သူမနာမည်က 'စန်းစန်းခင်'
အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါ ခါးသေးရင်ချီ ဖင်လုံးကြီးကြီး...နို့အုံထွားထွားပေါ့...ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက 'စနေ'
သူနာမည်ကတော့ 'စနေ' လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေ ဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ် သူကမဟုတ်မခံလေ..သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့...
****
"ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ"
"ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား"
"အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာ ကိုမဲကြီးရေ"
"စကားမများနဲ့ဗျာ ထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး"
"အေးအေး..အေးပါစနေရာ..အမြီးရောဘာစားမလဲ.."
"ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ"
ခဏနေတော့ မဲကြီး ထန်းတစ်မြူနဲ့ငရံခြောက်ပန်းကန်လာချပေးတယ်...
"ကိုမဲကြီးခဏ."
"ဘာလဲကွစနေရ..ဘာလိုသေးလို့လဲ"
"ဘာမှမလိုဘူး ကျုပ်မှာပိုက်ဆံမပါဘူး"
"ဟေ.."
"ဘာမှမဟေနဲ့ ရော့ဒီ ဆက်သား တစ်တွဲ"
"ထရည်ဖိုးနဲ့အမြီးအထွက် ဒီဆက်တစ်တွဲယူလိုက်"
ပြောပြီး စနေတစ်ယောက် သူလွယ်လာတဲ့နှီးပလိုင်းထဲက ဆက်တစ်တွဲထုတ်ပေးလိုက်တယ်
"အော်အဆင်ပြေတာပေါ့ကွာစနေကလဲ မင်းအရင်လဲဒီအတိုင်းလဲသောက်နေကြပဲ မင်းထရည်လိုရင်ပြော ငါနောက်တစ်မြူ ချပေးမယ်"
စနေလဲထရည်နှစ်မြူလောက်သောက်ပြီး
ပြန်မယ်အလုပ်..
"ဟ..စနေပြန်တော့မှာလား"
"ခဗျားဘာလုပ်မို့လဲ"
"မင်းကိုပြောစာရှိလို့ ဒေါ်မိစိန်မကို မင်းသိတယ်မလား"
"သိတယ်လေ အဲ့တာဘာဖြစ်လဲ"
စနေလေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့မဲကြီးလဲ လေရှည်နေလို့မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာသိလိုက်တယ်..
"ဟို..ဟို.ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ..မိစိန်မတို့
ယာတောဝိုင်းနောက်ကို ယုန်တွေစားကျက် ဆင်းလာတယ်တဲ့"
"ဟ..ခဗျားစောက်ပိုမပြောနဲ့ ကျုပ်ကမုတ်ဆိုးပါ ဒေါ်စိန်မတို့ဝိုင်းနောက်မှာ ဘယ်ယုန်စားကျက်မှမရှိဘူး"
"ငါမင်းကိုမလိမ်ဝန့်ပါဘူးကွာ ဟိုတလောကမှ ယုန်စားကျက်ဆင်းလာတာကွ"
"ငါ့ကို မိစိန်မ သမီး စန်းစန်းခင် လာပြောတာကွ"
"ငါ့ကိုယုန်ထောက်ချောက်လုပ်တက်လားတဲ့ ငါလဲမလုပ်တက်ဘူးဆိုတော့ အဲ့တာကိုကြီးစနေလာရင်ပြောလိုက်ပါတဲ့ယုန်စားကျက်ရှိတဲ့အကြောင်းကို ရရင်တော့သူတို့ကိုလဲဟင်းစားနဲနဲလောက်ပေးခဲ့ပေါ့တဲ့"
"အေးပြီးရောဗျာ ကျုပ်အခုအဲ့ဘက်ကလှဲ့ပြန်မယ်"
ပြောပြီးစနေ့လဲလှဲ့ထွက်သွားတယ် မဲကြီးတစ်ယောက်စနေနောက်ကျောကိုကြည့်ပြီး
"ဟူးဒီကောင်နဲ့စကားပြောရတာလဲ မြို့ပိုင်မင်းနဲ့စကားပြောရတာထက်ကိုပိုဆိုးတယ်"
****
"ဟဲ့ စန်းစန်း"
"ရှန်..အမေ"
"သမီးသောက်ရေလေးသွားခက်ပြီး ယာထဲကဇွန်းနဲနဲခူးခဲ့ပါကွယ်...ညနေ့စာအတွက်ဟင်းချက်ရအောင်"
"ဟုတ်အမေ သမီးအခုပဲသွားလိုက်ပါမယ်"
ပြောလဲပြောစန်းစန်းခင်လဲသောက်ရေပုံးဆွဲပြီးယာထဲဆင်းပေါ့...
