ခေါင်းထဲကမူးနောက်ရီဝေမှုတွေနဲ့ညမှောင်မိုက်တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းထဲကမြင်ကွင်းမှန်သမျှကဝိုးတဝါး၊ကြည်လင်ပြတ်သားလာမလားဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းမိမှလှုပ်မအောင်ချည်တုပ်ခံထားရတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုထပ်မံသတိပြုမိလိုက်တယ်။ဟာ…သွားပြီအခန်း၁စာရေးဆရာမသူယောင်မယ်…၊ဂျူးစာအုပ်တွေဖတ်ပြီးမိန်းမဝါဒီစစ်ဖြစ်ချင်သူ၊အမေကဂျပန်မှာ၊ညီမတစ်ယောက်နဲ့အဖွားအုပ်ထိန်းမှုအောက်ကကွန်ဆာဗေးတစ်လေး။စာရေးဆရာမဖြစ်ဖို့ကြိုးစားနေသူပီပီစကားလုံးတွေကကြီးကျယ်တယ်။
အသက်နှစ်ဆယ့်သုံးမှာအရပ်ကလေးပေခြောက်၊ခန္ဓာကိုယ်ကကလေးသာသာ၊ချစ်သူတစ်ယောက်ကောက်ရထားတယ်။ဖေ့ဘုတ်ပေါ်မှာချစ်စရာစောကြီးစောက်ကျယ်ဆယ်လီမလေး။ရှေ့တူရှုမှာရှိနေတဲ့ခလေးသာသာအရွယ်ရောက်ပြီးမိန်မးတစ်ယောက်ကိုဝစ်လစ်စတစ်နဲ့ထိုင်ကြည့်နေရတာတာလောက်ကျေကြီးဘဝမှာစိတ်ကျေနပ်မှုပေးနိုင်တာမရှိသေးဘူး။ဂွင်းကိုဖြေးဖြေးမှန်မှန်ထုရင်းလီးကိုဆွနေမိတယ်။
အား…ကျွတ်ကျွတ်ဟော..ဆယ်လီမမသတိရပြီဘာလုပ်မလဲအသာစောင့်ကြည့်ရင်းရှေ့ဆက်လှုပ်ရှားရမယ့်အစီအစဉ်တွေကခေါင်းထဲတန်းစီပေါ်လာတော့ငပဲကပိုမာလာသယောင်။”နိုးပြီလားဆရာမ…အချိန်နည်းနည်းယူပြီးမှလုပ်ငန်းစသင်တွေလက်တွေ့ပြပါ့မယ်၊ခနထပ်နားလိုက်ပါဦး။ေဩာ်…မေ့လို့အဖော်တွေနိုးရင်အသံပြုဖို့ပြောလိုက်ပါဦး…””ဟင်…
ရှင်ဘယ်သူလဲ…ဘာလိုချင်လို့လဲ”မေးခွန်းမဆုံးခင်စူးခနဲအလင်းရောင်နဲ့အတူသကောင့်သားကထွက်သွားလေပြီ။လျှပ်တပြက်မြင်ကွင်းမှတင်သူ့ပေါင်ကြားကထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းကြီးကအလင်းရောင်စူးရှရှကြားမှာထင်ထင်ရှားရှား။
အပျိုမလေးထိတ်ခနဲရင်ခုန်သွားသလိုအေးခနဲလေအဝေ့မှာအဝတ်အစားမကပ်တဲ့ကိုယ့်ခန္ဓာအကြောင်းသိလိုက်ရပြန်ပါတယ်။အင်း….ဟင်း….ဟင်းညည်းသံတွေကြားလို့ကျင့်သားရစပြုလာတဲ့မျက်စိကိုအလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ဟင်…ကိုနဲ့သီသီဟုတ်ပါတယ်…..ချစ်လှစွာသောပြည့်စုံခေါ်ကိုနဲ့အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်းသီတာနှစ်ယောက်လုံးအဝတ်အစားမပါဘူး။ကို့ကိုကားစင်တင်သလိုချုပ်ထားပြီးသီတာ့ကိုသေချာစီစသင်ပြုလုပ်ထားတဲ့ခုံတစ်ခုအပေါ်မှာပက်လက်လေးချုပ်ထားတယ်။ကို့ပစ္စည်းကလှုပ်ရှားတိုင်းရမ်းခါနေပေမယ့်ဆိုဒ်ကတော့ကလေးတွေလိုခပ်သေးသေးဆိုတော့အရွယ်ရောက်လီးမမြင်ဖူးတဲ့သူသူ့အနေ့နဲ့ဘာမှမထူးခြားဘူး။
ထူးခြားတာကသီသိ။အမွှေးအမြင်ခပ်ပါးပါးကြားကစိကပ်နေတဲ့အကွဲကြောင်းလေးနဲ့ပက်လက်လှန်ထားတာတောင်ပုံစံကျလှပနေတဲ့လက်သီးဆုပ်သာသာနို့လုံးလုံးလေးတွေ။ပုရိသတွေမဆိုထားနဲ့သူသူတောင်အရည်လေးတွေစို့လာတဲ့အထိမြင်ကွင်းကဆွဲဆောင်မှုရှိနေတာ။
အကြည့်လွှဲရင်းကိုယ့်ဘာသာပြန်စမ်းစစ်ကြည့်မိမှမှောက်ခုံအနေအထားမှာဖင်လေးကားပြီးအချုပ်ခံထားရမှန်းသိလာတယ်။အို….ငါ့စောက်ဖုတ်ကြီးပြူးနေတော့မှာပဲတွေးရင်းသီသီရှက်သွားတယ်။”အား…..ဘာတွေလဲဘာဖြစ်ကုန်တာလဲ””
