော့ ယွန်း ရဲ့ ရင် သား စိုင် တွေ နဲ့ ညီ ညီ ရဲ့ ရင် ဘတ် နဲ့ တ အား ဖိ ကပ် နေ သည်..။ ညီ ညီ က ယွန်း နှုတ် ခမ်း
လေး ကို ဖိ ကပ် စုတ် နမ်း လိုက် သည်..။ မျက် လုံ စုံ မှိတ် ထား သည့် ယွန်း သည် တ ခါ မှ ယောက် ကျား တ ယောက် နဲ့ နမ်း ဘူး တာ မ ဟုတ် လို့ ဘာ လုပ် ရ မှန်း
တော့ မ သိ..။ ရှက် က လဲ ရှက် ကြောက် လဲ ကြောက်....တ ဆတ် ဆတ် တုန် ရီ နေ သ လို ပါ ဘဲ...။ယွန်း က ဒီ အ တိုင်း သူ စုတ် တာ ငြိမ် နေ တော့ ညီ ညီ က
နှုတ် ခမ်း ချင်း ပူး ထား တာ ခ ဏ ခွါ လိုက် ပြီး....”ယွန်း...ကိုယ့် ကို ပြန် နမ်း လေ...ကိုယ့် နှုတ် ခမ်း တွေ ကို ပြန် စုတ်...” လို့ ပြော လိုက် သည်..။ ယွန်း လဲ သူ ခိုင်း
သ လို သူ့ နုတ် ခမ်း တွေ ကို ပြန် စုတ် ကြည့် လိုက် သည်..။ ညီ ညီ ၏ လျာ က ယွန်း ရဲ့ နှုတ် ခမ်း လေး ကြား ဝင် ရောက် မွှေ နှောက် နေ သည်..။ ယွန်း လဲ သူ မ
လျာ လေး နဲ့ ပြန် ထိ တွေ့ ပေး လျက် ပေး လိုက် မိ သည်..။
ညီ ညီ ၏ လက် တွေ က ယွန်း ရဲ့ ပေါင် ကြား ကို ပွတ် သပ် ကိုင် တွယ် နေ ပြီ..။ ညီ ညီ ရဲ့ ဖွား ဖက် တော် လိင် ချောင်း ကြီး က အ စွမ်း ကုန် မာ တောင်
နေ တာ ညီ ညီ က ယွန်း ရဲ့ လက် တ ဖက် ကို ဆွဲ ယူ ပြီး သူ့ လိင် တန် ကြီး ဆီ ဆွဲ ယူ ပြီး ကိုင် ခိုင်း သည်...။ ယွန်း ရင် တွေ တ အား ခုန် တာ မှ လိင် တန် ကြီး ကို တ
အား ဘဲ ဆုတ် ကိုင် ထား မိ ရ သည်..။ ညီ ညီ က မ အောင့် အီး နိုင် တော့ ပုံ နဲ့ ယွန်း ကို ရေ ချိုး ခန်း ထဲ က ဆွဲ ခေါ်ကာ သူ ၏ အိပ် ခန်း ထဲ ကို ရောက် ခဲ့ ကြ တာ
နဲ့ ကု တင် ကြီး ပေါ် ကို နှစ် ဦး သား လှဲ ချ မိ ကြ လေ သည်..။
” ယွန်း ရယ်....မင်း သိပ် လှ တာ ဘဲ...”
ညီ ညီ က သေ သေ ချာ ချာ တ ကိုယ် လုံး ကို ကြည့် နေ လို့ ယွန်း ရှက် ပြီး သူ မ ပေါင် တန် တွေ ကို စေ့ လိုက် သ လို ရင် သား တွေ ကို လဲ လက် ၂ ဖက် နဲ့ ဖုံး ကာ
လိုက် လေ သည်..။ ဒါ ပေ မဲ့ ညီ ညီ က ခွင့် မ ပြု...။
” မ ရှက် ပါ နဲ့ ယွန်း ရယ်......”
ညီ ညီ က ယွန်း နှုတ် ခမ်း တွေ ကို ပြန် စုတ် နမ်း လာ ပြန် သည်..။ သူ့ ကို ပြန် မ နမ်း စုတ် ရင် ရေ ချိုုး ခန်း ထဲ တုံး က လို ဘဲ သူ့ ကို နမ်း ဖို့ ပြော လာ မှာ ကြောင့်
သူ မ ပြော ခင် ဘဲ သူ ၏ နှုတ် ခမ်း တွေ ကို ပြန် စုတ် ပေး လိုက် လေ သည်..။
ညီ ညီ လဲ ယွန်း ၏ ရင် သား တွေ ကို စိတ် တိုင်း ကျ နယ် နေ ပြီ... ရင် သား ထိပ် ဖူး လေး တွေ ကို ငုံ စို့ လိုက် တော့ ယွန်း နှုတ် ခမ်း လေး ဟ သွား
သည်..။ ”အ....အီး.....”