စန်းစန်းခင်တို့ယာအနောက်မှာက ပဲခင်း
ကဇွန်းနဲ့မုန်လာခင်းနဲ့သီးပင်စားပင်တွေအစုံရှိတယ် အနားမှာလဲ ရေကန်ငယ်လေးတစ်ကန်ရှိတော့ သူတို့သားမိတွေအဆင်ပြေတာပေါ့ သူတို့သားမိနှစ်ယောက်ပဲရှိတယ် မနှစ်ကမှဖခင်ကြီးပိုးထိလို့ဆုံးသွားတော့
သီးပင်စားပင်သီးချိန်ပွင့်ချိန်ရောက်ပြီဆို သားမိနှစ်ယောက်ယာထဲဆင်းနေရတာပေါ့ ရွာထဲမှာတော့အိမ်တစ်လုံးရှိပါတယ်..
"အင်း..ဒီအတိုင်းဆိုသေချာနေပြီ..ဒီယာတောကိုယုန်တွေစားကျက်ကြနေပြီပဲ"
စနေတစ်ယောက် အနေအထားကြည်ပြီး
ထောင်ခြောက်တွေဆင်နေလေရဲ့...
"အင်းရေတော့ခပ်ပြီးပြီ...ရေပုံးကိုဒီမှာထားခဲ့ရမယ် ကဇွန်းခူးပြီးမှာအပြန်ဝင်သယ်ရမယ်"
စန်းစန်းခင်တစ်ယောက်ကဇွန်းခင်းထဲကိုထွက်လာခဲ့တယ် ကဇွန်းခူးနေရင်းနဲ့
"အား...အပေါ့သွားချင်လိုက်တာ"
စန်းစန်းခင်လဲကဇွန်းခင်းနဲ့လွတ်တဲ့တောစပ်နားသွားပြီး အပေါ့အပါးသွားတာပေါ့
"ချွပ်..ချွပ်"
"ဟော..အသံကြားတယ်"
စနေတစ်ယောက်လဲ အနီးရှိခြုံစပ်မှာဝင်ပုန်းလိုက်တယ် သူအထင်ယုန်တွေဆင်းလာပြီပေါ့...
အသံလာရကြည့်လိုက်တော့ စန်းစန်းမ ဖြစ်နေတယ် စနေလဲခြုံစပ်ကထွက်မယ်အလုပ်
"ဟာ.."
စနေမျက်လုံးပြူးသွားတယ် ထရည်သောက်ပြီးရီဝေဝေဖြစ်နေတာပါပြေသွားတယ်...
စန်းစန်းတစ်ယောက်ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုပြီး ထမိန်အသာမပြီး သေးထိုင်ပေါက်ပြီပေါ့.."ရှဲ..ရှဲ.."
စနေကြည့်နေရင်အာခေါင်တွေခြောက်လာတယ် စန်းစန်းခင် စောက်ဖုတ်ကပန်းရောင်သန်းပြီအမွှေးလေးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြားကထွက်လာတဲ့သေးကလဲ မိုးရွာလိုရေဇလောက်ကကြလာတဲ့ရေလားမှတ်ရတယ်...စနေလဲပုထုဇဉ်လူသားပဲ ကြည့်နေရင်းက အောက်ကငယ်ပါကထောင်လာတယ်..
စန်းစန်းခင်လဲအပေါ့အပါးသွားပြီး ပြန်သွားတယ်..စနေတစ်ယောက်ကတော့နေရာမှာပင်မှင်သက်ပြီးကျန်ခဲ့တယ်...
စနေလဲခဏနေတော့ထောင်ချောက်တွေဆင်ပြီးပြန်ထွက်လာတယ်...
စန်းစန်းခင်လဲ ကဇွန်းလိုသလောက်ခူးပြီးပြန်မယ်အလုပ်
"ဟင်...ကိုကြီးစနေပါလား..ကိုကြီးစနေ
ဘယ်ကရောက်လာတာလဲ.."
"အေး..ငါ.ငါ..ဟိုနင်တို့ယာတောမှာယုန်ဆင်းတယ်ဆိုလို့ ထောင်ခြောက်လာဆင်တာ..."
"ဒါနဲ့နင်ကရောမပြန်သေးဘူးလား.."
"ရှန်...ကဇွန်းခူးနေတာ အခုပြန်မလို့"
စန်းစန်းတစ်ယောက်ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားတယ်...