ကိုသတိရလာပြီလား။သူသူလည်းမပြောတတ်ဘူး။တစ်ခုခုကြံပါဦးကိုရာ။အီး..ဟီးဟီး”ကျဖို့မေ့နေတဲ့မျက်ရည်အားကိုးတွေ့ပြီဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ဒလဟောသွန်ရင်းချုံးပွဲချငိုလိုက်မိသည်။သီသီကတော့လူးလွန့်ညည်းတွားရုံမှအပထူးခြားမှုမပြသေး။သီသီတခါလှုပ်ရင်အသည်းတဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေမတတ်ခံစားနေရတာသူသူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်မှန်းတဖြည်းဖြည်းကြီးထွားလာတဲ့ကို့ပစ္စည်းကြီးကသက်သေခံလျှက်။ကို့ပုံစံကလည်းဘာမှနားမလည်သေးသလိုနားလည်ဖို့မကြိုးစားဘဲလက်ရှိမြင်ကွင်းအပေါ်မှာသာစီးဝင်မိန်းမျောနေသလို။ေဩာ်…သိပ်လှတဲ့ကောင်မလေးတွေရဲ့အဝတ်အစားမပါတဲ့ခန္ဓာကိုယ်မဟုတ်လား။”သူ..သူသူ…ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲဟင်”ကိုမေးမှသူသူလည်းပြန်စဉ်းစားရတော့သည်။
အခန်း၂”
ဖွားဖွား…သမီးအပြင်သွားမလို့”ခွင့်တောင်းသလိုအသိပေးသံအဆုံးစူးရှတဲ့ကြည့်တစ်ချက်ဒိုင်းခနဲလွင့်ပျံလာတယ်။”ဘယ်သူတွေပါလဲ..””သီသီနဲ့ပဲခူးမှာဘုရားဖူးထွက်မလို့အဲ့ဒါ…”သူသူဆက်ပြောဖို့အသက်ပြင်းပြင်းရှူသွင်းရင်းအားယူလိုက်ရတယ်။ဒီအဖွားကချစ်ကြောက်ရိုသေရတယ်မဟုတ်လား။”အဲ့ဒါအိမ်ကကားယူသွားမလို့”စိတ်ကိုတင်းရင်းအရဲစွန့်ပြောလိုက်ပြီးမှခွင့်ပြုပါ့မလားစိုးရိမ်စိတ်ကလေးဝင်လာမိတယ်။
“ဘယ်သူမောင်းမှာလဲ””ဟို..ဟိုသမီးနဲ့သီသီတလှည့်ဆီမောင်းသွားမှာ””အင်း….ညည်းတို့လည်းငယ်တော့တဲ့အရွယ်မှမဟုတ်ဘဲလေ၊ကိုယ်ဘာသာဂရုစိုက်စဉ်းစားဆုံးဖြတ်ကြပေါ့”အဖွားကဒါပဲပြောပြီးသူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်နေသည်။အခုနောက်ပိုင်းတရားဓမ္မဘက်လိုက်စားလာတဲ့အဖွားကအရင်လိုဟိုဟာမလုပ်နဲ့ဒီဟာမလုပ်နဲ့ဆိုတာမျိုးတွေသိပ်မပြောတော့။သူသူ့မှာသာအဖွားကခွင့်ပြုလိုပ်တာလားကန့်ကွက်တာလားဝေခွဲမရတဲ့စိတ်နဲ့စိတ်ရှုပ်ရတာ။နောက်ဆုံးမတော့ကိုယ်လိုရာဆွဲတွေးပြီးဂိုထောင်ထဲကကားကိုထုတ်ရင်းသီတာမဆီထွက်လာခဲ့လိုက်တော့တယ်။
အမလေး..ကြားသားမိုကြိုးခွင့်ပြုချက်ရလာတယ်ပေါ့”ဟုတ်လား”ခြံတံခါးဖွင့်ရင်းပေါက်ပေါက်ဖောက်နိုင်တဲ့သီသီ့ကိုမျက်စောင်းထိုးမိရုံမှအပဘာမှဆက်မပြောချင်တော့။တလမ်းလုံးလည်းဖုန်းဆက်ရင်းအံဩဘနန်းပြောမဆုံးနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ငတိမကြောင့်နားတွေလည်းပူလှပြီ။”ဟဲ့…မျက်စောင်းထိုးတာလည်းရပ်၊ကားလည်းရပ်၊ခြံထဲသွင်းမနေနဲ့တော့တစ်ခါတည်းထွက်မယ်။
“”နင်ကဘုရားဖူးကိုဒီပုံစံနဲ့ထွက်မယ်?”အီင်္ကျီလည်ဟိုက်နဲ့ပေါင်လည်သာသာစကပ်အတိုလေးသာဝတ်ထားတဲ့သီသီ့ကိုတအံ့တဩမေးကြည့်မိတော့ဘာအဖြေမှပြန်မရဘဲတန်ပြန်မျက်စောင်းထိုးခံလိုက်ရတယ်။ကားထဲဝင်ထိုင်ပြီးကာမှ”ဘုရားလည်းဖူးရင်း…လိပ်ဥလည်းတူးမလို့ဟေ့၊တကတည်းငါ့စလင်းဘတ်အိတ်ထဲမှာထမိန်တကွင်းပါပါတယ်ဟယ်။ဘုရားပေါ်တက်ရင်ပတ်သွားပါမယ်အဘွားလေးရယ်။တခြားနေရာတွေတော့နဲနဲဂေါ်ပါရစေ။””အေးပါ..ပြီးတာပါပဲ၊မောင်းနေကျမဟုတ်တော့ကားမောင်းရတာအဆင်မပြေဘူးဟာ။
“”မယ်မင်းကြီးမရယ်၊နောက်ငါးမိနစ်ဆိုနင့်ဘဲဘဲမောင်းတာအခန့်သားထိုင်စီးရတော့မယ့်ဟာကို၊ဟော…ပြောရင်းဆိုရင်းဟိုရှေ့မှာထိုင်နေတာနင့်ကိုယ်တော်ချောမဟုတ်လား။”ဟုတ်ပါသည်၊အချိန်တွေအလဟဿမဖြုန်းချင်လို့သီသီတို့လမ်းထိပ်မှာကို့ကိုလာစောင့်ခိုင်းထားလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ကားလေးကဟိုင်းဝေးလမ်းမှာတရိပ်ရိပ်ပြေးနေသည်။သီတာမကတော့ထုံးစံအတိုင်းတလမ်းလုံးစကားများလာရင်းအာညောင်းရော့ထင်၊လမ်းဘေးရှုခင်းတွေငေးရင်းငြိမ်ချက်သားကောင်းကောင်းနဲ့လိုက်လာသည်။သူသူလည်းအခုမှနားအေးပါးအေးကို့ကိုငေးခွင့်ရတော့သည်။အသားညိုညိုနဲ့ဝက်ခြံလေးတစ်ဘုနှစ်ဘုရှိနေတဲ့ကို့မျက်နှာမှာဆွဲဆောင်မှုတစ်စုံတစ်ရာရှိနေသည်။တိကျသေသပ်တဲ့မျက်ခုံးနက်နက်တစ်စုံလား။