ပန်း နု ရောင် ထိပ် ဖူး လေး ကို ငုံ ထား ပြီး လျာ ကြီး နဲ့ ထိုး က လိ နေ ပြန် သည်..။ ” အို..................အ ကို......အို....”
လက် ၂ ဖက် က ရင် သား တွေ ကို ချေ နယ် နေ စဉ် ညီ ညီလျာ ကြီး ကအောက် ဖက် ကို တ ရွေ့ ရွေ့ ဆင်း ပြီး ဝမ်း ပြင် သား ရှပ် ရှပ် လေး ကို ယက် နေ ပြန်
သည်..။ ယွန်း ယား ကျိ ကျိ နဲ့တ ထွန့် ထွန့် လူး နေ ရ သည်..။ချက် ပေါက် လေး ကို လျာ ကြီး နဲ့ က လိ နေ ပြန် သည်..။ သိပ် မ ကြာ လိုက် ဘဲ ဖတ် က နဲ သူ့ နှ
ခေါင်း ချွန် ချွန် ကြီး နဲ့ ဆီး ခုံ ဖေါင်း ဖေါင်း အိ အိ ကြီး ကို လူး လှိမ့် ပွတ် သပ် နမ်း နေ ပြန် သည်..။ ယွန်း ရဲ့ ၁၈ နှစ် လုံး လုံး ထိန်း သိမ်း လာ ခဲ့ တဲ့ အ ပျို စင် အ ကွဲ
ကြောင်း လေး မှာ ညီညီ ရဲ့ အ ကိုင် အ တွယ် အ ယက် အ စုပ် တွေ ကြောင့် ကာ မ အ ရေ ကြည် တွေ စို စို ရွှဲ နေ ပြီ...။ အ မွှေး နု နု လေး တွေ ခပ် ပါး ပါး ပေါက် နေ
တဲ့ ယွန်း ရဲ့ အ လှ ပန်း လေး ဆီ ကို ညီ ညီ ရဲ့ လျာ ကြီး ရောက် ရှိ သွား ပြီး အ ထက် အောက် စ ပြီး လျက် လေ သည်..။
ယွန်း သူ့ ခေါင်း က ဆံ ပင် တွေ ကို ယောင် ယမ်း ပြီး ဆုတ် ကိုင် လိုက် မိ သည်..။ ညီ ညီ က တော့ ယွန်း ၏ ခါး သိမ် လေး ကို လက် တ ဖက် က ဆုတ် ကိုင်
ထား သ လို တ ဖက် က ယွန်း ရဲ့ ရင် သား တ ဖက် ကို ကိုင် ထား ပြီး အ ကွဲ ကြောင်း ( စောက် ပတ် ) လေး ကို လျာ နဲ့ လျက် နေ ရာ ယွန်း မှာ အ ရ သာ ထူး ကဲ လှ
တာ ကြောင့် ပါး စပ် က တ ဟင်း ဟင်း နဲ့ ညည်း ညူ နေ ရ လေ သည်..။
ညီ ညီ ၏ လျာ က ယွန်း ရဲ့(ရ တ နာ ရှေ ွ ကြုတ် ) နှုတ် ခမ်း သား နု နု လေး ရဲ့ ကြား ထဲ ကို ထိုး ဆွ နေ ပြန် ရာ ယွန်း မှာ တင် ကား ကား များ တ ဆတ် ဆတ်
ခါ ပြီး ကော့ ကော့ ပေး လေ သည်..။ ညီ ညီ လဲ ယွန်း ရဲ့ ( ရ တ နာ ရှေ ွ ကြုတ် ) ကို အား ပါး တ ရ ယက် စုတ် ပေး တာ ကို ရပ် လိုက် ပြီး ယွန်း ပေါင် တန် နှစ်
ဖက် ကို ဖြဲ ကား လိုက် ပြီး ယွန်း အ ပေါ် ကို တက် မှောက် နေ ရာ ယူ လိုက် ပြီး...”ယွန်း ...ကိုယ် ယွန်း ကို ချစ် တော့ မယ် နော်..” လို့ ပြော လိုက် ပြီး သူ ၏ မှို ပွင့်