"ဘာလို့မပြန်သေးဘူးလားမေးတာလဲ
စန်းစန်းရောက်နေတာကိုကြီးစနေသိတယ်ပေါ့"
"ဟို..ဟို မသိပါဘူး..ငါ.ဒီအတိုင်းမေးကြည့်တာ"
"ကိုကြီးစနေယုန်ထောက်ချောက်ဆင်နေတာ ဘယ်အချိန်ထဲကလဲ"
"တော်တော်ကြာပြီဟ" ဟာသွားပြီဒီပါးစပ်ကလဲလွှတ်ကနဲထွက်သွားတယ်
"ရှန်.အဲ့..အဲ့...ဒါဆိုစောစောက စန်းစန်းအပေါ့သွားတုန်းကကိုကြီးစနေအဲ့နားမှာရှိတယ်ပေါ့..ဘာလို့စန်းစန်းလာတာကို ကိုကြီးရှိတာမပြောလဲ"....
"ငါလဲအသံကြားတော့ယုန်တွေဆင်းလာတယ်ထင်လို့..ခြုံခိုပုန်းလိုက်တာပါ..."
"ပြီးမှနင်မှန်းသိတော့ ငါပြန်ထွက်မလို့ပဲ..
ဟို..ဟို..နင်ကအပေါ့တောင်သွားနေပြီ"
စန်းစန်းတစ်ယောက်မျက်နာတွေနီနေပြီ
ငါမှားတာပါ..ဘယ်သူမှမရှိဘူးအထင်နဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်အပေါ့သွားလိုက်တာဆီးကလဲတော့တော့အောင့်နေတာ..
ဒါ..ဒါဆိုကိုကြီးစနေငါ့ဟိုဟာကိုမြင်သွားပြီးပေါ့..တွေးနေရင်းနဲ့ပဲစန်းစန်းပိပိလေးကကျင်ကနဲ့ဖြစ်သွားတယ်...
"အောင်မလေး..ရှက်လိုက်တာ"
ပြောပြီးစန်းစန်းမျက်နှာကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးလှဲ့အထွက် ခြေခေါက်ပြီလဲမလို့ဖြစ်သွားတယ်..
"အ.."
"ဟာ..စန်းစန်း"
"ဟယ်..."
စနေလဲစန်းစန်းလဲမလို့ဖြစ်တော့လှမ်းဖမ်းပြီထိန်းလိုက်တာပေါ့ နှစ်ယောက်လုံးမြေပေါ်လဲကြသွားတယ်...စနေကအောက်ကစန်းစန်းကစနေအပေါ်ကပေါ့...နှစ်ယောက်သားတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ငေးကြည့်နေကြတယ်...ကျွန်မရင်တွေခုန်လိုက်ဘယ်လိုဖြစ်နေပါလေ့..
"အို..."စနေ စန်းစန်းကိုဆွဲလှဲ့ပြီးအပေါ်ကိုတက်လိုက်တယ် ပြီးတော့စန်းစန်းရဲ့ ပါးတွေနမ်းနှတ်ခမ်းကိုအတင်းဖိနမ်းတာပေါ့.."ဟွန်း...အွန့်..အွန့်..."
စန်းစန်းအောက်နေခေါင်းတွေခါရမ်းနေတယ်...
"စန်းစန်း ငါစိတ်တွေထိမ်းမရတော့ဘူးဟာ ငါ..ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ဟာ.."
ဟုတ်ပါတယ်ကျုပ်စိတ်တွေထိမ်းမရတော့ဘူး လဲကြသွားပြီးသူကျုပ်အပေါ်ရောက်သွားထဲကကျုပ်မနေနိုင်တော့ဘူးလီးကလဲတော်တော်တောင်နေပြီစန်းစန်းသေးပေါက်တုန်းကလဲကျုပ်မြင်ခဲ့တာအခုကျုပ်အပေါ်ကိုရောက်နေပြီကျုပ်စိတ်တွေဘယ်ထိန်းနိုင်တော့မှာလဲ...
ကျွန်မလေဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး
ကိုကြီးစနေကိုလဲကျွန်မစိတ်ထဲမှာစိတ်ဝင်စားနေတာကြာပါပြီ ကိုကြီးစနေက အေးတိအေးစပ်ကြီးနဲ့မိန်းမတွေနဲ့သိပ်အရောဝင်တာမဟုတ်ဘူး အခုကျွန်မကိုနမ်းနေတာတွေ ကျွန်မဘယ်နေနိုင်မှာလဲ ကျွန်မလဲယောကျ်ားတစ်ယောက်အထိတွေဒါပထမဦးဆုံးပဲလေ...
