မယားပါသမီး အကွီး ဖွဈသူ တငျမခေကျသညျ ကိုစိုးထူးမှ မိမိအမနှေင့ျ ညီမဖွဈသူ တငျမထေကျကို ပယျပယျနယျနယျ တပွိုငျတညျး လိုးပေးနသေညျမြားကို ခြောငျးကွည့ျရငျးဖီလငျတကျကာ မိမိ
ဘာသာအဖုတျနှိုကျ နို့ဆှဲနှင့ျ ကွိတျမှိတျကာ အာသာဖွနေရေငျး ရငျတမောမော ဖွဈနသေညျ ။ မနကျဖနျခါသညျ ပထှေးက သူမကို ခေါျထုတျကာ လိုးသည့ျရကျ ဖွဈပရော မနကျဖနျကြ မှ အတိုးခကြာ
အပွတျခံပဈလိုကျမညျလို့ မိမိကိုယျ မိမိ ဖွသေိမ့ျနရေလသေညျ ။
နောကျတနေ့ မနကျရောကျတော့ ပထှေးက သူမကို အလိုးခံရနျလာဖို့ ခြိနျးဆိုမညျကို တငျမခေကျ စောင့ျသညျ ။ ပထှေး လာပွောနိုငျရနျလညျး အခှင့ျအလမျးတှေ ဖနျပေးသညျ ။ကိုစိုးထူးက တငျမခေကျ
ဘယျလို အထာမြိ ုး ပေးနသေညျကို ရိပျမိသောျလညျး မသိသလို လုပျနသေညျ ။ နောကျဆုံးတှငျ တငျမခေကျမှာ ကိုယျတိုငျပငျ လမျးကွောငျးပေး ထုတျပွော ပေးမိလတေော့သညျ ။
“ ဦးလေး..ဒီနေ့ ကမြ လာရမယျ မဟုတျလား ”
အမနှေင့ျညီမ အလဈတှငျ ပွောရသညျမို့ တိုတိုနှင့ျ လိုရငျးသာ တနျးပွောသညျ ။
“ နေ့ခငျးပိုငျး ငါ မအားဘူးဟ...ညဖကျကမြှ ခမြယျ..ဟုတျလား ...ညကစြောင့ျနေ ....”
“ အငျး...”
တငျမခေကျ ယောငျပေါငျပွီး ခေါငျးညှိမ့ျမိသညျ ။
ညဖကျတှငျ လာခမြညျ ဆိုသညျက အိမျထဲတှငျပငျ လိုးမည့ျသဘော ဖွဈကွောငျး တှေးမိကာ သညျလိုတော့ မလုပျခငြျဟု ပွောမညျ ကွံသောျလညျး သူတို့အနားသို့ ဒေါျတငျတငျမေ ရောကျလာ
သောကွောင့ျ တငျမခေကျမှာ မပွောသာတော့ ။
မယောငျမလညျပငျ ပွနျထှကျသှားရလတေော့သညျ ။ ကောငျမလေးမှာ ထိုနေ့တနေ့လုံး ဆိုသလိုပငျ စိတျတှေ လှုပျရှားနသေညျ ။ ပထှေးလိုးတာ အရမျးခံခငြျနသေည့ျ ရမကျဆန်ဒတှကေတော့
သညျနေ့ညဖကျ ပထှေး လာဆောျမှာကို တမျးတကာ ယခုကပငျ တရိပျရိပျ တကျကွှ လှုပျရှားနသေညျ ။ သူမသညျ ပထှေးနှင့ျ မိမိတို့ အိမျခနျးတှငျ ကာမဆကျဆံမှု မပွု ဟု အစတညျးက သသေခြော
ခြာ ပွောထားခဲ့ပွီး သူမကိုယျတိုငျကလညျး ပွငျပတှငျသာ အလိုးခံဖို့ လိုကျလြောထားခဲ့ရာ ယခုညတှငျတော့ အိမျတှငျ အပီ အလိုးခံရတော့မှာမို့ ရှကျကွောကျသလိုလို ဖွဈနသေညျ ။
အမနှေင့ျ ညီမတို့ သိကုနျမှာကိုလညျး စိုးရိမျသညျ ။ ပထှေး လိုးတာကို အပီ ခံနသေောျလညျး ထိုသို့ အလိုးခံနခွေငျးမှာ မိမိ၏ ဘ၀ ရှေ့တကျလမျးအတှကျ “ အရငျးအနှီး ” လုပျခွငျးဟု တငျမခေကျ
က သဘောထားသညျ ။
အလိုးခံရလို့ ဖီလငျတကျ အရသာတှေ့တာ မှနျသောျလညျး သိပျ အလှနျအကြှံကွီး မဖွဈစလေို ။ သညျနေ့ည ပထှေး လာခလြြှငျတော့ မိမိမှာ အငမျးမရ အ၇မျး ဖွဈနမေညျကိုလညျး ကွိုသိကာ ရငျ
သိမ့ျတုနျလို့ နလေသေညျ ။
ညဖကျသို့ ရောကျလာသညျ ။
တငျမခေကျသညျ ညီမဘကျ ကြောပေးကာ ငွိမျပွီး နသေညျ ။ တငျမထေကျ အိပျပြောျခွငျး ရှိမရှိကိုလညျး စူးစမျး အကဲခတျနသေညျ ။တငျမထေကျ အိပျမောမကသြေးခငျ ပထှေးက မိမိကို လာခမြှာ
ကို တှေးပူသညျ ။ အိပျခနျးထဲတှငျတော့ အမနှေင့ျပထှေးတို့ အလုပျဖွဈနကွေဟနျ အသံဘလံမြား တငျမခေကျ ကွားနရေသညျ ။ မိမိ မိခငျကို အရငျလိုးပွီးမှ မိမိထံသို့ “ ဆောငျတောျကူး ” သလို
ကူးလာလမေညျဟု တှေးကာ ပထှေးကို ရှံရှာစိတျတှလေဲ ဖွဈနသေညျ ။ တဆကျတညျးမှာ အလိုးမခံရတာ ကွာပွီး ကာမသှေးတှကေ လီးကို တမျးတ နလေရော ပထှေးအလာကို မြှောျတော့ မြှောျမိ
သညျ ။ အမနှေင့ျ လိုးကာ အရှိနျလှနျသှားပွီး မိမိထံ မလာတော့မှာကိုလညျး တှေးပူသညျ ။
အကွံသမား ကိုစိုးထူးကတော့ သညျနေ့ညတှငျ မယားခြောကွီးနှင့ျအတူ မယားပါသမီး နှဈယောကျလုံးပါ အတူပါဝငျလကြျ ယောကြျားတယောကျနှင့ျ မိနျးမသုံးယောကျ ကာမစပျရှကျ အပြောျကြူးမှု
ကွီးကို အပီအပွငျ လုပျရနျလညျး အပွတျကို အစီအစဉျ ခထြားသညျ ။ ပဏာမ ပြိ ုးသည့ျအနဖွေင့ျ မယားခြောကွိး ဒေါျတငျတငျမကေိုနမျးကိုငျနှိုကျ ပှတျသပျကာ ရမကျဇော ဟုနျးဟုနျးထအောငျ
နှိုးဆှသညျ ။ပွီးတော့ ကာမဆိပျ အတကျကွီး တကျအောငျ မစို့တပို့ လိုးပေးသညျ ။ ထို့နောကျ ပိုမွိုငျသှားအောငျ တယောကျသှားခေါျမညျဟု ပွောကာ အိပျခနျးထဲမှ ကိုယျတုံးလုံးကွီးပငျ
ထှကျလာခဲ့လသေညျ ။
ပထှေးကို အဖုတျတယားယား ဖငျတယားယားနှင့ျ စောင့ျလင့ျနရေရှာသော တငျမခေကျသညျ အိပျခနျးထဲမှ ကိုစိုးထူး ထှကျလာသညျနှင့ျခကြျခငြျးသိသညျ ။ မိမိကို လိုးဖို့ လာခြပွေီ ဟူသော အတှေး
ဖွင့ျလညျး ကွကျသီးတှထေကာ အဖုတျထဲမှာ အရတှေေ စိုသညျ ။ စအိုပေါကျလညျး စူပှပှ ဖွဈလာသညျ ။
ဧည့ျခနျးထဲတှငျ မီးထှနျးမထားပါ ။ အိပျခနျးထဲတှငျတော့ ငါးတိုငျအား ညအိပျမီးသီးလေး တလုံး ထှနျးထားသညျ ။ အိပျခနျးထဲမှ အံထှကျလာသော ခပျဝါးဝါး အလငျးရောငျဖွင့ျ ပထှေးသညျ
ဗလာကိုယျလုံးတီး လီးကွီး အတောငျသားနှင့ျ ရှိနသေညျကို တငျမခေကျ ဝိုးတဝါး မွငျသညျ ။ ကိုစိုးထူးသညျ တငျမခေကျ၏ ဘေးနားတှငျ အသာထိုငျခကြာ ခွငျထောငျအပွငျကနပွေီး တငျပါးကို
အသာ ပုတျသညျ ။ ထှကျလာခဲ့ရနျ အခကြျပွသညျ ။ ရမကျစိတျတှေ တဖှားဖှား နိုးထလကြျ လီးကို အတမျးတကွီး တမျးတနလေသေော တငျမခေကျသညျ သူမကို လိုးရနျ လီးပိုငျရှငျ
ပထှေး ခေါျသညျနှင့ျ ခကြျခငြျးထကာ ခွငျထောငျအပွငျသို့ ထှကျသညျ ။
ကိုစိုးထူးသညျ မယားပါသမီး၏ ထမိနျကို ဆှဲခြှတျပဈလိုကျသညျ ။ နှာထနျနသေော တငျမခေကျမှာ ထမိနျအခြှတျခံရတာကို ဘာမှ မပွော ။ ထမိနျဆှဲခြှတျပွီးနောကျ ကိုစိုးထူးသညျ တငျမခေကျ၏ ညာ