ထိပ် ဖူး ကား ကား ကြီး နဲ့ အ တန် ချောင်း ရှည် ကြီး ကို ယွန်း ၏ အ လှ ရ တ နာ ( စောက် ပတ် )အကွဲ ကြောင်း လေး မှာ တေ့ လိုက် လေ သည်..။
ယွန်း မှာ လဲကာ မ စိတ် တွေ အ လွန့် ကို ဘဲ ပြင်း ထန် နေ ပြီ မို့ ခေါင်း လေး ကို ငြိမ့် ကာ...” အ ကို့ သ ဘော ပါ ဘဲ အ ကို...” လို့ ပြန် ပြော ပြီး ညီ ညီ့
ကျော ပြင် ကြီး ကို ဖက် လိုက် လေ သည်..။ ညီ ညီ လည်း ယွန်း ဟာ အ ပျို စစ် စစ် လေး လို့ သိ ထား တာ မို့ သူ့ လိင် တန် ကြီး ကို ထိပ် ဖျား လေး တင် ဘဲ ဖြေး
ဖြေး လေး ထိုး ထည့် လေ သည်..။ လိင် ချောင်း ထိပ် ပိုင်း က တင်း တင်း ကျပ် ကျပ် ကြီး ယွန်း ရဲ့ ရ တ နာ လေး ထဲ ရောက် ရှိ နေ ပြီ..။“ အို ကေ လား
ဟင်...ယွန်း...”
” အင်း.....”
ညီ ညီ လဲ မိန်း မ များ စွာ ကို လိင် ဆက် ဆံ ခဲ့ ဘူး သူ တ ယောက် ဖြစ် သ လို အ ပျို စစ် ကို ပါ ပန်း ဦး ခြွေ (ပါ ကင် ဖွင့် ) ဘူး သူ ဖြစ် တာ ကြောင့်ဖြေး
ဖြေး ချင်း တ ထစ် ချင်း ရှေ့ တိုး နောက် ငင် ထိုး လိုက် ဆုတ် လိုက် နဲ့ လို ရာ ပန်း တိုင် ရောက် ရန် အ ချိန် ယူ ပြီး ကြိုး စား တော့ သည်..။ ယွန်း သည် ပ ထ မ ဦး
ဆုံး အ ကြိမ် မို့ နာ ကျင် ပေ မဲ့ ညီ ညီ ရဲ့ နှိုး ဆွ မှုု တွေ ကြောင့် သည် လိင် တန် ကြီး ကို သူ မ အ ထဲ ထိုး သွင်း စေ ချင် စိတ် တွေ က ဖြစ် ပေါ် နေ ခဲ့ တာ မို့ ပေါင်
တွေ ကို အ စွမ်း ကုန် ကား ပေး ပြီး ညီ ညီ တ ဖြေး ဖြေး ချင်း အ သွင်း အ ထုတ် လုပ် ပေး တာ ကို သ ဘော ကျ ခံ ယူ နေ ပေ သည်..။
” နာ လာ ဟင်...ယွန်း...”
” နာ တယ်...ဒါ ပေ မဲ့ ရ တယ် အ ကို....လုပ် ပါ....လုပ်...ဖြေး ဖြေး..လုပ်...“
ညီ ညီ လဲ ယွန်း ခံ နိုင် နေ တာ ကို သိ ရ တာ ကြောင့်ခပ် ဖြေး ဖြေး ချင်း တ ချက် ချင်း ”လုပ် ” လေ သည်..။ယွန်း ရ ဲ့ စောက် ရေ တွေ စ ို ရ ှ ဲ ွ နေ တာ
ကြောင့် လုပ် လို့ ရ တာ လာူ မ သိ ပါ ဘူး.......။ယွန်း မှာ တ အင် အင် နဲ့ နှုတ် ခမ်း လေး မ ဟ တ ဟ နဲ့ သူမ တင် သား တွေ ကို ကော့ ကော့ ပေး နေ ပါ သည်..။