"ဟင်း...အ..အိုး...မလုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးစနေရယ်"
ကျွန်မစဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ ကိုကြီးစနေကျွန်မနို့တွေကိုင်နေပြီလေ..
"စန်းစန်း ငါနင်ကိုချစ်တယ်ဟာ"
"ရှန်...တကယ်ချစ်တာရောဟုတ်ရဲ့လားကိုကြီးစနေရယ်"
"တကယ်ပါစန်းစန်းရယ်"
စန်းစန်းရဲနို့တွေကိုသူပြန်ညှစ်နေပြီ
"အွန်..ပြွတ်ပြွတ်..."
နှတ်ခမ်းတွေကိုလဲအတင်းစုတ်ပေါ့...
အိုး..သူလီးကြီးက ကျွန်မစောက်ဖုတ်လေးကိုထောက်မိနေပြီရှင့် ကျွန်မဘယ်လိုနေနိုင်မှာလဲ
စနေလဲလီးနဲ့စန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုထောက်ပြီး အပေါ်ကနေတေ့တေ့ပြီးထိုးနေလေရဲ့..
လက်တွေကလဲအညိမ်မနေဘူး..နို့တွေညှစ်လိုက်အောက်ကိုအတင်ထိုးပြီးဖင်တွေကိုညှစ်လိုက်ပေါ့ စန်းစန်းတစ်ယောက်အောက်ကနေ့ကော့ပြန်နေပါပြီ...စနေစန်းစန်းရဲ့အင်္ကျီလေးကိုချွတ်ချလိုက်ပါပြီ ပြီးတော့စန်းစန်းရဲ့စီမီးဘော်လီအင်္ကျီလေးကိုချွတ်အပြီး...
ဟာလှလိုက်တာ စန်းစန်းရဲ့နို့အုန်ကြီးကိုမြင်ပြီ စနေ မနေနိုင်တော့ဘူးအတင်းကုန်းစို့တော့တာပေါ့..."အို...ကိုကြီးစနေ့အား..အီး.."
စန်းစန်းဖီးတွေစွတ်တက်နေပါပြီ စနေရဲ့ခေါင်းတွေကိုအတင်းပြန်ပြီးသိုင်းဖက်ထားပါတော့တယ်...စနေခေါင်းပြန်မော့လာပြီး စန်းစန်းရဲ့နှတ်ခမ်းကိုတစ်ချက်လှမ်းစုတ်လိုက်တယ်စန်းစန်းလဲအလိုက်သင့်ပြန်စုတ်ပေးတာပေါ့...နှတ်ခမ်းစုတ်နေရာကစနေပြန်ခွာလိုက်တယ် စန်းစန်းကစနေကိုမျက်လုံးလေကလယ်ကလယ်နဲ့ပြန်ကြည့်နေတာပေါ့...စနေကသူအင်္ကျီတွေချွတ်လိုက်ပါတယ်..ပြီးတော့သူဘောင်ဘီတွေချွတ်မယ်လုပ်တော့...စန်းစန်းကစနေရဲ့လက်ကိုလှန်းကိုင်ပြီး
"ကိုကြီးစန်းစန်းကိုတကယ်ရောချစ်ရဲ့လား"
"စန်းစန်းက အကို့ကိုယ်မယုံလို့လား..
ကိုယ်.. စန်းစန်းကိုတကယ်ချစ်မိသွားတာပါ"
ပြောပြီးစနေ စန်းစန်းရဲ့နှတ်ခမ်းတွေကိုပြန်စုတ်နို့သီးတွေစို့ပေါ့"အား...ကိုကြီး..စန်းစန်းမနေတက်တော့ဘူး...အ...အ..စန်းစန်းလဲကိုကြီးကိုအရမ်းချစ်တယ်..အာ့.."
စနေလဲစန်းစန်းရဲ့နိုတွေစို့နေရာမှ ထမိန်ကိုအသာလေးအောက်ကိုချွတ်ချတာပေါ့...စန်းစန်းလဲဖင်လေးကိုအလိုက်သင့်လေးမြှေက်ပေးလိုက်တယ်...စန်းစန်းထမိန်ကွင်းလုံးချွတ်ကြသွားပါပြီ..စနေ စန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုကြည့်နေရာမှ တသွေးတွေမျိုချလိုက်ရတယ်"ဂလု"
"အာ...လှလိုက်တာစန်းစန်းရာ..စန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကအရမ်းလှတာပဲ"
"အာ..လူကြီးနော်ဘာတွေပြောနေတာလဲ"စန်းစန်းမှာနွဲ့တဲ့တဲ့အသံလေးနဲ့ပြန်ဆိုလိုက်တယ်...ပြောသာပြောရတယ်သူအဲ့လိုပြောတော့စန်းစန်းစောက်ဖုတ်လေးကျင်ကနဲဖြစ်ပြီး အရေလေးတွေတောင်စိမ့်ထွက်လာတယ် "အို..ကိုကြီး..အား..ရွှီး...အ..အ."
"ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲကိုကြီးရယ်..အား.."စနေမှာစန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုကုန်းပြီးစုတ်နေတာပေါ့ စန်းစန်းအောက်ကနေမနေနိုင်တော့ဘူးလေ
ဖင်တွေဆိုကော့ပြန်လန့်ထွက်နေပြီ...
"အား...စန်းစန်းကိုသက်နေတာလားကိုယ်ကြီးရယ်..." "ချစ်နေတာပါ..စန်းစန်းရဲ့ ကိုကြီးကစန်းစန်းကိုအချစ်တွေပေးနေတာ" ပြွတ်...ပြွတ်... ရွှတ်....
စောက်စိလေကိုဆွဲစုတ်လိုက်တာပေါ့
ရှာလွတ်..."အား...အို....စန်းစန်းမနေနိုင်တော့ဘူးကိုကြီးအား...."
ပြွတ်...ပြွတ်...."အာ..အ..အို...ကိုကြီး.အား..."စန်းစန်းပြီးချင်နေပြီလေ စနေခေါင်းကိုအတင်းဖိကိုင်ထားတာပေါ့
အ...အား..ငိ...အိုး...ဟင်း...
စန်းစန်းပြီးသွားပြီ အိုအရမ်းကောင်းလိုက်တာ ဘာနဲ့မှကိုမလဲနိုင်တဲ့ခံစားမှုတစ်ခုပဲ
စန်းစန်း ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့မျက်လုံးလေးမှေးပြီးမျက်ရည်လေးတွေပါကျနေမိတယ်...
စနေလဲသူဘောင်ဘီကိုချွတ်နေရင်းနဲ့..
"ကောင်းလားစန်းစန်း"
"အင်း...ကိုကြီးကိုစန်းစန်းအရမ်းချစ်တယ်"
စန်းစန်းပြန်ပြောရင်းနဲ့မျက်စိလေးအသာဖွင့်ကြည့်တော့ အို့...သူလီးကြီးက အကျောတွေထောင်လို့လီးကြီးကတန်းနေတယ် စန်းစန်းကြည့်ပြီးကျက်သီးတွေထကုန်တယ်...
စနေကစန်းစန်းရဲ့နှတ်ခမ်းလေးတွေကိုပြန်စုတ်ပြီး ပြောတယ်
"စန်းစန်းကိုကြီးကိုရော ကောင်းအောင်မလုပ်ပေးချင်ဘူးလား..."
"စန်းစန်း ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ.."
"စန်းစန်းကို ကိုကြီးလုပ်ပေးသလို့ပေါ့ ဒါကြီးကို ဒါလေးနဲ့လေ.."ပြောပြီးစနေ့ကသူလီးကိုပြပါတယ်ပြီးတော့ စန်းစန်းရဲ့ပါးစပ်ကိုလက်နဲ့ထောက်ပြတယ်
စန်းစန်းသိတာပေါ့ ဒါသူစန်းစန်းကိုလီးစုပ်ခိုင်းတာပဲ..စန်းစန်းတွေဝေသွားတယ် လီးစုပ်ရမှာစန်းစန်းတစ်ခါမှဒါမျိုးမလုပ်ဖူးဘူး ယောကျ်ားတစ်ယောက်နဲ့အတွေအကြုံကလဲဒါပထမဆုံးလေ...စန်းစန်းအာခေါင်တွေခြောက်ကပ်လာတယ်..စုပ်လဲစုပ်ကြည့်ချင်တယ် စုပ်လဲမစုပ်ရဲဘူး..
"စန်းစန်း...ဘာဖြစ်လို့လဲ မလုပ်ပေးချင်ဘူးလား ဘာလဲကိုကြီးကိုမချစ်လို့လား.."
"မဟုတ်ပါဘူးကိုကြီးရယ် ကိုကြီးကိုမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး.."