လကျမောငျးကို ခပျတငျးတငျး ဆုပျကိုငျကာ အိပျခနျးထဲသို့ ဆှဲခေါျသှားသညျ ။အားနသေော လကျကတော့ ကောငျမလေး၏ စောကျပတျကို ကိုငျပှတျ နှိုကျပေးသညျ ။ နဂိုကပငျ အရမျး ထရှနသေော
တငျမခေကျမှာ ပထှေးက လိုးရနျ လာခေါျထုတျသညျနှင့ျ ကာမယမျးအိုး ပေါကျကှဲလု ဖွဈနသေညျ ။ ပထှေးက ထမိနျ ဆှဲခြှတျပဈကာ ဆှဲခေါျသှားရငျး အဖုတျကို အပီပှတျကလိကိုငျနှိုကျလသေောအခါ
တှငျတော့ ကာမယမျးအိုးကွီး ပေါကျကှဲသှားလတေော့သညျ ။
သူမကို ဆှဲခေါျသှငျးသှားသည့ျ အိပျခနျးထဲတှငျ အမေ ဒေါျတငျတငျမေ ရှိနသေညျကိုပငျ အရေးမထားနိုငျတော့ ။ ကာမယမျးအိုးပေါကျကှဲကာ အလိုးခံခငြျစိတျတှေ ထိနျးမရနိုငျ သိမျးမရအောငျ
ဖွဈနလေသေော တငျမခေကျတယောကျ ယခုအခါတှငျ သူမကို ကာမ အရသာ ပေးမည့ျ “ လီး ” ကလှဲလို့ အခွား ဘာကိုမြှ မသိမမွငျတော့ပါ ။
“ တုံးလုံး ခြှတျ..ကုတငျပေါျတကျ..ပွီးရငျ နင့ျကို ငါ က ကောငျးကောငျး လိုးမယျ.... ”
အိပျခနျးထဲသို့ အဝငျတှငျ ကိုစိုးထူးက သူ၏ ပညာသားပါပါ ခှငျခဖြနျယူထားမှုကွောင့ျ သိစိတျပြောကျကာ အရှကျအကွောကျလဲ ကငျးမဲ့အောငျပငျ ရမကျထကွှပွီး ကာမစိတျတှေ အပွတျ
ပွငျးထနျနသေော မယားပါသမီးကို အပိုငျ စခေိုငျးသညျ ။ တငျမခေကျသညျ ပထှေး ခိုငျးသလို ခကြျခငြျး လုပျသညျ ။ကိုယျ အပေါျပိုငျးက အဝတျမြားကို အမွနျခြှတျကာ ခွငျထောငျလှနျပွီး ကုတငျပေါျ အမွနျ
တကျသညျ ။ ခွငျထောငျထဲတှငျတော့ သူမ၏ အမေ ဒေါျတငျတငျမမှော အလိုးခံလကျစနှင့ျ ကိုယျလုံးတီးကွီး ရှိနသေညျ ။
တငျမခေကျကို အိပျခနျးထဲ ခေါျသှငျးလာသညျကို ဒေါျတငျတငျမေ တှေ့ရပါသညျ ။ သို့သောျ သူမ၏ စိတျထဲတှငျတော့တငျမထေကျဟုသာ ထငျနသေညျ ။ ယမနျနေ့ညက သူမနှင့ျ
တငျမထေကျတို့ နှဈယောကျ ကိုစိုးထူး၏ လီးကို ရှယျယာခှဲကာ ဝကျဝကျကှဲအောငျ ခံခဲ့ကွရ မှုမြား၏ ဖီလငျအရသာကို ပွနျစမွုံ့ပွနျကာ သညျနေ့ညလဲ အပွတျကို
ကဲပဈလိုကျကွမညျဟု မောငျးတငျကာ စောင့ျနသေညျ ။
အဝတျမြား ခြှတျပွီး ဗလာ ကိုယျလုံးတီးနှင့ျ ခွငျထောငျထဲ ဝငျလာသူကို ( မိမိနှင့ျ အထာကပြွီးသား အလိုးခံဖကျ တငျမထေကျဟု ထငျလကြျ ) ဆီးလို့ ပှေ့ဖကျကာ ပါးစပျခငြျး တေ့ကပျ စုပျယူသညျ ။
စောစောက ရမကျတကျအောငျ နှိုးဆှလကြျ မစို့တပို့လေး စိတျထ ယားရုံ လိုးပေးထားသည့ျ အရှိနျနှင့ျ ဒေါျတငျတငျမမှော ယခုမိမိ အားရပါးရ ပှေ့ဖကျလိုကျသည့ျကိုယျလုံး ကိုယျထညျကွီးမှာ ပွည့ျ
ပွည့ျဖွိုးဖွိုးနှင့ျ ဆူဖွိုးကွောငျးကိုပငျ ရုတျတရကျ သတိမမူနိုငျ ။
ပါးစပျခငြျး အားရပါးရတေ့ကပျ စုပျနမျးသလို ညာဖကျလကျကလညျး တငျမခေကျ၏ ပေါငျကွားမှ စောကျပတျကွီးကို လှမျးနှိုကျ ကိုငျပှတျသညျ ။ တငျမခေကျကတော့ မိမိ၏ မိခငျက မိမိကို
အာသာငမျးငမျး ရမကျဇော ထနျထနျနှင့ျ ပှေ့ဖကျစုပျနမျး အဖုတျနှိုကျတာကို သိသညျ ။
ရမကျတှေ အရမျး ထနသေည့ျအတှကျ သညျအပွုအမူသညျ မသင့ျလြှောျကွောငျး စဉျးစား မနနေိုငျတော့ပါ ။
သိစိတျလေး တဒငျ်ဂမြှသာ ပေါျလာပွီးနောကျ ရမကျစိတျက လှှမျးမိုးသှားသညျ ။ အမကေို ပွနျဖကျကာ ရမကျပွငျးပွငျးနှင့ျ ပွနျလညျ စုပျနမျးသညျ ။ညာလကျကတော့ အမေ၏ ဖငျတုနျး ၀၀တဈတဈကွီး
ကို ဖစြျညှဈကိုငျပှတျရငျး ဖငျကွားကို လကျခလယျနှင့ျ ထိုးပှတျသညျ ။ စအိုပေါကျကို ထိုးကလိသညျ ။
ကိုစိုးထူးလဲ နောကျကနြျ မနခေဲ့ပါ ။
မယားပါသမီး၏ အနောကျမှ ကပျပွီး ကုတငျပေါျတကျ ခွငျထောငျထဲကို ဝငျသညျ ။ အမနှေင့ျ ပှေ့ဖကျနမျးစုပျနသေော သမီး၏ အနောကျတှငျ ဝငျလှဲအိပျကာ နရောယူသညျ ။
ပွီးတော့ သူ၏ မတျတောငျနသေော လီးကို တငျမခေကျ၏ ပေါငျကွားသို့ အနောကျမှ ကပျထိုး သှငျးထည့ျလိုကျသညျ ။ တငျမခေကျ၏ စောကျပတျကို နှိုကျပှတျနသေော ဒေါျတငျတငျမေ၏
ညာလကျခုံကို ထိမိသညျ ။
ဒေါျတငျတငျမသေညျ ဘာ စိတျကူးပေါကျသညျ မသိ ။ ကိုစိုးထူး၏ လီးကို လှမျးကိုငျကာ သမီး၏ စအိုဝတှငျ ဆှဲတေ့ပေးလိုကျသညျ ။ ဘယျသူက မိမိလီးကို ကိုငျပွီး
ဘယျအပေါကျမှာ တေ့ပေးလိုကျသညျကို ကိုစိုးထူး ကှဲကှဲ ပွားပွား မသိပါ ။ ဆှဲတေ့ပေးသည့ျ အပေါကျထဲကိုတော့ သူ့လီးခြောငျးကွီး ဖိထိုးသှငျးထည့ျလိုကျသညျ ။
ကုတငျထကျတှငျ ဒေါျတငျတငျမနှေင့ျ တငျမခေကျတို့ နှဈယောကျကို ဘယျတယောကျ ညာတယောကျ ထားကာ ပှေ့ဖကျနှိုကျပှတျမှု အနညျးငယျ လုပျပေးပွီးနောကျ ဘေးခငြျးယှဉျကာ မှောကျခုနျ
အိပျစလေကြျ မိမိက အပေါျက ခှပွီး အမြိ ုးသမီး နှဈယောကျကို တလှည့ျစီ ဖငျရော စောကျပတျရော လိုးပေးမညျ ။ ထို့နောကျ အမနှေင့ျသမီးကို ပှေ့ဖကျ စုပျနမျးစလေကြျ မိမိက အလငြျးသင့ျသလို
လိုးမညျ ။ ထိုသို့ လိုးနရေငျးမှ အိပျခနျးထဲရှိ မီးခြောငျးကို ထဖှင့ျမညျ ။
မီးလငျးလာသောအခါ မိမိတို့နှင့ျအတူ စပျရှကျ အပြောျကြူ း နသေူမှာ တငျမခေကျ ဖွဈကွောငျး ဒေါျတငျတငျမေ သိသှားစပွေီးမှ တငျမထေကျကိုပါ ခေါျသှငျးပွီး မိမိ တယောကျထဲဖွင့ျ အမနှေင့ျ
သမီးနှဈယောကျ အမြိ ုးသမီး သုံးယောကျကို အားရပါးရ ကာမဆကျဆံရနျ ကိုစိုးထူးက အစီအစဉျ ခထြားသညျ ။
ယခုတော့ တငျမခေကျ ကုတငျပေါျ တကျမိသညျနှင့ျဒေါျတငျတငျမကေ ဆီးကွို ပှေ့ဖကျကာ တဏှာကွီးကွီးနှင့ျ အမနှေင့ျ သမီး စုပျနမျးပှတျသပျလကြျ မိမိ၏ လီးကိုပငျ ဆှဲယူ တေ့ပေးလရော မိမိ
စီစဉျထားသညျထကျပငျ အဆငျပွနေသေောကွောင့ျ အပွတျသဘောကလြကြျ စိတျကလဲ အရမျးထထနှင့ျ အားရပါးရ ဖိလိုးသှငျး ခလြိုကျရာ လီးခြောငျးကွီးသညျ တခကြျထဲနှင့ျပငျ တငျမခေကျ၏
ဖငျပေါကျထဲကို တဆုံး ဝငျသှားလတေော့သညျ ။
“ ဘှပျ..ဗွိ ...ဘု ဘု ဘှပျ....”