တခုခုကိုအားငယ်သယောင်မှုန်မှိုင်းနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေလား။ဘယ်ပဲအဖြေရှာရှာမရပေမယ့်ဒီပေစုတ်စုတ်ကောင်ကလေးကိုမှအသည်းနင့်အောင်ချစ်မိတဲ့သူသူရယ်ပါလေ။ကားအဲလ်ကွန်းနဲ့ဆိုမူးတတ်တဲ့သူသူကကားမှန်တွေချထားတဲ့ကားပေါ်မှာသဘာဝလေရဲ့ပွတ်သပ်ကျီစယ်မှုကိုခံယူရင်း၊”ဘုတ်…ဟင်…ဘာကြီးလဲ”ရုတ်တရက်ပေါင်ပေါ်ကျလာတဲ့ဖြူဖြူအခဲလေး၊အနံ့ကလည်းမွှေးအီအီနဲ့အား..မူးလိုက်တာကို့ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့မြင်ကွင်းကဝေဝါးဝါး”ကို…ကားရပ်လိုက်တော့”မပီမသဗလုံးဗထွေးစကားသံတွေသာထွက်လာပြီးကားလေးကလမ်းဘေးထိုးရပ်သွားတာသာနောက်ဆုံးအသိဖြစ်ပြီးလောကြီးကမှောင်အတိကျ…။
ဆန်းဒေကျမှဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးတင်ပေးပါ့မယ်။အစအဆုံးရေးပြီးသားကိုဖုန်းနဲ့ရိုက်တင်နေရတာကတစ်ကြောင်းဒီတစ်ပတ်လုံးအလုပ်ပိနေတာတစ်ကြောင်းမို့ပါ—–
အခန်း၃”
သတိရကြပြီလားဟေ့၊လုပ်ငန်းစကြတာပေါ့”အသံနဲ့အတူဝင်လာတဲ့အရိပ်ရင်ကိုထိတ်ခနဲဖြစ်သွားလောက်အောင်တရမ်းရမ်းနဲ့တန်ဆာချောင်းကြီး၊အလင်းရောင်နောက်ခံနဲ့မဲမဲသဲသဲဝင်လာတာတောင်ဆွဲဆောင်မှုအင်အားကမသေးလှ။ကို့ပစ္စည်းနဲ့ယှဉ်ရင်ဆင်နဲ့ဆိတ်လောက်ကွာသလိုကလေးပစ္စည်းလောက်မြင်ဖူးတဲ့သူသူ့အတွက်ထူးဆန်းထွေလာဖြစ်လို့နေသည်။
အခြေအနေအရပ်ရပ်မှာသဘာဝရဲ့ရှေ့ပြေးအရည်လေးများတစိမ့်စိမ့်ထွက်လာတာသူသူ့အလွန်လား။စိတ်တွေအလိုလိုထကြွလာသလိုရှေ့ဆက်ဖြစ်မယ့်အရာတွေကိုအလိုလိုသိစိတ်ကအရည်တွေပိုကျလာစေတယ်။သီတာကလည်းသတိကောင်းကောင်းရနေတဲ့အပြင်အရာရာကိုသတိဝင်သွားပုံနဲ့ဘာစကားမှထွက်မလာသလိုအံ့ဩစရာငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်လွန်းလှတယ်။
“ကဲကဲ…ဒီနေ့ကအပျိုရည်လေးတွေပျက်ကြမယ်။ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစရာဖြစ်အောင်တော့တာဝန်ယူပေးပါ့မယ်။နောက်ဆိုလိင်ကိစ္စမှာဆရာကျကြပါစေဆိုတဲ့စေတနာသက်သက်ပဲနော်..ဟဲဟဲ”တောက်ခနဲကျသွားတဲ့စောက်ရည်တစက်ကဘယ်လောက်ကြပ်မတ်ထားလဲစိတ်တွေပါနေပီဆိုတာသူသူဘာသာသတိမထားမိ။ကျော်ကြီးကတော့မြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ပြီးမသိမသာပြုံးလိုက်တယ်။
ဒီကောင်မစောက်ရမ်းထန်နေပြီ။ဟုတ်ပါတယ်လေ…သူသူ့လိုကိုယ့်စောက်ဖုတ်တောင်ကိုယ်ငုံ့မကြည့်ဖူးသူအတွက်စကားကြမ်းကြမ်းတွေကစိတ်ကိုအစွမ်းကုန်ဆွနေတဲ့စိတ်ကြွဆေးတွေအလား။ရုတ်တရက်အရှေ့ဖက်ရွေ့သွားသလိုခံစားချက်ကြောင့်လည်ပြန်ကြည့်မိတော့လီးတရမ်းရမ်းကသူသူ့စောက်ဖုတ်ထဲချက်ချင်းသွင်းတော့မလိုချိန်သားကိုက်လွန်းနေပေမယ့်ရွေ့လျားသွားတာက…။သူသူမကြည့်ရဲတော့သလိုဖြစ်လာသမျှကိုကြိတ်ခံတော့မယ်ဟဲ့လို့ဆုံးဖြတ်ပြီးမှရွေ့လျားမှုတွေရပ်တန့်သွားသလိုနှုတ်ခမ်းကိုလာထိတဲ့ပူနွေးနွေးအရာတစ်ခုကြောင့်မျက်စိကအလိုလိုပွင့်သွားသည်။”ဟင်…..”