ညီ ညီ ရဲ့ လိင် ချောင်း ကြီး ဟာ ယွန်း ရဲ့ရ တ နာ ပန်း ပွင့် လေး ထဲ တင်း ကြပ် နေ တာ ကြောင့် တ ချက် ထိုး ထုတ် လိုက် တိုင်း ညီ ညီ အ တွက် အ လွန် ဘဲ အ ရ
သာ ကောင်း လွန်း နေ သ လို ယွန်း မှာ လဲ သည် လိင် တန် ကြီး တိုး ဝင် လာ တိုင်း သူ မ ရဲ့အ ပျို စင် ပန်း က လေး ၏ အ တွင်း သား နု နု တွေ ကို အ ပြည့် အ သိပ်
ကြီး ပွတ် တိုက် သွား တာ ကြောင့် ကာ မ အ ရ သာ ထူး ကဲ လှ တယ်...။ နာ ကျင် မှု ေ၀ ဒ နာ ကို ကာ မ အ ရ သာ က အ နိုင် ယူ သွား တယ် ပြော မ လား...တ ချက်
အ ပြီး နောက် တ ချက် ထပ် လို ချင် နေ ရ ပြီ..။ ဒါ ကြောင့် တင် တွေ ကို ပင့် ကော့ ပြီး ဖြေး ဖြေး ချင်း ”ပေး” နေ တာ ကို ဘဲ အား မ ရ ဖြစ် လာ ရ ပြီး ခပ် သွက်
သွက် လုပ် ပေး စေ ချင် လာ ရ သည်..။
ညီ ညီ လဲ ယွန်း ၏ ( အ ပျို စစ် ပန်း ပွင့် လေး ) က ကျပ် လွန်း စီး ပိုင် လွန်း နေ တာ ကြောင့် အ ရမ်း ဘဲ အ ရ သာ ကောင်း လှ တာ ကြောင့် ခပ် သွက်
သွက် ညှောင့် ပါ တော့ သည်..။
” ရ လား ဟင်...ယွန်း...အို ကေ လား...”
” အင်း...အင်း...ရ တယ်...ရ တယ်...”
သူ့ ကို ကြောက် တာ ကြောင့် ယွန်း နာ တယ် နာ တယ် လို့ ပြော ရ မဲ့ အ စား ရ တယ် ရ တယ် များ ပြော မိ လေ သ လား မ သိ တော့ ပါ ဘူး...။
ယွန်း လဲ ခံ နိုင် လာ တာ သိ ရ လို့ အား ရ ပါး ရ ကြီး ဘဲ ဆောင့် ပေး လေ သည်..။
ကောင်း လိုက် တာ ယွန်း ရယ်........ယွန်း ကော...ကောင်း လား...ဟင်....
အင်း.......ကောင်း တယ် အ ကို.....ကောင်း တယ် အ ရမ်း.......
အား....ပြီး...ပြီး ပြီ ယွန်း ရယ်.....အား.............အင် အင်...
အို....အင်း.....ယွန်း ရော ဘဲ.... အား....ကျင် တယ်...ကျင် တယ်......ယွန်း ဟာ လေး...ကျင် တယ်.....”
နှစ် ယောက် စ လုံး ကာ မ အ ထွပ် အ ထိပ် ကို ပြိုင် တူ ရောက် ရှိ သွား ကြ ရ လေ သည်..။ ညီ ညီ လဲ သူ ၏ လိင် တန် ကြီး ကို ယွန်း ( စောက် ပတ် ) အ ထဲ က မ
နုတ် ဘဲ ...တပ် ရက် နဲ့ ဘဲ ယွန်း ကို ဖက် ကာ လှဲ အိပ် လိုက် လေ သည်..။
.............................................................................................................................