“ အား...နာလိုကျတာ..သပေါပွီ...ဦးလေးရဲ့...ကမြ ဖငျကှဲပါပွီ..တအားကွီး လုပျရသလား...အား...အား.....အား....”
စအိုပေါကျထဲ လီးကွီး ရကျရကျစကျစကျ တိုးဝငျသှားသံနှင့ျအတူ တငျမခေကျ၏ နာကငြျမှုကွောင့ျ စူးစူးဝါးဝါး အောျလိုကျသံက ဆကျတိုကျဆိုသလို ပေါျလာသညျ ။ တငျမခေကျမှာ ကိုစိုးထူး
ဖငျလိုးတာကို ခံနကေမြို့ လီးနှင့ျ ဖငျပေါကျသညျ ယဉျပါးမှု ရှိသညျ ။ ထို့ောကာင့ျလဲ လီးအဝငျသညျ လြောကနဲ ဖွဈသှားတာ...။
သို့သောျ သူမ၏ စအိုပေါကျကို တံတှေးပငျ စှတျခွငျး မရှိဘဲ ကာမစိတျ ပွငျးထနျမှုကွောင့ျ စောကျပတျမှ ယိုစီးထှကျသော စောကျရကွေညျ တခြိ ု့သာ မစို့တစိုလေး ဖွဈနရော ကွီးမား တုတျခိုငျလှ
သော လီးကွီး အဆုံးထိုးသှငျးမှု ဒါဏျကိုတော့ မခြိမဆန့ျ ခံရရှာသညျ ။
တငျမခေကျမှာ နာလှနျးသောကွောင့ျ အမနှေင့ျ ပါးစပျခငြျး ဖိကပျ စုပျနမျးနရောမှာ ခှာပွီး အောျမိခွငျး ဖွဈသညျ ။ သူမ၏ ဖငျပေါကျကတော့ လီးရဲ့ အရသာကို ကောငျးကောငျး သိနသေညျမို့
တိုးဝငျလာသော လီးခြောငျးကွီးကို ဖစြျညှဈ စုတျယူသညျ ။ နာကငြျမှု ရောသော ဖငျလိုးခံ အရသာထူးသညျ တကိုယျလုံးကို ပွန့ျနှံ့သှားတော့သညျ ။
တငျမထေကျ မှာလညျး အိပျမပြောျပါ ။
သညျ ခြာတိတျမကလညျး အမဖွဈသူ အိပျပြောျသှားမယ့ျ အခြိနျကို စောင့ျနတော ဖွဈသညျ ။
အိပျခနျးထဲမှ အသံမြား ကွားနရေလို့ အမနှေင့ျ ပထှေးတို့ လုပျနကွေပွီ ဆိုတာ တငျမထေကျ သိသညျ ။ အမ အိပျမောကသြညျနှင့ျ တခါတညျး အိပျခနျးထဲ ဝငျကာ ယမနျနေ့ ညတုံးကလို အမေ
သမီး ပွိုငျတူပငျ ပထှေး လိုးတာကို ခံရနျ စိတျစောနသေညျ ။
ပထှေးကိုစိုးထူး အိပျခနျးထဲက ထှကျလာတာကိုလညျး တငျမထေကျ သိသညျ ။ မိမိကို အမနေင့ျ အတူတူလိုးတာခံဖို့ လာခေါျခွငျး ဖွဈမညျဟု တှေးကာ နဂိုကပငျ ယားနလေသေော စောကျပတျနှင့ျ
စအိုပေါကျတို့သညျ ပိုလို့ ရှစိထိုးလာသညျ ။ ထလိုကျသှားရနျလဲ အသင့ျ ...။
အမ အိပျပြောျမပြောျကိုပငျ အရေး မလုပျနိုငျတော့ ။ လူမှားသညျဟု ကောငျမလေးက ထငျနလေသေေးသညျ ။
တိုးတိုးတိတျတိတျလေး လှမျးလို့ အခကြျပွမညျ ပွုဆဲမှာပငျ ပထှေးက အမကို ခွငျထောငျ အပွငျသို့ ခေါျထုတျကာ ထမိနျဆှဲခြှတျခလြိုကျသညျကို တငျမထေကျ တှေ့ရသညျ ။
ဘယျလိုမှ ထငျမထားသော ဖွဈရပျမို့ တငျမထေကျ အံ့အားသင့ျသညျ ။ ထမိနျ ဆှဲခြှတျအပွီး ဖငျကွီး အပွောငျသား ဖွဈသှားသော အမကိုပထှေးက အိပျခနျးထဲကို ဆှဲခေါျသှငျးသှားသညျကို
တငျမထေကျ မကြျလုံး အပွူးသားနှင့ျ လှမျး ကွည့ျနမေိသညျ ။
လူမှားတာ မဟုတျဘဲ မိမိ အမကို တမငျပငျ ခေါျထုတျကာ အိပျခနျးထဲ သှငျးခွငျး ဖွဈသညျ ဆိုတာကိုလညျး နားလညျလိုကျသညျ ။ အမရဲ့ အနအေထားကလညျး ထနရှေနကွှေနတော ပထှေး ခေါျ
ရာနောကျ လိုလားစှာ ပါသှားသညျကို တှေ့ရလရော ဉာဏျကောငျးသော ခတျေရဲ့ သမီးပြိ ုလေး တယောကျ ပီပီ မိမိ အမနှင့ျပထှေးတို့လညျး မရိုးကွတော့ကွောငျး ရိပျမိသညျ ။
ဘယျအခြိနျကမြား ဖွဈသှားကွပါလိမ့ျဟုသာ တှေးရလတေော့သညျ ။
ငယျရှယျပွီး သှေးသား ဆူဖွိုးကာ ရဲတငျးသည့ျ တငျမထေကျသညျ မိမိ တယောကျထဲ သကျမဲ့ ကနြျနရေသည့ျ အဖွဈမြိ ုး အဖွဈ မခံနိုငျတော့ ။
ခဏမြှ အံ့သွသလို ဖွဈကနြျနခေဲ့ပွီး အခွအေနကေို အထားပေါကျ နားလညျသညျနှင့ျ အမကို ပထှေးက ဆှဲခေါျသှငျးသှားရာ အိပျခနျးထဲသို့ လိုကျပါရနျ ခွငျထောငျထဲက အမွနျ ထှကျသညျ ။
ထမိနျကိုလညျး ခွငျထောငျထဲတှငျပငျ ခြှတျထားပဈခဲ့သညျ ။
ပထှေးက အမကို အဝတျခြှတျကာ ကုတငျပေါျတကျရနျ ပွောသံကို အိပျခနျးဝနား အရောကျတှငျ တငျမထေကျ ကွားရသညျ ။ တငျမထေကျသညျ အိပျခနျးထဲ လှမျးဝငျရငျး အပေါျပိုငျးတှငျ ဝတျထားသော
တီရှပျကို ဆှဲလှနျ ခြှတျပဈသညျ ။
သညျညလဲ အမနှေင့ျအတူ ပထှေး လိုးတာကို နှဈယောကျ ပွိုငျခံရနျ စိတျကူး ရှိသညျမို့ တငျမထေကျသညျ အတှငျးခံ ဘောငျးဘီတှေ ဘရာစီယာတှေ တခုမှ ဝတျမထား ။
တီရှပျ ခြှတျပဈလိုကျသညျနှင့ျ ကောငျမလေး ဗလာကငြျးသှားသညျ ။
ခွငျထောငျထဲမှ ရမကျပွငျးသော အသံတှကေ တငျမထေကျကို အရမျး စိတျထလာစသေညျ ။ အမ၏ စူးစူးဝါးဝါး အောျသံကတော့ ရနကျဇောကွှယျဖှယျရာ အကောငျးဆုံးပငျ ။