ထင်မှတ်ထားသလိုလိင်တံပူပူနွေးနွေးမဟုတ်ဘဲသီသီ့စောက်ဖုတ်လှလှလေးကမျက်စိရှေ့မှာလှပကြွရွစွာ။မလုပ်သင့်ဘူးလို့ဦးနှောက်အသိမှာဝင်နေပေမယ့်မသိစိတ်ရဲ့စေ့ဆော်မှုကြော့င်လျှာဖျားလေးတစ်လစ်ထုတ်မိတယ်။အသိစိတ်ရဲ့လွန်ဆွဲမှုနဲ့မသိစိတ်ရဲ့လွန်ဆွဲမှုမှာဘယ်ဟာသာမလဲ။တကယ်တမ်းကြုံနေသမျှကအသိတွေနဲ့မျှတမှုမရှိတော့လည်း….
“အင်း…..ပလပ်…ပြွတ်….အား”စိတ်လွတ်လက်လွတ်ဘာဂျာကျွေးနေတဲ့ချစ်သူသူရဲ့အပြတ်ဟော့နေတဲ့ပုံရယ်သတိကောင်းကောင်းမလည်မသေးပေမယ့်အထိအတွေ့ရဲ့သာယာမှုကိုညည်းသံတွေဆူညံပွက်နေအောင်တုန့်ပြန်နေတဲ့သီသီရယ်ကြောင့်ပြည့်စုံမှာဘာစကားသံမှထွက်မလာနိုင်အောင်ဆွံ့အငေးကြောင်နေမိတော့သည်။ပထမဦးစွာသူသူ့ဦးတည်ရာကပြည့်စုံဆီတန်းတန်းမတ်မတ်၊ထိုကတည်းကလီးကထောင်စပြုနေပြီ။
လမ်းကြောင်းပြောင်းပြီးသီသီထံပါးတိုးကပ်သွားတော့….မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကပြည့်စုံလီးကိုအစွမ်းကုန်မတ်မတ်ထောင်သွားစေသည်။သူ့လီးသူမြင်ဖူးသမျှဒီတစ်ခါအကြီးဆုံးဆိုရမလောက်ခြောက်လက်မသာသာလောက်သာအမြင်ဆုံးရှိဖူးတဲ့လီးကခုနစ်လက်မကျော်နေသလားပဲ။
“ဟာဟ…လီးသူခိုးလေးပိုင်ဆိုင်မှုပြပြီဟေ့၊ကဲကဲ…ဒီလောက်ဆိုလုံလောက်ပြီ၊ပိုင်ရာဆိုင်ရာတွေဆီမှာပဲဇာတ်လမ်းဆက်ကြတာပေါ့ဟဲဟဲ””ကျွတ်စ်….နေစမ်းပါဦးမောင်ရာ၊ဒီမှာပီးတော့မယ့်ဟာကို”သတိကောင်းကောင်းမရသေးဘူးထင်ရတဲ့သီတာ့စကားသံအဆုံးအားလုံးငြိမ်သက်သွားတယ်။ပထမဆုံးအသိဝင်လာတာကသူယောင်မယ်…”သီသီ….နင်ဘာပြောလိုက်တယ်”
အခန်း၄”မောင်ကလည်း..ကလေးဆိုးကြီးကျနေတာပဲ”ကျော်ကြီးစိတ်ကောက်နေတယ်အထင်နဲ့မူနွဲ့နွဲ့လေးချော့ပြောပြောနေတဲ့သီတာ။တကယ်တမ်းကကျော်ကြီးစိတ်ကောက်နေရလောက်အောင်မိန်းမမဆန်။စိတ်တိုနေခြင်းသက်သက်။ဟုတ်တယ်လေ…ချစ်သူသက်တမ်းတစ်နှစ်အတွင်းကစ်ဆင်ဆွဲနို့ကိုင်တာကလွဲရင်ဘာမှမဘာရသေး။ကျော်ကြီးစိတ်တွေသိပ်ထလာရင်bjobလုပ်ပေးတာကလွဲရင်သီသီအဖုတ်ကိုလက်နဲ့ထိဖို့ဝေးစွမြင်တောင်မမြင်ဖူးသေး။
ဒီပြဿနာကလည်းချိန်းတွေ့တိုင်းဖြစ်နေကျ။ပြီးရင်”မောင်ထင်မှတ်မထားတဲ့ပုံစံတစ်ခုနဲ့အစွမ်းကုန်လိုက်လျောပေးမယ်။ဒီနေ့တော့မဟုတ်သေးဘူးနော်မောင်”ဆိုတဲ့ချွဲနွဲ့နွဲ့ချော့မြူခြင်းနောက်မှာလီးစုပ်ခံရင်းစိတ်လျော့လိုက်ရတာချည်းပဲ။ဒီနေ့တော့ကျော်ကြီးအလျော့ပေးဖို့စိတ်ကူးမရှိ။လီးစုပ်ပေးဖို့ပြင်လာတဲ့သီသီ့ကိုရှောင်ဖယ်ထွက်ရင်း”မောင့်အနေနဲ့သိချင်တာကဘယ်နေ့လဲ။အဲ့ဒီနေ့မရောက်မချင်းခဏမတွေ့ဘဲနေရအောင်ကွာ။သီ့ကိုမောင်သိပ်ချစ်တယ်သီ့သဘောမပါဘဲဘာမှမလုပ်ချင်ဘူးဆိုပေမယ့်မောင်လည်းသွေးသားတွေနဲ့တည်ဆောက်ထားတဲ့လူသားတစ်ယောက်ပါကွာ။။မောင်နဲ့သီတို့ကိစ္စကသိကြားမင်းဖျက်တောင်မပျက်ဘူးဆိုတာလည်းသီသိနေတဲ့ဟာကို။တကယ်ဆိုဒီအခြေအနေတွေကနေကျော်သင့်နေပြီသီရာ။မောင်အမျာကြီးမပြောချင်ဘူး။သဘောထားသေးသိမ်ရာကျလွန်းနေပြီ။မင်္ဂလာဦးညမှဆိုလည်းအခုလိုနှစ်ယောက်ထဲတွေ့တာမျိုးကိုမင်္ဂလာဦးညမှပဲလုပ်တော့မယ်။”စကားတွေနဲ့ဖောက်ခွဲပစ်လိုက်ရလို့စိတ်ပြေသွားဟန်နဲ့အဝတ်အစားတွေပြန်ဝတ်နေတဲ့ကျော်ကြီးကိုငေးကြည့်ပြီးသီတာငိုချလိုက်တယ်။
“အီး..ဟီးဟီး…အဟင့်ဟင့်..”ထိုတော့မှကျော်ကြီးပြာပြာသလဲဖြပြီး”ဟာ..မငိုနဲ့လေသီရာမောင်ကလမ်းခွဲ့တဲ့သဘောပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ။အခုလိုနှစ်ယောက်ထဲခဏခဏတွေ့နေရင်မောင်စိတ်မထိန်းတဲ့တစ်နေ့သီ့ကိုနာကျင်အောင်လုပ်မိမှာစိုးလိုးပါ။သီသဘောမပါဘဲမောင်ဘာမှမလုပ်ချင်ဘူး။