ယွန်း လဲ သူ မ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ တာ တွေ ကို မ ယုံ နိုင် အောင် ပါ ဘဲ..။ အ ပျို စစ် စစ် လေး ဘ ၀ က နေ ဥ ပ ဒေ နဲ့ မ ကင်း
လွတ် တဲ့ အ လုပ် ထဲ ညိ စွန်း ခဲ့ ရ တာ ကြောင့် အ ပျို စင် ပန်း လေး ကို ညီ ညီ ဆို တဲ့ ရဲ အ ရာ ရှိ ကို ပေး အပ် လိုက် ရ တယ် လေ..။ ပေး လိုက် ရ တာ ကို နှ မျော
ပေ မဲ့ သူ နဲ့ ညှိ လို့ ရ တာ ကို ဘဲ သူ့ ကို ကျေး ဇူး တင် နေ ရ တာ ပါ..။ တ ကယ် တန်း ညီ ညီ က သူ မ ကို ကိုင် တွယ် တော့..သူ မ ရဲ့ အ င်္ဂ ါ ဇာတ် ကို ယက်
စုတ် ပေး တော့ ယွန်း သ ဘာ ၀ စိတ် တွေ ထ ကြွ လာ ရ ပြီး ညီ ညီ က သူ့ ကို စပ် ယှက် ( လိုး ) တော့ လဲ ညီ ညီ လုပ် တာ တွေ ကို ကျေ နပ် မိ ရ ပြီး အ ပေး အ ယူ
သ ဘော ကြောင့် ပေး လုပ် ရ တယ် လို့ ယွန်းအ မှတ် မ ရ တော့..။ကိုယ့် ရီ စား ချစ် သူ လို့ ထင် လာ မိ ပါ တယ်..။
တ သက် လုံး ဖုံး ဖုံး ဖိ ဖိ နေ လာ ခဲ့ တဲ့ ယွန်း ... ညီ ညီ ရဲ့ လိင် တန် ကြီး တပ် ရက် ကြီး နဲ့ အ ဝတ် ဆို လို့ချည် တ မျှင် တောင် မ ကပ် ဘဲ ဖြစ်
နေ ရ တာ ကို အ ရမ်း ပက် ပက် စက် စက် ကြီး ဘဲ လို့ ရှက် နေ မိ ပါ တယ်..။ သို့ ပေ မဲ့ ညီ ညီ ဆို တဲ့ သူ့ ကို ထောင် ထဲ မ ပို့ တဲ့ လူ ကို အ လို လိုက် ပေး ချင်
တာ ကြောင့် သူ ဖြစ် စေ ချင် သ လို နေ ပေး နေ တာ ပါ..။ သူ စပ် ရှက် ( လိုး ) တာ ကို လဲ ပ ထ မ ဆုံး အ တွေ့ အ ကြုံ မို့ ထင် ပါ ရဲ့..။ ညီ ညီ ကို တ ခါ ထဲ စွဲ သွား
သ လို ပါ ဘဲ..။
ယွန်း လဲ အ လုပ် အ ဆင် မ ပြေ တဲ့ မေ မေ့ ကို ကူ ချင် တာ ကြောင့်သူ ငယ် ချင်း မေ ဘယ် မိတ် ဆက် ပေး တဲ့ ဒေါ် စန်း စန်း အေး ဆီ မှာ ကျောင်း အား တဲ့
အ ချိန် မှာ ဝင် အ လုပ် လုပ် ခဲ့ တာ ပါ..။ ဖွတ် ထွက် မှ တောင် ပို့ မှန်း သိ ဖြစ် ခဲ့ ရ တယ်... ဘာ ဘဲ ဖြစ် ဖြစ် ထောင် ထဲ မ ရောက် တာ ညီ ညီ့ ကျေး ဇူး ပါ..။ ယွန်း
သာ ထောင် ကျ ရင် မေ မေ တော့ အ သဲ ကွဲ..မှာ လေ..။
ညီ ညီ လဲ ယွန်း ရဲ့ လှ ပ ကျော့ ရှင်း တဲ့ ဝတ် လစ် စ လစ် အ လှ အ ပ တွေ ကို တ ၀ ကြီး ကြည့်ရင်း... ယွန်း ရင် သား တင်း တင်း တွေ ကို စို့ လိုက်...
တင် ကား ကား တွေ ကို ကိုင် လိုက် လုပ် နေ တော့ အ ရမ်း ကို ပြန် တောင် မတ် လာ ပါ တော့ တယ်....။ ယွန်း မျက် နှာ လေး က လဲ တ အား ဘဲ နု ချော လှ ပနေ
လို့ ညီ ညီ အ ပေး အ ယူ သ ဘော သက် သက် မ ဟုတ် တော့ ဘဲ ယွန်း ကို သ ဘော ကျ တပ် မက် မိ ရ တာ အ ရမ်း ပါ ဘဲ...။ ညီ ညီ လဲ ယွန်း ရဲ့ ပေါင် တန် ၂ ဖက်
ကြား ထဲ ခေါင်း အပ် ပြီး ယွန်း ရဲ့ အ လှ ရ တ နာ ( စောက် ပတ် ) ကို လျာ နဲ့ လျက် ပါ တော့ တယ်..။
“ အ ကို...အ ကို...အို......အင်.......အ...အ...အီး....ဟင့် ဟင့်.....”