ထိုအောျသံအရ ပထှေးက အမဖငျထဲကို လီးထိုးသှငျးလိုကျကွောငျးကိုလညျး တငျမထေကျ သိလိုကျသညျ ။ အိပျခနျးထဲတှငျ ငါးတိုငျအား ညမီးလုံးလေးသာ ထှနျးထားသညျကိုလညျး တငျမထေကျ
အားမရ ။ မနေ့ညတုံးကလို မီးထိနျလငျးနသေည့ျ အောကျတှငျ ပီပွငျစှာ အလိုးခံခငြျလရော မီးခြောငျး ခလုပျကို အမွနျ သှားဖှင့ျလတေော့သညျ ။ မီးခြောငျး လငျးသှားသညျနှင့ျ ခွငျထောငျ ဆှဲလှနျကာ
ကုတငျပေါျကို တကျသညျ ။
ရုတျတရကျ မီးခြောငျးရောငျဖွင့ျ ထိနျထိနျလငျးသှားသောအခါ ခွငျထောငျထဲရှိ ကိုစိုးထူး ဒေါျတငျတငျမေ နှင့ျ တငျမခေကျတို့ အံ့အားသင့ျသှားကွသညျ ။ ထိုအခြိနျတှငျ ကိုစိုးထူးက တငျမခေကျ
ဖငျထဲ လီးအဆုံးထိုးသှငျးထားပွီး ဒေါျတငျတငျမကေ တငျမခေကျ စောကျပတျကို အားရပါးရ ကိုငျနှိုကျ ထိုးကလိလကြျ တငျမခေကျကတော့ ဒေါျတငျတငျမေ၏ ဖငျဆုံကွီးကို ကိုငျညှဈ ဆုပျနယျနေ
သညျ ။ ဒေါျတငျတငျမမမှော မိမိနှင့ျ အတူ ရှိနသေူသညျ တငျမထေကျ မဟုတျဘဲ တငျမခေကျ ဖွဈနကွေောငျး တှေ့သိရတော့ ရုတျတရကျ ထိတျလန့ျသလို ဖွဈလသေညျ ။
“ ဟာ....ခကျခကျ ပါလား..ဒုက်ခပါဘဲ...”
အလန့ျတကွား ရရှေတျသညျ ။
“ ထကျထကျ..နင့ျအမေ စောကျပတျကို အမွနျ သှားယကျပေး လိုကျ ...”
ခွငျထောငျထဲ တိုးဝငျလာသော တငျမထေကျကို တှေ့ရသောအခါ ကိုစိုးထူးက အရေးတကွီး ပွောလိုကျသညျ ။တငျမခေကျ၏ ဖငျကိုလညျး သုံးခကြျလောကျ ခပျသှကျသှကျ အားထည့ျပွီး ဆောင့ျ
လိုးသညျ ။ ယခုအခြိနျသညျ အလှနျအရေးကွီးကွောငျးကို ကိုစိုးထူး သိသညျ ။ သညျအခြိနျတှငျ ပိုငျနိုငျပွလေညျအောငျ လုပျနိုငျလြှငျအားလုံး အိုကသှေားမညျမို့ အဓိကလူလို
ဖွဈနသေော ဒေါျတငျတငျမကေို အရ ဇာတျသှငျးနိုငျရနျ တငျမထေကျကို စခေိုငျးခွငျး ဖွဈသညျ ။ တငျမထေကျ ရောကျလာသည့ျ အခွအေနေ အရ သညျကောငျမလေးသညျ စိတျက အရမျး ရဲတငျးကာ
ခိုငျးတာ အကုနျလုပျမညျကိုလညျး ငနဲသားက အကဲခတျမိသညျ ။
တငျမထေကျမှာလညျး စိတျထလှနျး..အလိုးခံခငြျလှနျးလို့သာ ခွငျထောငျထဲ တိုးဝငျလာရသညျ..ဘယျနရောက ဘယျလို ပါဝငျရမညျကို စဉျးစား မထား ။ဒီတော့ ပထှေးက ဆီး ခိုငျးလိုကျတာနှင့ျ
အနတေောျ ဖွဈသညျ ။ တငျမထေကျသညျ အမဖွေဈသူကို ပကျလကျ ဖွဈသှားအောငျ တှနျးလှနျပဈကာ ပေါငျကွား မကြျနှာအပျလို့ စောကျပတျကို ကုနျးယကျသညျ ။
ယမနျနေ့ ညတုံးက အမနှေင့ျ သမီး တယောကျရဲ့ စောကျပတျ ဖငျပေါကျတို့ကို တယောကျက ယကျပေး စုပျပေးခဲ့တာတှေ အပီ လုပျခဲ့ပွီးသညျမို့လညျး တငျမထေကျ ရဲတငျး သှကျလကျနခွေငျး
ဖွဈပသေညျ ။
“ ဟဲ့ အို..မလုပျနဲ့လေ ....ဟာ..အိုအို....”
ဒေါျတငျတငျမမှောတော့ တငျမခေကျ ပါရှိလာမှုကွောင့ျ စိတျထဲ စနိုးစနောင့ျ ဖွဈနရော တငျမထေကျ အဖုတျလာယကျသညျကို ငွငျးဆနျသလိုလို လုပျမိနသေေးသညျ ။သို့သောျ စောကျပတျပေါျ
လြာထိကပျ ယကျမိသညျနှင့ျသူမ၏ရာဂစိတျတှကေ အရမျးထလာကာ အရသာလဲ တှေ့လာလရော ဘယျလိုမြှ ငွငျးဆနျ တှနျးဖယျနိုငျအား မရှိတော့ ။ တဖကျတှငျ တငျမခေကျမှာလညျး ပထှေး
ဖငျလိုးတာကို အရသာတှေ့လကြျ တအားအား ဖွဈနသေညျ ။ ကိုစိုးထူးသညျ မယားပါသမီးကို သုံးခကြျသာ ဖငျဆောင့ျလိုးသညျ ။ထို့နောကျ လီးကို စအိုထဲမှ ခပျကမျးကွမျး ဆှဲထုတျကာ စောကျပတျ
အယကျခံရလို့ တဟငျးဟငျး ဖွဈနသေော မယားခြောကွီး ရှိရာ အမွနျ ခုနျလှှားကူးသညျ ။
“ ရော့...လီးစုပျ...”
သမီး၏ စအိုပေါကျကို လိုးနရောမှ လတျတလော ဆှဲထုတျလာသော လီးကို အမေ၏ ပါးစပျနား ကပျပေးပွီး ပွောသညျ ။ ဒေါျတငျတငျမမှောလညျး အပွတျဟော့(တျ )နပွေီ ဖွဈရာ ပါးစပျကို ဟပွီး
လငျတောျမောငျ၏ လီးအား အငမျးမရ စုပျသညျ ။
“ ခကျခကျ..လာ..ငါ့ ဂှေးအုတှေ စုပျပေး ...”
အမကေို လီးစုပျခိုငျးပွီးနောကျ ကိုစိုးထူးက သမီးကို လှမျးခေါျသညျ ။ကာမဇော၏ စေ့ဆောျမှုကို အပွတျခံနရေသော တငျမခေကျလညျး ပထှေးရှိရာကို ကမနျးကတနျး လာသညျ ။ အမစေုပျပေးနသေော
လီးကွီးရဲ့ အောကျခွတှေငျ တှဲလဲ ဖွဈနသေော ဂှေးအုမြားကို စုပျပေး ယကျပေးသညျ ။ ကိုစိုးထူးက အမနှေင့ျ သမီးတို့၏ နို့အုံကွီးမြားကို လကျနှဈဖကျဖွင့ျ ဆုပျကိုငျ ဆှဲနယျသညျ ။
“ ကဲ..သုံးယောကျလုံး တနျးစီပွီး ဖငျထောငျပေးကွ....သုံးယောကျလုံးကို လိုးမယျ...”