အဲ့ဒါသီ့အပေါ်ချစ်တဲ့စိတ်ကဖြစ်လာတဲ့မောင့်ရဲ့ခံယူချက်လေ။သီသဘောပေါက်တယ်မဟုတ်…အု..အင့်”တတွတ်တွတ်ချော့မော့ပြောနေတဲ့ကျော်ကြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုအငမ်းမရနမ်းစုပ်လာတဲ့သီတာကြောင့်စကားတွေတပိုင်းတစနဲ့ရပ်တန့်သွားရတယ်။အတန်ကြာရမက်ပြင်းပြင်းတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်နမ်းရှုပ်ပြီးမှ”မောင်ပြောတာသီနားလည်ပါတယ်။မောင်နားလည်အောင်သီ့ခံစားချက်ကိုပြောပြဖို့ခက်နေတာအဟင့်”ရှိုက်သံတစ်ဝက်နဲ့ပြောရခက်နေတဲ့ချစ်ရသူကြပြီးကျော်ကြီးစိတ်ထဲသနားလာမိတယ်။”ပြောပါသီ…ဘာမဆိုအစွမ်းကုန်လုပ်ပေးမယ်။အို…ကုန်ကုန်ပြောရရင်မောင်မဟုတ်တဲ့တခြားသူနဲ့မှဆိုလည်းမောင်ကိုယ်တိုကြံပေးမယ်။မောင့်ကိုချစ်တဲ့စိတ်တွေလျော့မသွားရင်ပစ်မသွားရင်ဘာမဆိုသီ့သဘောပါပဲ”သီတာ့လက်တွေပိုမိုတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်လာရင်း”မောင်ရယ်…အဲ့လောက်တောင်ချစ်တာလားကွယ်””အဲ့ဒီထက်ပိုပါသေးတယ်သီရယ်။မောင့်ကိုသာထားမသွားရပြီးရော”အလှပဆုံးအပြုံးလေးတစ်ပွင့်နဲ့အတူချစ်သူလေးရဲ့ရင်ဖွင့်စကားသံတွေကကျော်ကြီးအတွက်အံဩဘနန်းဖြစ်စရာတွေ”မထူးတော့ပါဘူး…မောင်အထင်သေးလည်းနောက်မှပြောရင်ပိုရှုပ်ကုန်မယ်။ဒီလိုမောင်ရ….လိင်ကိစ္စအပေါ်မှာသီ့ဆိုက်ကိုကနဲနဲများတယ်။သမာရိုးကျလေးပီးမသွားချင်ဘူး။
သီ့ကိုနှိပ်စက်နေတာပဖြစ်ဖြစ်တခြားတစ်ယောက်ကိုမောင်လုပ်နေတာထိုင်ကြည့်ရင်းသီကလည်းတခြားတစ်ယောက်လုပ်တာခံရင်းဖြစ်ဖြစ်ခံစားချင်တာ။ပြီးတော့..မိန်းကလေးချင်းယူရတဲ့ဖိးလ်ရောဘယ်လိုနေမလဲသိချင်တာ။အဲ့ဒါတွေမပါဘဲသမာရိုးကျနည်းနဲ့ဆိုသီကတော့ဘယ်လိုမှဖိးလ်လာမယ်မထင်မိဘူး။အဲ့ဒါကြောင့်လည်းသီ့ဘာသာတောင်တစ်ခါမှအာသာဖြေတာမျိုးမလုပ်ဖူးဘူး။သီစိတ်တွေသိပ်လွန်နေမှန်းသိပါတယ်။ဒါပေမယ့်….သီ့ခံစားချက်ကိုကအဲ့ဒီအတိုင်းဖြစ်နေတာ။ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားပစ်ချင်တာ…အဟင့်..ဟင့်”ပြောရင်းငိုရှိုက်နေတဲ့ချစ်ရသူလေးကိုကြည့်ပြီးကျော်ကြီးဘာဆက်ရမယ်မသိတော့။အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရရင်စိတ်ထဲတွန့်သွားတယ်။ဒီကောင်မလေးရဲ့အထန်တလိုင်းကကြောက်ခမန်းလိလိ။ဒါပေမယ့်ကျော်ကြီးတွန့်သွားတာကတစ်မျိုး။CBBSဒါတွေအကုန်တပြိုင်တည်းခံစားချင်နေတဲ့ကောင်မလေးကိုဘယ်လိုဖြည့်ဆည်းပေးရမလဲစဉ်းစားမိလို့တွန့်သွားရခြင်း။မလွယ်….တကယ့်ကိုမလွယ်။”ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးရမှာပေါ့အချစ်ရယ်”ကျော်ကြီးရဲ့ခပ်ယဲ့ယဲ့အပြုံးနဲ့ပြောလိုက်သံအဆုံး”တစ်ကယ်လားမောင်…”မျှော်လင့်ချက်တွေတလက်လက်တောက်ပနေတဲ့ဒီမျက်ဝန်းတွေကိုဘယ်ကောင်လျှစ်လျူရှုဝံ့ပါမလဲလေ။မသိမသာသက်ပြင်းချရင်း”အင်း….ဒါပေမယ့်အချိန်တော့ယူရမှာပေါ့၊ဒီကိစ္စကထင်သလောက်မလွယ်ဘူး၊သေချာစီစဉ်ပြီးမှလုပ်မှရမယ်””ဒါပေါ့မောင်ရဲ့”ပြောရင်းရုတ်တရက်သီသီထသွားတော့အိမ်သာဝင်တယ်မှတ်ပြီးကျော်ကြီးလည်းကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်အစီအစဉ်ဆွဲရင်းကျန်ခဲ့တယ်။”မောင်…..