ညီ ညီ ရဲ့ လျာ ကြီး က ယွန်း နု နု ထွတ် ထွတ် စောက် ပတ် လေး ထဲ မှေ ွ နှောက် က လိ ပေး နေ တယ်..။ ယွန်း ဖင် တွေ ဘယ် ညာ ရမ်း နေ ရ ပြီ..။ ထိ လွန်း လို့
နှုတ် က အ သံ မျိုး စုံ ညည်း နေ မိ ရ တယ်...။ ယွန်း ရဲ့ အ ရ သာ ဖူး စောက် စိ လေး ကို လျာ ကြီး နဲ့ တို့ ထိ က လိ နေ ပြန် တယ်...။ ယွန်း ရဲ့ စောက် ပတ် က သူ
အ ရင် ဆက် ဆံ ခဲ့ ဘူး တဲ့ တ ချို့ မိန်း မ တွေ လို အ နံ့ မ နံ တာ တွေ့ ရ လို့ ယွန်း ဟာ သူ မ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း အောင် နေ တဲ့ မိန်း က လေး တ ယောက် ဆို
တာ ညီ ညီ သိ လိုက် ရ တယ်...။ အား ရ ပါး ရ ကျေ နပ် အောင် ယက် နေ ပြီး.....ယွန်း ကောင်း လား လို့ လဲ ခ ဏ ခဏ မေး တတ် သေး တယ်..။ ယွန်း က ဖြေ ရ မှာ
ရှက် လို့ မ ဖြေ ရင် လဲ သူ မ ကြိုက်..။ အ တင်း ကြီး ဘဲ ဖြေ ခိုင်း တယ်..။ တော် တော် ဆိုး တဲ့ အ ကို...။ခေါင်း ညှိမ့် ပြ တာ လဲ မ ကျေ နပ် သေး...။ညီ ညီ ရဲ့ ကာ မ
အ ရှိန် က မြင့် သ ထက် မြင့် လာ ပြီး..ယွန်း ကို ဆွဲ မှောက် လိုက် ပြီး...ယွန်း ရဲ့ ဖင် ဖွေး ဖွေး ၂ လုံး ကို ဆွဲ ဖြဲ လိုက် ပြီး ဖင် ပေါက် ညို ညို လေး ကိ ပါ လျာ ကြီး နဲ့
ယက် ပါ တော့ သည်...။
အို...အို......အိ...အိ......အား........ယွန်း ဘယ် လို ပြော ပြ ရ မှန်း တောင် မ သိ တော့ ဘူး.......တ ခါ မှ မ ကြုံ ဘူး တာ တွေ ကြုံ နေ ရ တယ်...။ ပို ဆိုး တာ က
ယွန်း ကို သူ အ ပီ အ ပြင် ယက် ပေး အ ပြီး.....ယွန်း မျက် နှာ ရှေ့ သူ့ လီး တန် ကြီး ကို လာ ထိုး ပေး တော့ တာ ပါ..။သူ့ ကို မော့ ကြည့် လိုက် တော့ သူ က တ
လုံး ထဲ...စုတ်...လို့ တိုး တိုး လေး အ မိန့် ပေး လိုက် ပါ တယ်.......။
“ယွန်း..ယွန်း....မ...မ...မ.လုပ် တတ် ဘူး...အ ကို.....“
” လုပ် ကြည့်....လုပ် တတ် သွား မှာ ပါ...စုတ် လိုက်..ယွန်း.....“
ယွန်း သူ့ အ မိန့် ကို မ လွန် ဆန် နိုင် ဘူး ရှင်...သူ့ လီး တုတ် တုတ် ကြီး ကို ငုံ ယူ လိုက် ပြီး စုတ် ကြည့် လိုက် ပါ တယ်..။စိတ် ထဲ မှာ ရှက် ပြီး ဝမ်း နည်း သ လို
ဖြစ် တာ ပေါ့..။ဒါ ပေ မဲ့ သူ လဲ ယွန်း စောက် ပတ် ကို ယက် ပေး ခဲ့ တာ ဲ လေ..။ ူ ကောင်း အောင် လဲ ပြန် လုပ် ပေး ရ မှာ ဘဲ..။ဘာ ဘဲ ဖြစိ ဖြစ် သူ့ စ ကား တွေ ကို
မ လွန် ဆန် နိုင် ဘူး..။
အင်း.....ဟုတ် ပြီ...ဟုတ် ပြီ...သွား နဲ့ မ ထိ မိ စေ နဲ့...အို...ဟုတ် တယ် ...ဒီ အ တိုင်း ဘဲ...လျာ လေး နဲ့ ရစ် ပတ် ပေး..ထိုး ပေး....”