အဓိက ဇာတျကှကျကို ကနိုငျရနျအတှကျ ကိုစိုးထူးက ပွောလိုကျသညျ ။ ရမကျဇောတှေ တအား ထနလေသေော အမနှေင့ျ သမီးနှဈယောကျတို့သညျ ခကြျခငြျးပငျကုတငျ အလညျပိုငျးလောကျတှငျ
တနျးစီကာ ဒူးတုပျ ဖငျထောငျပွီး ကုနျးပေးလိုကျကွသညျ ။
သုံးယောကျ ယှဉျကာ ကုနျးရသညျမို့ တယောကျနှင့ျ တယောကျ ပူးပူးကပျကပျ ဖွဈနကွေသညျ ။ ကိုစိုးထူးက တငျမထေကျ၏ စောကျပတျထဲကို လီးစ ထိုးသှငျးကာ ငါးခကြျဆောင့ျသညျ ။
ပွီးတော့ အလယျရှိ ဒေါျတငျတငျမေ၏ စောကျပတျထဲ ပွောငျးလိုးသညျ ။ နောကျတော့ ဘေးအစှနျရှိ တငျမခေကျကို ပွောငျးပွီး လိုးသညျ။ တဖနျ တငျမထေကျထံ ပွနျသှားကာ ဖငျထဲကို လိုးသညျ ။
ပွီးတော့ ဒေါျတငျတငျမကေို ဖငျလိုးပွနျသညျ ။ နောကျတော့ တငျမခေကျ ဖငျခံရသည့ျအလှည့ျ ။
တနျးစီ ဖငျထောငျ ကုနျးပေးထားကွသော မယားခြောကွီးနှင့ျ မယားပါသမီး နှဈယောကျတို့၏ စောကျပတျနှင့ျ ဖငျပေါကျတို့ကို အလှည့ျကြ အားရပါးရ တှယျပဈပွီးနောကျ ခဏ နားကွသညျ ။
“ ကိုငျး..တမြိ ုးလေး ဆနျးသှားရအောငျ စောကျမှှေးရိပျပှဲ လုပျကွရအောငျ ....”
ကိုစိုးထူးက အသင့ျ စီမံထားသော ဂြ ုတျ..မုတျဆိပျရိတျ လိမျးဆေးရညျတို့ကို ထုတျယူလာကာ ပွောသညျ ။
တငျမထေကျတို့ ညီအမကိုလညျး ရဇေလုံတခုနှင့ျဇလုံ အလှတျတခု သှားယူခိုငျးသညျ ။ ဒေါျတငျတငျမေ၏ စောကျမှှေးမြားကိုတော့ ကိုစိုးထူးက ရိတျနကေဖြွဈသညျ ။
ယခုအခါတှငျ ဒေါျတငျတငျမမှော စောကျမှှေးမြား ပွနျပေါကျကာ ငုတျစိလေးသာ ရှိနသေညျ ။ တငျမခေကျကတော့ စောကျမှှေးတောျတောျလေး ထူသညျ ။တငျမထေကျမှာတော့ စောကျမှှေး ပေါကျကာစလေး ။ နုနုတိုတို စောကျမှှေးတှကေ ခပျပါးပါးမြှသာ ။
“ ဘယျသူ့စောကျမှှေးကို အရငျ ရိတျမှာလဲဟငျ...ဦး...”
မိနျးမသုံးယောကျတှငျ နုတျအရဲဆုံး တငျမထေကျက မေးသညျ ။
“ စောကျမှှေးအမြားဆုံးလူကို အရငျရိတျမယျ . .ဘယျသူ့စောကျမှှေးအမြားဆုံးလဲ ဆိုတာ ကွည့ျရအောငျ...ပေါငျကားပွီး စောကျပတျတှတေော့ ပွကွပါ ..”
ကိုစိုးထူးက အားကစား ပွိုငျပှဲ ကွီးကွပျသူတယောကျ၏ လသေံဟနျပနျနှင့ျ ပွောသညျ ။ မိနျးမသုံးယောကျ စိတျလှုပျရှားသှားရအောငျ တမငျခိုငျးခွငျး ဖွဈသညျ ။ တငျမခေကျ၏ စောကျမှှေးတှေ အမြားဆုံး ဆိုတာ သိသာနပေါသညျ ။ သူ၏ မယားနှင့ျမယားပါသမီးနှဈယောကျကလညျး ပေါငျကားကာ အဖုတျတှေ ကော့ပွကွသညျ ။ ကိုစိုးထူးက သူ စိတျကွိုကျ လိုးနရေပွီ ဖွဈသော မိနျးမသုံးယောကျ၏ စောကျပတျ သုံးခုကို အပီပငျ ရှုသညျ ။
“ တငျမခေကျ စောကျပတျမှာ အမှှေးအမြားဆုံးဘဲ....နင့ျကို စောကျမှှေး အရငျ ရိတျမယျ...ဟိုဇလုံပေါျမှာ ဆောင့ျကွောင့ျထိုငျ . .စောကျမှှေးတှအေပေါျမှာ အမှှေးရိတျဆေးရညျ လောငျးခပြွီး
ရဆှေတျ ပှတျပေးထား...”
တငျမခေကျလညျး ဇလုံလှတျပေါျတှငျ ခှကာ ဆောင့ျကွောင့ျ ထိုငျရသညျ ။ သေးပေါကျသည့ျအနအေထားမြိ ုးမို့ ရီခငြျခငြျ ဖွဈသညျ ။မုတျဆိတျရိတျရာတှငျ သုံးသော ဆေးရညျ အနညျးငယျကို
စောကျမှှေးမြားအပေါျ လောငျးခသြညျ ။ ရဆှေတျကာ ပှတျပေးလိုကျရာ အမွုပျကလေးမြား စီစီရီရီ ထှကျလာသညျ ။ ကိုစိုးထူးကိုစိုးထူးက မယားပါသမီး၏ စောကျမှှေးမြားကို ဂြုတျဖွင့ျ တဂစြျဂစြျနှင့ျ ရိတျခသြညျ ။
စောကျမှှေးရိတျခံနရေသော တငျမခေကျသညျ အသဲတယားယား ဖွဈနရေသညျ ။ဘေးမှ ကွည့ျနကွေလသေော ဒေါျတငျတငျမနှေင့ျ တငျမထေကျတို့နှဈယောကျ လညျး ရငျဖိုလို့နကွေသညျ ။
“ ရခြေိုးခနျးသှားပွီး စငျအောငျ ရဆေေးလိုကျ..နောကျတယောကျ ရိတျမယျ...”
တငျမထေကျနှင့ျ ဒေါျတငျတငျမတေို့မှာ စောကျမှှေးမြား သူအရိတျအရငျခံမလား..ကိုယျ အရိတျအရငျ ခံမလား တယောကျနှင့ျတယောကျ ကွည့ျကွသညျ ။
“ မမမေ က စောကျမှှေး ပိုမြားတယျ ..ဒါပမေယ့ျ ရိတျထားတာက မကွာသေးတော့ ငုတျစိလေးတှပေဲ ဖွဈနတေယျ ..ဒီတော့ ထကျထကျကို ရိတျပေးလိုကျအုံးမယျ...”
မိမိစောကျမှှေး ရိတျခံရမညျကို သိသညျနှင့ျ တငျမထေကျသညျ အထှအေထူး စခေိုငျးရနျ မလိုဘဲ အမ လုပျခဲ့သည့ျနညျးအတိုငျး ဇလုံပေါျ ခှကာ ဆောင့ျကွောင့ျ ထိုငျကာ စောကျမှှေးမြား အပေါျ မုတျဆိတျရိတျဆေးရညျ သုတျကာ ရဆှေတျ..ပှတျပေးသညျ ။ ပထှေးက မယားပါသမီးလေး၏ ပေါကျကာစ စောကျမှှေးနုနုလေးမြားကို အားရပါးရ ရိတျလသေညျ ။
သမီးနှဈယောကျကို စောကျမှှေးရိတျပွီးတော့ အမကေို ပှဲသိမျးအနဖွေင့ျ ရိတျသညျ ။ ဒေါျတငျတငျမေ၏ စောကျမှှေးမြားမှာ ရိတျပွီးကာစ ငုတျတိုလေးတှေ သာ ဖွဈလရော ဆေးရညျ မလိမျးစဘေဲ ရေ အနညျးဟယျသာ ဆှတျပွီး ရိတျခပြဈသညျ ။ အမှှေးတှကေို ရိတျပဈလိုကျလို့ စောကျပတျကတုံးပွောငျလေးတှေ ဖွဈသှားပွီးသောအခါ ကိုစိုးထူးက မယားခြောကွီးနှင့ျ မယားပါသမီးနှဈယောကျတို့ကို ဆကျလကျ လှုပျရှားကွရနျ ကုတငျပေါျသို့ အတကျခိုငျးတော့၏ ။
“ ကဲ..မမမေ..ပါးစပျဟပေး..ပါးစပျကို လိုးမယျ...”