“ခေါ်သံကြားမှလှည့်ကြည့်မိတော့ကျော်ကြီးဘဝမှာထင်မှတ်မထားတဲ့အလှပဆုံးနတ်သမီးတစ်ပါးကိုဖူးတွေ့ခွင့်ရလိုက်တယ်။ကြည့်ပါဦးအဝတ်အစားဆိုလို့မြူတမှုန်မှတောင်မရှိဘဲမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းလှနေတဲ့အိန်ဂျယ်လ်လေး။ပထမဆုံးမြင်ဖူးတဲ့သီသီစောက်ဖုတ်လေးကအမွေးအမျှင်ပါးလျစွာလှပနေတယ်။နို့အုံလေးကလည်းကျော်ကြီးစည်းကမ်းရှိရှိကိုင်တွယ်ခဲ့လို့တင်းတင်းရင်းရင်းဆူဖြိုးလှပနေဆဲ။ကြည်နေတုန်းခန္ဓာကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်လိုက်တော့အသက်ရှုရပ်မတတ်နောက်ပိုင်းအလှကထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း၊သူများတွေလိုအယ်ထွက်မနေဘဲတင်းရင်းကျစ်လစ်တဲ့တင်လုံးလုံးလေးတွေကိုသေးကျဉ်တဲ့ခါးကအားဖြည့်ထားတယ်။ကျော်ကြီးစိတ်တွေလွတ်ထွက်သွာပြီးထိုင်ရာကထလိုက်တော့”ဟိုး..ဆရာနောက်ထပ်ပြကွက်တွေလာဦးမယ်။ပြီးရင်ဘာမှမလုပ်ရဘူး။ကျော်ကြီးတံထွေးအနိုင်နိုင်မျိုချရင်းခေါင်းညိတ်ရုံမှအပဘာတတ်နိုင်မလဲလေ။သီတာ့သဘောမပါရင်ဘာမှမဘာဘူးပြီးစကားကျွံထားပြီးသားမဟုတ်လား။ကျော်ကြီးအားမလိုအားမရပြန်ထိုင်ချလိုက်ရတယ်။
“အဲ့ဒီနားမှာပဲနေနော်၊အနားကပ်လာတာနဲ့တစ်ဘဝလုံးစာငတ်ပြီမှတ်”ခေါင်းငြိမ့်မိသလားခေါင်းခါမိသလားကျော်ကြီးမသိ။ရှေ့ဆက်ဘာလုပ်မလဲဆိုတာသာစိတ်ဝင်တစားစောကြည့်ရင်းအောက်ကလီးကပေါက်ကွဲလုမတတ်တင်းကြပ်ပွထလာခဲ့တယ်။sကကရင်းတဖြေးဖြေးပေါင်ကားထိုင်လိုက်တဲ့သီတာ့စောက်ဖုတ်နေရာကိုမမှိတ်မသုန်ကြည့်ရင်းအံ့ဩစိတ်နဲ့လိင်တံကတဆတ်ဆတ်ခုန်လာတယ်။ဒီလောက်ဖြဲကားထားတာတောင်စောက်စိမမြင်ရလောက်အောင်စိကပ်လှပနေတဲ့အဖုတ်လေး။ကျော်ကြီးအားခနဲအော်ရင်းခေါင်းလန်သွားတယ်။
“သီ…အားးး…မောင်မရတော့ဘူး”အလိုက်သိတဲ့သီတာကလည်းလေးဘက်ထောက်ရင်အနားကပ်လာခါလီးကိုတပြွတ်ပြွတ်မည်အောင်စုပ်ပေးတော့”အား….ကောင်းလိုက်တာ…စုပ်စုပ်နာနာစုပ်…အား…မောင်ပြီးပြီ…အား”ထိုနေ့မှစ၍အစီအစဉ်အကောင်အထည်ပေါ်အောင်အမျိုးမျိုးတိုင်ပင်ကြရတော့သည်။နောက်ဆုံးပြီးသတ်ဆုံးဖြတ်ချက်မှာကျော်ကြီးရဲ့သူငယ်ချင်းပြည့်စုံနဲ့သီတာ့သူငယ်ချင်းသူယောင်မယ်တို့ကိုအောင်သွယ်ပေးပြီးသူတို့ရဲ့သားကောင်အဖြစ်အသုံးချရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတော့သည်။
အခန်း၅”
လုပ်ရက်လိုက်တာသီသီရယ်”သူယောင်မယ့်အနေဖြင့်ဝမ်းနည်းစိတ်ထက်အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကနောက်ကျောကိုဓားနဲ့ထိုးတာခံရလို့ခံပြင်းနေတာကပိုသည်။ဒါဖြင့်ကားပေါ်မှာမူးယစ်ထုံထိုင်းစေတဲ့ဖြူဖြူအခဲလေးကသီသီ့လက်ချက်ပဲဖြစ်ရမည်။”စောက်ကောင်မနင်လုပ်တာအကုန်သေတော့မလို့ဟဲ့””ဘာကိုလဲအခုထိငါဘာမှမလုပ်ရသေးပါလားနင်ပဲငါ့စောက်ဖုတ်ကိုလာယက်နေတာလေခိခိ””ကားပေါ်မှာပြောတာဟဲ့ဟိုဖြူဖြူအခဲလေးကနင်လုပ်တာမဟုတ်လားအဲ့ဒီကတည်းကအကုန်မသာပေါ်သွားရမှာအီးဟီးဟီး”
သူယောင်မယ်တစ်ယောက်ဒေါသမထိန်းနိုင်စွာအော်ငေါက်ပြီးမှလက်ရှိအဖြစ်ကိုပြန်တွေးမိပြီးဝမ်းနည်းစွာငိုကြွေးမိသည်။”ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်…ငါ့သူငယ်ချင်းလေးသနားပါတယ်။အဖြစ်မှန်တွေပြောပြမှရတော့မယ်ထင်တယ်””မစောလွန်းဘူးလားသီသီ””မစောပါဘူးမောင်ရယ်၊အခုလည်းအကုန်နီးပါးသိနေပြီပဲ၊နောက်လည်းသိရမယ့်အတူအခုကတည်းကပြောလိုက်တော့သူ့ကိုဘာလုပ်တော့မလဲဆိုတာကြိုရင်ခုန်လို့ရတာပေါ့”ကျော်ကြီးကတော့မနိုင်ဘူးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ပုခုံးတွန့်လိုက်ပေမယ့်”နင့်ကိုတော့လိုက်မမှီတော့ဘူးသီသီရေ”တချိန်လုံးကြောင်တောင်တောင်အမူအယာဖြစ်နေတဲ့ပြည့်စုံထံမှအသံထွက်လာတော့သူယောင်မယ့်ခမျာအံ့ဩဆွံ့အသွားရတော့သည်။