"အင်း..စန်းစန်းမလုပ်ပေးချင်လဲကိုကြီး အတင်းမလုပ်ခိုင်းပါဘူး..."ပြောပြီးစန်းစန်းရဲ့နို့တွေစို့လိုက်တယ် လက်ကလဲစန်းစန်းရဲစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီး စောက်စိလေးကိုချေပေးနေတာပေါ့ အိုး...စန်းစန်းစောက်ပတ်ကပြန်ယားလာပြန်ပြီ တစ်ကိုယ်လုံးကျက်သီးတွေထသွားတယ် ကိုကြီးကိုလဲသနားသွားတယ် စန်းစန်းကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးခဲ့တာပဲ စန်းစန်းလဲကိုကြီးကိုပြန်လုပ်ပေးသင့်တာပေါ့ စန်းစန်းဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ...
စန်းစန်း စနေရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီးပတ်လက်ပြန်လှန်လိုက်တယ် ပြီးတော့စနေရဲ့ပေါင်ဂွကြားကိုသွားပြီး
"စန်းစန်း ကိုကြီးကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်နော်"
"စန်းစန်းကချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လိမ်လဲလိမ်မာသိလား"
"အွန်း..သွားပါအပိုတွေ"စန်းစန်း ကနွဲ့ကလဲ့ရအသံလေးနဲ့ညူညူတူတူပြောလိုက်တယ်
စန်းစန်း စနေရဲ့လီးကိုကိုင်လိုက်တယ်
ပြီးတော့စန်းစန်းပါးစပ်လေးအသာဟပြီး စနေကိုလီးစုပ်ပေးတော့တာပေါ့....
"အား...ကောင်းလိုက်တာစန်းစန်းရယ်"
ပြွတ်ပြွတ်..အား...တော်တော်လေးကြာတော့
"တော်တော့စန်းစန်းတော်တော့"
"ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကြီး စန်းစန်လုပ်ပေးတာမကောင်းလို့လား"
"စန်းစန်းလုပ်ပေးတာကောင်းပါတယ်
ကိုကြီးစန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးချင်လို့"
"ဟာကိုကြီးကလဲ အဲ့လိုတွေမပြောပါနဲ့"
"ဘာလို့လဲစန်းစန်းရဲ့" "ရှက်စရာကြီး"
"ဘယ်သူမှမရှိတာ မရှက်ပါနဲ့နော်"
"သွားမသိဘူး သူကြိုက်သလိုပြော ကြိုက်သလိုလုပ်တော့" စန်းစန်းလဲကြာကြာမမူနိုင်ပါဘူး အဲ့လိုတွေပြောလေစန်းစန်းဖီးတွေတက်လေပဲလေ...
"စန်းစန်းပတ်လက်လှန့်လိုက်နော်" "အင်း"
စနေလဲစန်းစန်းရဲပေါင်းနှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး စန်းစန်းရဲ့စောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ထိုးချေတာပေါ့ "အား..ကောင်းလိုက်တာကိုကြီးရယ်" စန်းစန်းဖီးတွေပြန်တက်လာပါပြီ စနေကလဲလီးထိပ်နဲ့စောက်စိကိုထိုးချေလိုက်လက်ကလဲနိုးသီးတွေကိုညှစ်ပြီနယ်ပေးနေတာပေါ့ စန်းစန်းကော့လန့်လာပါပြီ စန်းစန်းမနေနိုင်တော့ဘူး စနေသိပါတယ်
စန်းစန်းခံချင်လာပြီဆိုတာ
"စန်းစန်း ကိုကြီး စန်းစန်းကိုလိုးတော့မယ်နော်"
"အင်း..ဖြေးဖြေးလုပ်နော်ကိုကြီး"
"အင်းပါ..စန်းစန်းစိတ်တွေရှော့ထား တင်းမထားနဲ့"
ပြောပြီးစနေသူလီးကိုအရင်းကနေကိုင်ပြီး စန်းစန်းစောက်ပတ်ထဲကို ထိုးစိုက်လိုက်တာပေါ့ "ဗြိ...ဗြွတ်..."
"အား....အာမလေး...အိ..အမေ့"
"အားနာတယ်ကိုကြီး"
"ခဏလောက်အောင့်ခံပါစန်းစန်းရယ်"
စနေလဲလီးကိုကိုင်ပြီးစန်းစန်းရဲစောက်ပတ်ထဲကိုသေသေချာချာထည့်တာ
လီးကတစ်ဝက်ကျော်လောက်စန်းစန်းရဲ စောက်ပတ်ထဲကိုဝင်နေပြီ...