ရုတျတရကျ ပထှေး ဖွဈသူက အမကေို ပါးစပျဟခိုငျးကာ ပါးစပျကို လိုးမယျ လို့ ပွောလိုကျသံ ကို ကွားလိုကျရသည့ျအတှကျ မိနျးကလေး နှဈယောကျလုံးသညျ စိတျဝငျစား စပျစုစှာ လှမျးကွည့ျကွသညျကို ကိုစိုးထူးက အတောျကို ကြနေပျသှားလေ၏ ။
သညျလို လှမျး မကွည့ျကွလြှငျလညျး ကိုစိုးထူးကသူတို့အမေ ပါးစပျကို လိုးတာ ကွည့ျကွဟု ကိုစိုးထူးက လှမျးပွောကာ အကွည့ျခိုငျးပလေိမ့ျမညျ ။ အခုတော့ ကိုစိုးထူး က ပွောဆို တိုကျတှနျးနစေရာကို မလိုတော့ ။ မယားပါသမီး နှဈယောကျလုံးက သူတို့၏ မိခငျကို ပထှေးက “ ပါးစပျလိုး ” မှာကို ဝိုငျး ကွည့ျနကွေလပွေီ ။
ဒေါျတငျတငျမေ ကတော့ ကိုယျတိုငျကလညျး ရာဂကွှယျကာအမြိုးမြိုးအဖုံဖုံသော ကာမမှုမြားကို လုပျဖူးကိုငျဖူးနသေညျမို့ “ ပါးစပျလိုး ”တာလညျး ကောငျးကောငျး အထာကနြသေညျ ။
ကိုစိုးထူး၏ စကား အဆုံးမှာပငျ ဒေါျတငျတငျမလေညျး ခေါငျးကို အသာကွှကာ ကိုစိုးထူးဘကျသို့ခပျစောငျးစောငျးလေး မကြျနှာ မူသညျ ။ပါးစပျကိုလညျး “ အို ” ဟူသော အသံလေး ထှကျသည့ျအခါ ရှိနသေည့ျ အနအေထားမြိ ုး ဝိုငျးဝိုငျးဟဟလေး ပွုပေးသညျ ။
ဒေါျတငျတငျမေ၏ ပါးစပျက လီးခြောငျးကွီးနှင့ျတည့ျတည့ျတနျးတနျး ...။
ကိုစိုးထူးက လီးကို ရှေ့သို့ အသာတိုးလိုကျရာ ဒေါျတငျတငျမေ၏ နှုတျခမျးသားမြားနှင့ျလီးဒဈ ထိပျဖူးတို့ အိအိလေး ထိမိသညျ ။ထို အထိအတှေ့သညျ သူတို့ လငျမယား နှဈယောကျလုံးကို
အရသာတှေ့သှားစသေညျ ။ ကွည့ျနကွေလသေော သမီးနှဈယောကျမှာလညျး ရငျဖိုမောသှားသညျ ။
ကိုစိုးထူးက မယား၏ ပါးစပျထဲကို လီးဒဈကွီး ဝငျသှားအောငျ အသာ ထိုးထည့ျသညျ ။ပါးစပျအလိုးခံမှုတှငျ ကြှမျးကငြျနသေော ဒေါျတငျတငျမကေလညျး ပါးစပျဟပေးထားလကြျ နှုတျခမျးသားမြား
ကိုတော့ ခပျဖိဖိ လုပျပေးသညျ ။ ထိုအခါ လီးဒဈနှင့ျ နှုတျခမျးသားတို့ ထိတှေ့မှုသညျ ပိုလို့ တငျးကွပျ ကောငျးမှနျလာသညျ ။ ခြောကြိကြိ ဒဈပွဲလနျကွီး၏ ပှတျတိုကျ တိုးဝငျလာမှုကို နှုတျခမျးသား
မြားနှင့ျ ဖိကာ ရရှိခံစားရသော ဒေါျတငျတငျမသေညျ ကွကျသီးလေးမြား ထကာ ခါးတှန့ျပွီး ဖငျရမျးသှားသညျ ။
ကိုစိုးထူးမှာလညျး အံတကွိတျကွိတျပငျ လုပျမိသညျ ။ကိုစိုးထူးသညျ ဇနီးသညျ၏ ပါးစပျထဲကို ဝငျသှားသော လီးဒဈကို အသာအယာ ဆှဲထုတျပွနျသှငျး တဈပွု တဈပွု လုပျသညျ ။ ကွည့ျနကွေလသေော မယားပါသမီး နှဈယောကျမှာ အလိုလိုပငျ မရိုးမရှ ဖွဈလာကွသညျ ။
လကျတှေ့ ပါးစပျ အလိုးခံနသေူ ဒေါျတငျတငျမေ မှာလညျး ပါးစပျထဲ လီး တပွု တပွု လုပျနမှေု ကို အားမရ ။
လီးကွီး တခြောငျးလုံး ပါးစပျထဲ အကုနျဝငျအောငျ ထိုးသှငျးကာ ခပျကွမျးကွမျးဆောင့ျ လိုးစခေငြျသညျ ။ အကယျလို့ လီးစုတျပေးမှု မြိ ုးသာ ဆိုလြှငျ ဒေါျတငျတငျမသေညျ ခေါငျးကို ရှေ့သို့ တိုးကာ
လီးခြောငျးကွီး တခြောငျးလုံး ပါးစပျပေါကျထဲ အကုနျဝငျလာအောငျ သှငျးယူလိုကျမှာ သခြောသညျ ။
ယခု လီးစုတျခွငျး မဟုတျဘဲ ပါးစပျလိုးခွငျး ဖွဈလရော အလိုးခံသည့ျ မိနျးမ အနဖွေင့ျ ခေါငျးကို ငွိမျငွိမျထား ကာ ပါးစပျ အလိုကျသင့ျ ဟပေးထားဖို့ လိုလသေညျ ။
လီးကို လှုပျရှား လိုးဆောင့ျဖို့က ပါးစပျလိုးသူ ယောကြျား၏ အပိုငျး ဖွဈရာ ဒေါျတငျတငျမေ မှာ အားမလို အားမရနှင့ျပငျ ခေါငျးကို ငွိမျပေးထားရသညျ ။ လီးကို ထိကပျငုံမိထားသလို ဖွဈသည့ျ
နှုတျခမျးမြားကို ပိုဖိပေးခွငျး..အသာလှုပျပေး လောကျသာ လုပျနိုငျသညျ ။
“ ဦးကှာ..ထိုးသှငျးလိုကျလေ ....မမေေ့ပါးစပျထဲ ဦးရဲ့ လီးကွီး အဆုံး ဝငျအောငျ အပီ လိုးလိုကျပါလားလို့ ...ပွီးရငျ သမီး ပါးစပျကိုလညျး လိုးပေး....”
မခငြ့ျမရဲ ကွည့ျနကွေလသေော မယားပါ သမီးနှဈယောကျမှ ပိုနုတျသှကျ ရဲတငျးသော တငျမထေကျ က ပွောလိုကျသညျ ။
“ ဟုတျသားဘဲ ...ဦးလေးရ...ထိုးသှငျးလိုကျစမျးပါ ....ကမြလဲ ပါးစပျ အလိုး ခံခငြျသေးတယျ...”
ညီမ က စပွောလိုကျရာ အမကလညျး မိနျးကလေးတို့ ထုံးစံအတိုငျး အညံ့မခံဘဲ ဝငျပွောသညျ ။
“ သှငျးလေ...အု...အု.အဈ....”
သမီးနှဈယောကျ အပွိုငျအဆိုငျ ဆိုသလို ပွောအပွီးတှငျ အမကေလဲ ပွောလိုကျပွနျသညျ ။ ပါးစပျပေါကျဝတှငျ လီးဒဈကွီး တပွု တပွု နှင့ျထိုးဝငျပွနျထှကျ လှုပျရှား နလေရော ဒေါျတငျတငျမေ ၏ “
သှငျးလေ ” ဟု ပွောလိုကျသော စကားသံမှာ မပီသ...။ သညျကွားထဲ ကိုစိုးထူးကလညျး လီးကွီးကို မယားရဲ့ ပါးစပျထဲ ဆတျကနဲ ထိုးသှငျးခလြိုကျရာ ၁၀လကျမ ကြောျကြောျ ရှညျသော လီးခြောငျး
ကွီးမှာ သုံးပုံ နှဈပုံ ခန့ျ တိုးဝငျလာရာ ဒေါျတငျတငျမေ မှာ စကားအဆုံးတှငျ အသကျရှု မှားသံတှေ မပီမသ ပေါျလာပွနျသညျ ။
ဒေါျတငျတငျမကေ လီးအဝငျ အဆငျသင့ျစရေနျလညျး လညျခြောငျးကို ဆန့ျကာ အာခေါငျကို ဖှင့ျပေးလိုကျသညျ ။ အထာပေါကျသော ကိုစိုးထူး က ထပျပွီး ထိုးခရြာ လီးခြောငျးကွီး တခြောငျးလုံး ဒေါျတငျတငျမေ၏ ပါးစပျထဲ အဆုံးပငျ ဝငျသှားလတေော့သညျ ။
လီးခြောငျးရဲ့ အောကျခွတှေငျ တှဲလောငျးကနြသေော ဂှေးအုမြားက ဒေါျတငျတငျမေ၏ မေးစေ့ ဘေးဖကျကို ဖတျကနဲ ပငျ ရိုကျမိသညျ ။
“ ဟာ...ဝငျသှား ပွီ...”