“စိတ်မကောင်းပါဘူးအချစ်ရယ်ကိုလည်းအလိုတူအလိုပါပဲအဲ့ဒါကလည်းသူသူ့အတွက်ကိုတို့ရှေ့ဆက်လျှောက်ကြမယ့်ဘဝခရီးအတွက်အရမ်းအရေးပါတဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုဖြစ်လိမ့်မယ်။ကိုကလည်းsကိစ္စမှာခံစားချက်တစ်ခုရှိတယ်။အဲ့ဒါကကိုယ့်ချစ်သူတစ်ပါးသူနဲ့ဆန္ဒပြည့်ဝတာမြင်ချင်တဲ့cစိတ်ရှိသူတစ်ယောက်ပါပဲ””ဟင်….”အရာအားလုံးကိုနားလည်သွားဟန်နဲ့သူယောင်မယ့်မျက်နှာမှာနားလည်ရခက်တဲ့အရိပ်တချို့ဖြတ်သန်းသွားတယ်။”ေဩာ်…ဒီလိုတွေလား။ဟင်းဟင်း….ဟင်းငါ့ကိုကြိုးဖြည်ပေးစမ်း။ဒီပွဲမှာငါမှဦးဆောင်ခွင့်မရရင်အကုန်ထောင်ထဲထည့်ပစ်မယ်
“ချက်ဆိုနားခွက်ကမီးတောက်ရင်းသုံးယောက်စလုံးအံ့ဩမှင်တက်သွားကြ၏။”သူသူ….နင်…နင်တကယ်ပြောလား”ပထမဆုံးသတိဝင်လာတာကသီတာ”အေး…ဒီလိုကိစ္စမျိုးကိုမတိုင်ပင်တာကတစ်ပြစ်ငါ့ကိုစိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်တာကတစ်ပြစ်အဲ့ဒီအပြစ်နှစ်ခုအတွက်နင်တို့ကိုဒီနေ့ဒဏ်ခတ်မယ်။”ပြောပြီးပြည့်စုံမျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ရင်း”ကိုခံရမယ့်အပြစ်ဒဏ်ကတော့ပိုတန်ဖိုးကြီးတယ်”ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာသဘောပေါက်သွားတဲ့ပြည့်စုံကတော့နှမျောတသခြင်းနဲ့ရင်ခုန်လှုပ်ရှားမှုကရင်ထဲကိုအချိုးကျစီးဝင်သွားလေ၏။အခန်း၆အနှောင်အဖွဲ့မှလွတ်လပ်သွားသောသူသူတစ်ယောက်ပထမဆုံးလှုပ်ရှားမှုအနေဖြင့်လက်ကောက်ဝတ်ကလေးခါလိုက်၏။နာနေပြီမဟုတ်လား…ဒုတိယလှုပ်ရှားမှုအနေဖြင့်မတ်တပ်ရပ်ပြီးလက်ကလေးနှစ်ဘက်မြှောက်လို့ခါးကြောဆန့်လိုက်ခြင်းကကမ္ဘာမြေပေါ်နတ်သမီးတစ်ပါးကိုယ်ထင်ပြလိုက်သည့်အလား….
အရပ်ပုပေမယ့်ပစ္စည်းရှိလူတန်းစားထဲပါသည်ကိုး။နို့လေးတွေကမကြီးမသေးဖင်လေးကကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်လုံးဝန်းတောင့်တင်းနေတဲ့ဒူးနေရာဒူးတော်နေရာတော်ခေတ်ရဲ့သမီးပျိုလေးဆိုတော့လည်း။ကျန်သုံးယောက်လုံးရဲ့မျက်လုံးတွေကအရောင်တစ်လက်လက်၊ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်ပုံစံတွေမှာစဉ်းစားနစ်မျောနေရင်းအကြည့်မလွှဲနိုင်ကြ။ရှု့လော့မိတ်ဆွေ…ကလေးသာသာအရပ်အမောင်းမှာစို့စို့ပို့ပို့ရှိလွန်းလှတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်း၊အမွေးနုလေးတွေဝန်းရံထားတဲ့စောက်ဖုတ်လှလှလေး…ကျားဘသားနှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးတွေမတ်မတ်တောင်နေတော့သီတာ့မှာမနာလိုစိတ်တွေငယ်ထိပ်ဆောင့်သွား၏။
(ခဏနေရင်modifyပြန်လုပ်မယ်အခုကဂစ်တာတီးချင်စိတ်တအားဖြစ်နေပီတော်ကြာlလိုချင်လို့နဲနဲချင်းတင်တယ်ထင်မှာစိုးလို့)ဘာမပြောညာမပြောသူသူ့ဘေးမှာစောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ကာလက်ကိုနောက်ဘက်သို့ထောက်ကာကော့ပစ်လိုက်၏။သကောင့်သားနှစ်ကောင်လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွား၏။မဖြစ်ခံနိုင်ရိုးလား…