"အား..အီး..."စနေလဲတစ်ဝက်လောက်ဝင်နေတဲ့အတိုင်းလေးလိုးနေတာပေါ့...
"အိုး..ကောင်းလိုက်စန်းစန်းရယ်"
"အား..အိ...အ.."
ပြွတ်..ပြွတ်...
လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်နေတာပေါ့...
"အား...ကောင်းတယ်ကိုကြီး"
ဗြိ...ဗြစ်...အား...နာတယ်
စနေလဲလီးကိုတစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်တယ်...
စန်းစန်းရဲ့နှတ်ခမ်းတွေစုပ်နို့တွေညှစ်ပြီး
လိုးပေးနေတာပေါ့...
"အား...ကောင်းလိုက်တာ"
"စန်းစန်းကောင်းလား လိုးလို့ကောင်းလား"
"အား...ရွှီး..ကောင်းတယ်ကိုကြီး..နဲနဲနာတယ်"
"စန်းစန်းခံနိုင်လား"
"အင်းရတယ်ကိုကြီး လိုးလိုး စန်းစန်းအောင့်ခံပေးမယ်"
အား....အွန့်...အွန့်...
ပွတ်...ပွတ်...ဗြိ..ဗြိ..ပလွတ်...ဗြွစ်
ပြွတ်...ပြွတ်..
အား..အား..အီး...ကောင်းလိုက်တာကိုကြီးရယ်
"စန်းစန်း ကိုကြီးကိုအပေါ်ကလုပ်ပေးနော်"
"အင်း"
စန်းစန်းလဲစနေအပေါ်တက်ပြီး အပေါ်ကနေထိုင်ပြီးစောင့်တာပေါ့
ဗြွတ်...ဗြွတ်....
"အား..ကောင်းတယ်စန်းစန်းကောင်းတယ်""စန်းစန်းလဲအရမ်းကောင်းနေပြီကိုကြီး"စနေလဲအောက်ကနေ စန်းစန်းဖင်ကြီးကိုကိုင်ပြီးပင့်ပင့်လိုးတာပေါ့....ပြွတ်..ပြွစ်...ဗြိ...
အွန့်...အီး...အား...ဟင့်...ဟင့်...
အား...
"အား..ကောင်းတယ်ကွာ..."
"ကိုကြီးစန်းစန်းအရမ်းကောင်းလားပြီး
စောဏကလိုပြီးချင်လာပြီး...အား..အွန့်.."
"စန်းစန်းလေးဘက်ထောက်ပေးကွာ"
"ဟာကိုကြီးကလဲပြီးခါနီးနေတာကိုအမျိုးမျိုးပဲ"
"လုပ်ပါစန်းစန်းရယ်ကိုကြီးလဲကောင်းနေပြီ..."
စန်းစန်းလဲစနေပေါ်ကဆင်းပြီးလေးဘက်ကုန်းပေးတာပေါ့..စနေကစန်းစန်းနောက်မှာနေရာဝင်ယူပြီး စန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို သူလီးကြီး
အတင်းထိုးထည့်ပါလေရော...
ဗျွတ်....အအား...အွန့်...
နောက်ကနေစန်းစန်းရဲ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး စနေဖီးတွေတက်နေပြီး စန်းစန်းဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုဖြဲကိုင်ပြီး
စနေ စောင့်စောင့်လိုးတော့တာပဲ...
ဗြွတ်..ဗြွတ်....ဗျစ်...
"အားကောင်းတယ်အကို"
"အရမ်းကောင်းတာပဲ"
"အကိုလဲကောင်းနေပြီစန်းစန်း"
အား...အိုး....အင့်..အင့်..
စန်းစန်းပြီးချင်လာပါပြီ
"အကိုစန်းစန်းပြီးတော့မယ်အား...အ...
အီး..ပြီးပြီ...ပြီတော့မယ်..အား..အင်း.."
"အား...ရော့ ပြီးကွားပြီးစမ်း.."
"အိုး..အ..အကို....အင့်..အင့်...ဟင်း...."
စန်းစန်းပြီးသွားပါတယ် စနေလဲပြီးချင်လာတော့ မနားတန်းစောင့်စောင့်ချပါတော့တယ်..
"စန်းစန်းစောက်ဖုတ်ကြီး..စန်းစန်းဖုတ်ကြီး..အား..အား..လိုးလို့ကောင်းတဲ့...
စန်းစန်းစောက်ဖုတ်ကြီး...အင့်...အင်း...
ရော့..ရော့..."