တငျမထေကျ၏ ပါးစပျမှ ရရှေတျသံ ပေါျလာသညျ ။ ပိုပွီး မွငျရစရေနျလညျး ကောငျမလေး က ရှေ့သို့ တိုးကာ ကိုယျကို ကိုငျးကွည့ျ၏ ။
“ ဟေ့..ထကျထကျ . . .ရှေ့က မကှယျနဲ့လဟော..ဒီမှာ ငါ မမွငျရတော့ဘူး . . ”
တငျမထေကျ၏ ကိုယျက ကှယျထားလိုကျသလို ဖွဈသည့ျအတှကျ တငျမခေကျ က မကြမေနပျ ပွောသညျ ။ ထို အခြိနျတံငျ ကိုစိုးထူးကလညျး မယား၏ ပါးစပျကို ခပျကွမျးကွမျး
ခပျမွနျမွနျ ဆောင့ျလိုးစ ပွုသညျ ။ လီးခြောငျးကွီးသညျ ဒေါျတငျတငျမေ့ ပါးစပျထဲမှ ပွနျထှကျလာလိုကျ..အရှိနျဖွင့ျ တိုးဝငျသှားလိုကျ နှင့ျ သှကျလကျစှာ လှုပျရှားနသေညျ ။
ပါးစပျ အလိုးခံနရေလသေူ ဒေါျတငျတငျမမှောလညျး တအုအု တအိအိ တအငျအငျ တအဈအဈ အသံတှေ ထှကျပေါျနသေညျ ။ ပါးစပျထဲ လီးကွီး ဆောင့ျထိုးသှငျးလိုကျခြိနျတှငျ မကြျနှာသညျ ပိုမော့
လာလကြျ လညျပငျး ကလညျး ပိုဆန့ျသှားသညျ ။ လညျမွိုတလြောကျ ဖုထဈပွီး ဖေါငျးကွှလာသညျကို အတိုငျးသား မွငျရလရော တငျမထေကျမှာ အမ၏ သကားကို မကွားသလို ဖွဈနသေညျ ။
မကြျလုံး အပွူးသားနှင့ျ အမဖွေဈသူ ပါးစပျ အလိုးခံနရေပုံကို စိတျဇော ရမကျ ပွငျးစှာဖွင့ျ စူးစိုကျ ကွည့ျနသေညျ ။
ပထှေး၏ ကိုယျအောကျပိုငျး တလှုပျလှုပျ ဖွဈနမှေု ..အမေ့ထံက မပီမသသော ရရှေတျသံတှေ..ဗလုံးဗထှေး ထှကျလာမှုမြားကွောင့ျ အမေ့ပါးစပျကို ပထှေးက ဆောင့ျလိုးနကွေောငျးကိုတော့ တငျမခေကျ သိသညျ ။အဓိကနရော ဖွဈသည့ျ ပါးစပျနှင့ျ လီးတို့ကို တငျမထေကျ၏ ကိုယျက ကွားမှ ကှယျထားသလို ဖွဈနလေရော တငျမခေကျမှာ ပီပွငျစှာ မမွငျရ ။ ဒီတော့ အားမရ ။ ဒေါပှလို့ပငျ လာသညျ ။
“ မကှယျနဲ့လို့ ပွောနတော မရဘူးလား...”
တငျမခေကျသညျ ခပျဆတျဆတျ ပွောရငျး ညီမ၏ ဖငျကို လကျဝါးနှင့ျ ရိုကျလိုကျသညျ ။ ဖငျရိုကျသံ ဖနြျးကနဲ မွညျသညျ . စိတျဆိုးလို့ ရိုကျလိုကျမှု ဖွဈသောျလညျး ဖငျရိုကျခံရသူ ညီမရော ဖငျရိုကျခံရသူ အမ ပါ စိတျလှုပျရှား ရငျခုံမှု ဖီလငျတမြိ ုးကို ပွိုငျတူ ခံစားလိုကျကွရသညျ ။ ကာမစိတျထကွှနသေော နရော အခွအနတှေငျ ဖငျရိုကျခွငျးသညျ တမူထူးသောနှိုးဆှမှု တခု ဖွဈပသေညျ ။
“ ထကျထကျ..ဒီဖကျဘေးက ကွည့ျလေ ....”
မယားပါသမီး နှဈယောကျ ဂြီကနြသေည့ျ အဖွဈကို ပထှေးက ကွားဝငျကာ ရှငျးပေးလိုကျသညျ ။ သူ့လီးကိုတော့ မယား၏ ပါးစပျထဲ ထိုးသှငျးပွနျထုတျ ခပျသှကျသှကျ လှုပျရှားကာ လိုးဆောင့ျနသေညျ ။ လကျနှဈဖကျဖွင့ျလဲ ခေါငျးကို ကိုငျထိနျးထားသညျ ။ ဒေါျတငျတငျမေ၏ ခေါငျးကိုလညျး ဘယျစောငျး..ညာစောငျး ဖွဈအောငျလညျး ဆါဲဆှဲ လှည့ျပေးသညျ ။
ခေါငျးစောငျးသှားမှုနှင့ျ အတူ ပါးစပျထဲသို့ လိုးသှငျးနသေော လီးခြောငျးကွီးက ဘယျဖကျပါးစောငျကို သှား ထောကျထိုးမိလိုကျ ညာဖကျပါးစောငျကို သှားထောကျမိလိုကျ ဖွဈသညျ ။
ဒေါျတငျတငျမေ၏ ဘယျဖကျပါး ဖုထဈဖေါငျးတကျလိုကျ ညာဖကျပါး ဖုထဈဖေါငျးတကျလိုကျလညျး ဖွဈနေ၏ ။
တငျမခေကျလညျး အမကေို အမွနျခှကြောျကာ ညာဖကျဘေးသို့ နရောရှှေ့ကာ ကွည့ျသညျ ။ ညီအမနှဈယောကျ ရှေ့နောကျ မဟုတျတော့ဘဲ ပထှေးက ပါးစပျလိုးနသေည့ျ အမေ၏ ဘယျဖကျညာဖကျ တဖကျစီၤမှ နရောခှဲကာ ကွည့ျသညျမို့ စကားမြား ဂြီကစြရာ အကွောငျး မရှိတော့ပေ ။
“ နငျတို့အမေ စောကျပတျကို အပီ ပှတျပေးလိုကျကွအုံးလေ ...နို့ကွီးကိုလညျး ဆှဲပေး ...”