ညီ ညီ ရဲ့ သင် ပြ မှု နဲ့ ယွန်း လီး တန် ကြီး ကို စုတ် ပေး နေ ပါ ပြီ..။
” ဂွေး စိ တွေ ကို လက် တ ဖက် နဲ့ ဖွ ဖွ လေး ပွတ် ပေး...“
သူ ခိုင်း တဲ့ အ တိုင်း လုပ် ပေး နေ တာ....ယွန်း လဲ စိတ် တွေ ပြင်း ထန် လာ ရ ပြီး ညီ ညီ လီး ကြီး ကို အား ရ ပါး ရ ဘဲ စုတ် နေ မိ ရ ပါ တယ်..။
” နောက် ကို..မ ပြော ရ စေ နဲ့ နော် ယွန်း.....ကိုယ် တို့ တွေ့ ပြီ ဆို တာ နဲ့ အ ရင် ဆုံး ယွန်း လုပ် ရ မှာ က ကိုယ့် လီး ကို စုတ် ဖို့ ဘဲ....သိ ပြီ လား...”
ယွန်း လဲ လီး ကြီး ကို စုတ် နေ ချိန် မို့ သူ့ ကို ခေါင်း ညှိမ့် ပြ လိုက် ပါ တယ်..။
“ ကိုယ် မ ပြော ရ စေ နဲ့ နော်.....ကိုယ့် ဘောင်း ဘီ ဇစ် ကို ဖွင့် ... လီး ကို ထုတ်.....ကောင်း ကောင်း စုတ် ပေး...ဟုတ် ပြီ လား...ယွန်း....“
ယွန်း ခေါင်း ညှိမ့် ပြ လိုက် ပါ တယ်...။
တော် တော် ကြာ အောင် စုတ် ပေး နေ ရ ပြီး ညီ ညီ က ရပ် ခိုင်း တယ်..။
” လိုး ကြ ရ အောင်..” တဲ့...။
ယွန်း နား ၇ှက် ပါ တယ်..။ ညီ ညီ ကြောင့် အ ပျို ရည် ပျက်...လိင် ဆက် ဆံ တာ တွေ တတ် သိ ရ သ လို..သူ နဲ့ ကျ မှ အ ရှက် ကုန် ရ တာ...ခု လဲ လိုး ရ အောင် တဲ
့..။ဒီ လို စ ကား မျိုး တွေ ,ယွန်း မ သုံး ခဲ့ ဘူး...မ ကြား ခဲ့ ဘူး ဘူး..။ ညီ ညီ က ယွန်း ကို လှေ ကြီး ထိုး ပုံ ဆံ နဲ့ ဘဲ လိုး တယ်..။ ဖြေး ဖြေး ချော့ ပြီး သွင်း တယ်..။
သွင်း လို့ ရ လာ တော့ တ ချက် ချင်း ဖြေး ဖြေး စ လိုး ပါ တော့ တယ်..။ ယွန်း နို့ သီး ခေါင်း ထိပ် ဖူး လေး တွေ ကို လဲ သူ စို့ လိုက်...လျာ နဲ့ က လိ လိုက်..လုပ်နေ
သ လို နို့ တွေ ကို လဲ အ လုံး လိုက် လက် နဲ့ ဆုတ် နယ် တယ်..။
ဒု တိ ယ အ ကြိမ် ဆို တော့ ပ ထ မ ဆုံး အ ကြိမ် ထက် တော့ ခံ နိုင် လာ တယ် လို့ ယွန်း ထင် တယ်...။ ညီ ညီ လဲ မှန် မှန် လိုး ထည့် နေ ရာ က ယွန်း
ပေါင် တန် တွေ ကို ထောင် လိုက် ပြီး ူ့ လီး နဲ့ ယွန်း စောက် ပတ် အ ဝင် အ ထွက် လုပ် နေ တာ ကို သေ သေ ချာ ချာ ကြည့် ပြီး လိုး ပါ တော့ တယ်..။ ခ ဏ ကြာ
အောင် လိုး နေ ပြီး မှ ယွန်း ကို သူ့ အ ပေါ် က နေ စေ ပြန် တယ်..။ သူ့ လီး ကြီး အ ပေါ် ကို တက် ထိုင် ခိုင်း တာလေ..။
ယွန်း ကိုဖြေး ဖြေး ထိုင် ချ ဖို့ ညီ ညီ က သင် ပေး ပေ မဲ့ ယွန်း လဲ ပ ထ မ ဆုံး မို့ သူ မ ရဲ့ စောက် ဖုတ် ၀ ကို တေ့ ပြီး ထိုင် ချ လိုက် တာ ဗြိ က နဲ လီး တန် ကြီး တ