ပစ်..ပစ်..ဗြစ်..စန်းစန်းရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုစနေရဲ့လရေတွေထည့်ပြီးပြီးလိုက်တယ်...အား...
"အွန်း..အ..ကောင်းလိုက်တာအကိုရယ်.."
"အကိုလဲအရမ်းကောင်းတယ်စန်းရယ်.."
"စန်းကိုလဲအရမ်းချစ်မိသွားပြီ"
"စန်းစန်းလဲအကိုကိုချစ်ပါတယ်"
စန်းစန်းလဲအဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်
စနေလဲအဝတ်အစားတွေဝတ်ပြီးရော...
"စန်းစန်းရေ..စန်းစန်း..သမီးရေ..."
"ဟော်..ကြာနေလို့ထင်တယ်အမေ့...
လိုက်လာပြီ..."
ဟုတ်ပါ့ကျွန်မမေ့နေလိုက်တာ အကိုစနေနဲ့လိုးလို့အရမ်းကောင်နေလို့...
မေ့နေတာ..
"စန်းစန်း သမီးရေ..."
"ရှင်အမေ...အမီးဒီမှာ.."
"အမယ်လေး..ကြာလိုက်တာသမီးရယ်
ဘာလုပ်နေတာလဲအမေစိတ်ပူလိုက်တာ"
"အော်...လူလေးစနေလဲရောက်နေတာလား"
"ဟုတ်အရီးစိန်မ...ကျုပ်ဒီမှာယုန်လာထောင်တာ..."
"ဟုတ်အမေ သမီးလဲကိုကြီးစနေကိုဝိုင်းလုပ်ပေးနေတာ အဲ့တာကြောင့်ကြာနေတာ..."
"အော်...အေးပါကွယ်..မင်းယုန်တောင်တာမိရဲ့လားစနေရဲ့"
"အရီးစိန်မရေ..ယုန်ထောင်ကြောင်မိဆိုသလိုပေါ့ ယုန်ထောင်တာကြောင်မိနေလို့"
"ဟဲ့ဘယ်မလဲကွဲ့ကြောင်က"
"ကြောင်ကအမလေးမို့လို့လွှတ်ပေးလိုက်ပြီ"
"အော်..အေးသာဓုပါကွယ်သာဓု သာဓုပါ"
"မောင်စနေ အရီးတို့တဲမှာညနေ့စာထမင်းစားသွားပါလား"
"ဟုတ်အရီးစိန်မ"
"ကဲကဲ လာလာပြန်ကြဆို့"
အရီးစိန်မလဲရှေ့ကနေထွက်သွားတာပေါ့ နောက်ကနေ စနေရယ်စန်းစန်းခင်ရယ်လိုက်လာပြီး
"အကိုနော်အမေကိုဘာရှောက်ပြောနေတာလဲ"
"ဟောဗျာကျုပ်ကဘာများပြောမိလို့လဲ အမိရဲ့"
"ယုန်ထောင်တာကြောင်မလေးမိတယ်ဆိုတာလေ ဘယ်မှကြောင်မလေး"
"အော် အဲ့တာလား ကြောင်မလေးကဟော့ဒိမှာ ဒီကြောင်မလေးကိုမိတာပေါ့ ဇီးတောင်တင်ပေးလိုက်သေးတယ်လေ"
"ဟာ..ကြည့်စမ်း..သွားနော်လူဆိုးကြီးဘာတွေရှောက်ပြောနေတာလဲ..."
စန်းစန်းလဲစနေရဲ့ကျောတွေကိုလက်သီးစုတ်လေးတွေနဲ့ထုပါတော့တယ်...
"ဒီညလဲ ကြောင်မလေးကိုဖမ်းပြီး ဇီးတင်ပေးဦးမယ်နော်"
"ဟာအကိုကလဲ စန်းစန်းဒီမှာနာနေပြီ"
"ဘာလဲအစန်းကမခံချင်တော့ဘူးလား.
တော်တော်နာနေလို့လား"
"ဟီး....ကိုကိုသဘောကိုသဘော"
ပြောပြီးလယ်တဲရှိရာ ထွက်သွားပါတော့တယ်...
စန်းစန်းလဲပေါင်လေးကွတကွတနဲ့စနေရဲ့လက်မောင်းတွေကိုမြှီပြီး ကျောခိုင်းသွားကြပါတော့တယ်.....
ရေးသားသူ ဖြိုးမောင်ထွန်း(ထားဝယ်ကွန်ပျူတာတက္ကသိုလ် )
ပြီးပါပြီ ။
နောက်လည်းလာဖတ်ပါဦးနော
....