အမေ၏ ပါးစပျကို လိုးနသေော ပထှေးက မယားပါသမီးမြားကို ပွောလိုကျသညျ ။
မယားခြောကွီး အရသာ ကောငျးကောငျးတှေ့ပွီး ဖီလငျအပွတျရအောငျ လုပျပေးပွီးမှ မယားပါသမီးနှဈယောကျဘကျ “ လီး လမျးကွောငျး ” လှည့ျပွောငျးရမှာမို့ သညျလို ခိုငျးခွငျး ဖွဈသညျ ။
တငျမခေကျတို့ ညီအမကလညျး ပထှေး ဘာကွောင့ျ သညျလို လုပျခိုငျးသညျ ဆိုခွငျးကို အထာပေါကျ နားလညျကွသညျ ။ အမပွေီးမှ မိမိတို့ အလှည့ျ ရောကျမညျမို့ ညီအမနှဈယောကျလုံး အမေ့ပေါငျကွားကို ပွိုငျတူ လကျလှမျး လိုကျကွသညျ ။
ပိုလို့ နီးကာ လကျလှမျးရ အဆငျပွသေော တငျမထေကျ၏ လကျက အမေ့စောကျပတျပေါျ အရငျရောကျသညျ ။ သူမသညျ ညာဘကျ လကျခလယျနှင့ျလညျး အမေ့ စအအိုပေါကျကို ထိုးကလိပေးသညျ ။ ဖငျလဲထိုး အဖုတျလဲ ပှတျ အားရပါးရကို လုပျပေးသညျ ။
အမေ စောကျပတျကို မနှိုကျနိုငျတော့သော တငျမခေကျက နို့ကွီး တှကေို ဆုပျကိုငျဆှဲနယျပေးသညျ ။ ကိုစိုးထူးကလညျး မယားခြောကွီး၏ ပါးစပျထဲ လီးကွီးကို ဆှဲထုတျ ပွနျသှငျး ခပျသှကျသှကျ လိုးသညျ ။ ပထှေးနှင့ျ မယားပါသမီးနှဈယောကျ တကျညီ လကျညီ လုပျကိုငျပေးလိုကျလရော ဒေါျတငျတငျမမှော အရသာ အပွတျတှေ့..စိတျတှေ အရမျး လှုပျရှားလကြျ ပါးစပျထဲ လီးထိုးသှငျး ကာ
လိုးတာခံရငျး စောကျပတျရော စအိုပေါကျရော နို့အုံကွီးတှရေော အရသာ အကုနျတှေ့ကာ တခြြှပွီးသှားလတေော့သညျ ။
တဏှာကွီးသော မိနျးမကွီး တယောကျမို့“ ပွီ ”တာလညျး တောျတောျ ကွမျးသညျ ။
တကိုယျလုံ ကော့ပြံလနျကားသှားသညျ ။ မယားခြောကွီး “ ပွီး ”သှားကွောငျး သိသသညျနှင့ျ ကိုစိုးထူးလညျး လိုးနသေော ပါးစပျထဲက သူ့လီးကွီးကို ဆှဲထုတျလိုကျလတေော့သညျ ။
အမေ့ပါးစပျထဲမှ လီးဆှဲထုတျလိုကျခွငျးသညျ မိမိတို့ အလှည့ျ ရောကျပွီဟု သမီးနှဈယောကျကို အခကြျပေးလိုကျသလို ွဖျသညျ ။
ညီအမနှဈယောကျလညျး မိမိတို့ ထိုးကလိဆှဲကိုငျနကွေသော အမေ့စောကျပတျ..အမေ့ဖငျပေါကျ ..အမေ့နို့အုံကွီးတှေ အပေါျမှ လကျတှကေို ခကြျခငြျး ဖယျကာ ပထှေးရှိရာအနားသို့ နှဈယောကျ အပွိုငျ ပွေးသှားကွသညျ ။
“ သမီး..ပါးစပျကို လိုးပေးနောျ...”
“ ကမြ ပါးစပျကို လိုးမယျ မဟုတျလား...”
ညီအမနှဈယောကျ အပွိုငျအဆိုငျပငျ ပထှေးကို ပွောလိုကျကွသညျ ။
“ ကွီးစဉျ ငယျလိုကျ လိုးကွတာပေါ့..လာ ထကျထကျ ...”
ကိုစိုးထူးက သူ့လီးကို တငျမထေကျအတှကျ ခှဲတမျး ခပြေးလိုကျ၏ ။
“ ဟာ...ဘယျဟုတျမှာလဲ..ဦးလေး မတရားဘူး...မမကို အခုလေးတငျကဘဲ ဖငျခပြေးထားပွီးတာ..သမီးက ဘယျမှာမှ မခံရသေးဘူး ..သမီး ပါးစပျကို လိုး ...”
တငျမခေကျက ပထှေး၏ လီးခှဲတမျးခမြှုကို ကန့ျကှကျသညျ ။ ပထှေး၏ ညာဖကျဘေးနားတှငျ ပကျလကျ အိပျခကြာ စောစောက သူ့အမေ လုပျခဲ့တာကို အတုယူပွီး ပါးစပျလေးဟ..နှုတျခမျး ဝိုငျးဝိုငျးလေး လုပျပေးသညျ ။
“ အံမယျ..ငါ ဖငျလိုးခံရတာက မစို့တပို့လေး ..နငျ ဝငျမရှုပျနဲ့ ..နငျက အငယျ ..ငါပွီးမှ နငျခံ ..ဦးလေး..ကမြပါးစပျထဲ သှငျး ...”
တငျမခေကျကလညျး အားကမြခံ ပွောက ကိုစိုးထူး၏ ဘယျဖကျတှငျ ပကျလကျလှနျအိပျကာ ပါးစပျဟ..နှုတျခမျးဝိုငျး လုပျပေး၏ ။
“ မမမေ သမီး နှဈယောကျက သူ့ပါးစပျ အရငျလိုး..ကိုယ့ျပါးစပျ အရငျလိုး နဲ့ လီး အဝမေတဲ့ ဖွဈနကွေပွီ မမမပေဲ ဝငျခှဲတမျးခပြေးပါ...ဘယျသူ့ပါးစပျထဲ လီး အရငျသှငျးပွီး လိုးပေးရမလဲ...”
ကိုစိုးထူးက မယားခြောကွီးကို လှမျးမေး၏ ။
“ ဘယျသူ့ပါးစပျမှ လိုးမနနေဲ့တော့...တို့ကိုပဲ လာလိုး ..” ဒေါျတငျတငျမကေ ပွနျဖွသေညျ ။
“ ဟာ...မမေေ မတရားဘူး...မမေေ ခညြျးဘဲ ဖီးလျယူနမှောလား..သမီးတို့လညျး အလှည့ျပေးအုံးမှပေါ့...”လို့ တငျမထေကျက ကမနျးကတမျး ပွနျပွောလိုကျသညျ ။
“ ဟုတျသားဘဲ..မမေေ့ပါးစပျကို အခုလေးတငျဘဲ ဦးလေး လိုးပေးပွီးပွီ မဟုတျလား...သမီးတို့ ပါးစပျကို တလှည့ျ လိုးပေးစပေေါ့...”
တငျမခေကျကလညျး ပွောသညျ ။
“ ပါးစပျလိုးပွီးပမေယ့ျ ငါ့ စောကျပတျနဲ့ ဖငျပေါကျ ကနြျသေးတယျ ..အဲဒါတှေ လိုးမှာပေါ့..ကဲ..ကိုစိုး ...ဘယျအပေါကျကို ခမြလဲ ..စောကျပတျကိုလား..ဖငျဆောျမှာလား...”
အမဖွေဈသူ ဒေါျတငျတငျမေ ကလညျး သမီးနှဈယောကျနှင့ျ အပွိုငျ ဆိုသလို ကိုစိုးထူး၏ လီးကို လုနသေညျ ။
မယားခြောကွီး မကွညျ ကှိုငျတကျလြှငျ မိနျးမသုံးယောကျနှင့ျ မိမိ တယောကျဆကျဆံ အပြောျကြူးရေး အစီအစဉျကွီး တပိုငျးတစပငျ မစရသေးဘဲ ပကြျသှားမှာ ကိုစိုးထူး တှေးပူသညျ ။
ပွလေညျအောငျ အပွတျထိနျးမှ ဟု တှေးလိုကျသညျ ။
“ ဟိုလေ..မမမရေ..အခု ပါးစပျကို စပွီး ပှဲဖှင့ျတာ..ပွီးမှ ဖငျ..စောကျပတျ..အပေါကျအားလုံး စုံအောငျ ဆကျလိုးပေးမှာ....နို့တှလေဲ ဆောျအုံးမယျ..ဒါကွောင့ျ အခု လောလောဆညျမှာတော့ သူ
တို့နှဈယောကျရဲ့ ပါးစပျတှကေို ဆကျလိုးလိုကျအုံးမယျ...နောျ..မမမေ..ဖငျတှေ နို့တှေ ...စောကျပတျတှေ ဆကျလိုးတဲ့အခါ မမမကေို အရငျဆုံးနရောမှာ စလိုးပေးမှာပါ...”
ကိုစိုးထူး က မယားခြောကွီးကို ခြော့လိုကျရသညျ ။
“ ဒါဆို လုပျစရာ ရှိတာ မွနျမွနျလုပျ..တို့လညျး အဖုတျယား..ဖငျယား ဖွဈနတော..ဟှန့ျ..လီး တခြောငျးထဲ ရှိလို့သာ...အလှည့ျစောင့ျနရေတာ သိရဲ့လား ....”
ထိုနေ့က နားကွ လိုးကွနှင့ျ မိုးထိနျထိနျလငျးသညျအထိ အပွတျကို သောငျးကနြျး ပဈလိုကျကွလတေော့သညျ ။
ကိုစိုးထူးလညျး သူအကွံကွီး ကွံစညျထားသညျအတိုငျး အဆငျပွေ ခြောခြော မောမော ဖွဈသှားသည့ျအတှကျ ကြနေပျ သဘောကနြလေတေော့သညျ ။
ရေးသားသူဖွိုးမောငျထှနျး (ထားဝယျကှနျပြူတာ တက်ကသိုလျ )
ပွီးပါပွီ ။
နောကျလညျးလာဖတျပါဦးနောျ
ကြေးဇူးတုံ့ပွနျသော အေိနဲ့ ဒီအပြာစာအုပ်လေးက်ု Zapya နဲ့Share ပေးပါစာအုပျမြားနေ့တိုငျး အသဈတငျပေးပါတယျ။အငျတာနကျဖှင့ျထားဖို့လိုပါတယျ၊နေ့တိုငျး ဝငျရောကျကွည့ျရှုနိုငျပါတယျ။
....