ဆုံး ထိ ဝင် သွား သည်..။
“အိ......အား”
“ဟုတ် ပြီ....ဖြေး ဖြေး ချင်း ကြွ လိုက်...ကျွတ် မ သွား စေ နဲ့...လီး တ ဝက် လောက် အ ထိ ကြွ ပြီး ပြန် ထိုင် ချ ပေး....မှန် မှန် လေး လုပ် ပေး....“
ညီ ညီ က အ ပေါ် က တက် လုပ် နည်း သင် ပေး တယ်...။
ညီ ညီ ဟာ ယွန်း ရဲ့ ကာ မ ပ ညာ အ တွက် ဆ ရာ ပါ ဘဲ...။ ယွန်း အ ပေါ် က လုပ် နေ တုံး လဲ သူ က အောက် က နေ ပင့် ပင့် ပြီး ကော့ လိုး ပေး ပါ တယ်..။
တော် တော် ကြာ င်္ဒ ပုံ နဲ့ လုပ် ကြ ပြီး “ ကဲ နောက် တ မျိုး ပြောင် း လုပ် ကြ စို့...“ တဲ့....။
ဒီ တ ခ့ ပြောင်း တာ က တော့ ကျား ကြီး ရေ သောက်.....ဖင် ကုန်း လေး ဘက် ထောက် ပေး ရ တဲ့ ပုံ စံ ပါ..။ ရှက် ပေ မဲ့ သူ့ ကို မ လွန် ဆန် ရဲ သ လို
ယွန်း လဲ သူ ခိုင်း သ မျှ အ ကုန် စုံ အောင် လဲ လုပ် ခဲ့ ပြီး ပြီ မို့ မ ထူး တော့ ပါ ဘူး လေ..။ ဖင် ကုန်း ပေး တော့ သူ အ နောက် က နေ ထည့် ပြီ..။ ယွန်း ရဲ့ ခါး သိမ်
လေး က နေ ဆွဲ ကိုင် ပြီး သူ့ လီး ကိုသွင်း တာ တ ဆုံး ဝင် သွား တော့ သူ နဲ နဲ လေး ဘဲ ဆွဲ ထုတ် ပြီး ပြန် လိုး ထည့် ပြန် တယ်..။ ေ ဖြး ဖြေး ချင်း တ ချက် ချင်း အ
ရ သာ ခံ ပြီး လိုး နေ ပါ တယ်...။ လိုး နေ ရင်း ယွန်း ရဲ့ စ အို ဖင် ပေါက် လေး ကို စ ပြီး သူ က လိ ပါ ပြီ..။ သူ့ လက် ညှိူး နဲ့ က လိ တာ ပါ...။ လိုး ဆောင့် ချက် တွေ
မြန် လာ ပါ တယ်..။ အို...သူ့ လီး က စောက် ဖုတ် ကို လိုး နေ တဲ့ အ ချိန် သူ့ လက် ညှိုး က လဲ ယွန်း ဖင် ပေါက် လေး ကို လိုး နေ ပါ ပြီ...။သူ တံ တွေး တွေ စွတ် ပြီ
လုပ် တယ် ထင် တာ ဘဲ...။
သူ့ အ သံ ထွက် လာ တယ်..။ ယွန်း ဖင် ပေါက် လေး က အ သဲ ယား စ ရာ လေး....ကျပ် နေ တာ ဘဲ...။ အ ခု လက် ညှိုး နဲ့ လိုး နေ တာ... နောင် ကို ကိုယ့် လီး နဲ့
လိုး မှာ...တဲ့..။
စောက် ပတ် ကို လိုး ရုံ မ က ဖင် ကို ပါ လိုး မယ် ဆို ပါ လား.....
သူ့ လိုး ဆောင့် ချက် တွေ ပြင်း ထန် လာ ပြီ.....။ ဖတ်...ဖတ်....ဖတ် ...ဖတ်...အ သံ တွေ မြည် လာ တယ်...။သူ့ ေ၈ွး စိ ၂ လုံး က တ ဖတ် ဖတ် နဲ့ ယွန်း ဖင် ကြား ကို
ရိုက် နေ တယ်...။အ ရေ ရ ှ ွ ဲ နေ တဲ့ စောက် ဖုတ် န ဲ့ လီး ကြီး ဝင ်ထွက် တာ လဲ တ ဖွပ ် ဖွပ ် မြည် နေ တယ်..။ အ ချက် ၄၀ လောက် မ နား တမ်း လိုး ဆောင့် တယ်....။
ပြီး တော့ သုတ် ရေ ပူ ပူ တွေ ယွန်း စောက် ခေါင်း ထဲ ပန်း ထုတ် လိုက် ပါ တော့ တယ်....။