အစိလေးတွေမမြင်ရလောက်အောင်စိကပ်နေတဲ့အဖုတ်လှလှလေးနှစ်ခုကမျက်စိရှေ့မှာအလှချင်းပြိုင်နေသလိုဆိုဒ်မတူတဲ့နို့လေးနှစ်စုံကသူလာပါငါလာပါဖိတ်ခေါ်နေသလို….။သူသူကမသေးမကြီးအနေတော်သီသီကCcupဆိုဒ်။သွေးသားဖွံဖြိုးစလူငယ်လေးတွေမှာလီးတွေပေါက်ထွက်မတတ်။ပုံမှန်အားဖြင့်သေးတယ်ထင်ရတဲ့ပြည့်စုံတောင်ကျော်ကြီးနီးပါးထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း၊အံ့ဩစရာကောင်းပေစွ။စိတ်ဟာအရာရာကိုဦးဆောင်သွားတတ်သည့်အမျိုး။”ကို..သူသူ့ကိုတစ်ခုခုလုပ်ပေးပါလား။”သီတာတို့ကပါလှုပ်ရှားဖို့ဟန်ပြင်တော့”နင်တို့မပါဘူး…ငါအပြစ်ပေးတာအခုမှစမှာ”ဟင်ခနဲဟာခနဲမလှုပ်ရဲကြတော့။ပြည့်စုံကတော့အမဲရိုးကိုက်ရမယ့်ခွေးလိုအငမ်းမရအနားတိုးသွား၏။”ရပ်စမ်း…လိုးခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးလျက်ခိုင်းတာ”
ဘာတတ်နိုင်မလဲအပြစ်သားတွေမဟုတ်လား။အပြစ်ဒဏ်တစ်ခုကမမျှော်လင့်ထားတဲ့ဆုလာဘ်တစ်ခုဆိုရင်….”ပြွတ်..ပလပ်…ပလပ်…ရှိး…အား….ကောင်းလိုက်တာ…အွန်း…”စာတွေ့လက်တွေ့မရှိပေမာ့်အပြင်ထွက်တိုင်းကြုံနေကျcatcallတွေကြောင့်စဖုတ်လေးများလျက်လိုက်ရရင်ဆိုတာမျိုးတွေကုန်းခိုင်းပီးနောက်ကများစောင့်လိုက်ရရင်ဆိုတာမျိုးတွေကြားနေဖန်များလာတော့ဘယ်လိုများလဲသိချင်မိတာတစ်ချက်သဘာဝသွေးသားတောင်းဆိုမှုကြောင့်စမ်းသပ်ချင်ပေမယ့်တင်းကြပ်တဲ့အုပ်ထိန်းမှုအောက်မှာကြီးပြင်းလာသူတို့ထုံးစံအတိုင်းစိတ္တဇဆန်ဆန်ရူးသွပ်မှုလေးတစ်ခုအဲ…နှစ်ခုသုံးခုအင်း….
ဘယ်နှစ်ခုလောက်လဲသူသူကိုယ်တ်ုင်မသိတော့။ကြားဖူးနားဝမှန်သမျှဒင်းတို့နာပြီသာမှတ်…၊တကယ်တမ်းကြုံတော့သူသူလက်မြှောက်အရှုံးပေးချင်လှပြီ။တစ်ခါမှမခံစားဖူးတဲ့အထိအတွေ့ကသိပ်ကိုနွေးထွေးလွန်းတယ်။ဒူးတွေပျော့ညွတ်ခြွေကျသွားလောက်အောင်ရိုက်ခတ်လာတဲ့လှိုင်းလုံးတွေကသုံးကြိမ်တိုင်သွားခဲ့ပြီ။ဟန်ကိုယ့်ဖို့ဆိုသလိုညည်းသံမှအပထူးခြားတုန်လှုပ်မနေတဲ့သူသူ့ကိုသုံးယောက်စလုံးကသို့လောအတွေးပွားရင်း။”တော်ပြီကို…ရပ်လိုက်တော့”အိမ်ပြန်ချိန်မရောက်မခြင်းမင်းသမီးဟာကိုယ်ပဲဖြစ်ရမယ်…အို…မဟုတ်ဘူး…ဒီပွဲမှာဘုရင်မ….ဟုတ်တယ်သူတို့နဲ့ထိုက်တဲ့တရားစီရင်ခန်းဟာ…..
“ကျော်ကြီး…နင့်ဟာမလေးကိုကြိုးနဲ့တုပ်လိုက်..ဘယ်လိုတုပ်ရမလဲနင်သိတယ်မဟုတ်လား…ပြီးရင်ငါ့ဘဲကိုရောတုပ်လိုက်”ပြည့်စုံကိုကြည့်ပြီးပြောလိုက်တဲ့သူသူ့မျက်ဝန်းတွေမှာအရောင်တွေတလက်လက်ဖြာသွားသလိုလို..။ကျော်ကြီးကတော့ညှို့ချက်မိနေသူအလားသူသူ့စကားတွေကိုတသွေမတိမ်းလိုက်နာဆောင်ရွက်မိလျက်သား။ပထမဆုံးဦးဆောင်စီစဉ်တဲ့သီတာကတော့အံ့ဩမှုတွေအလိုမကျမှုတွေစတင်ခံစားမိတဲ့အလျှောက်”ဒီပွဲကိုငါစီစဉ်တာပါဟဘယ်နယ့်နင်ကအမိန့်ပေးနေတာလဲ”
“အေးဆေးပေါ့သီသီရာ၊ဒီပွဲကိုနင်စီစဉ်တာမှန်တယ်။ငါ့လိုအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကိုတောင်အသိမပေးရလောက်အောင်ကျတော့နင်မှားတယ်။အဲ့ဒီအတွက်အပြစ်ဒဏ်က…ဟင်းဟင်း..လာမယ်..စောင့်ကြည့်”အချိန်တွေအများကြီးမယူလိုက်ရဘဲဒီအခန်းထဲစရောက်ခါစပုံစံအတိုင်းသီတာရောပြည့်စုံပါပြန်ရောက်သွား၏။”ကို….cdကြိုက်တယ်မလား…ဟင်းဟင်း”ပြောပြီးကျော်ကြီးနားလှုပ်လီလှုပ်လဲ့လျှောက်သွားကာမတ်မတ်တောင်နေတဲ့လီးကိုရုတ်တရက်ထိုင်ချရင်းစုပ်လိုက်လေ၏။အဲ့ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီးပြည့်စုံလီးထိပ်မှရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များဒလဟောကျလာသလိုသီသီစောက်ဖုတ်ကလေးမှာလည်းစောက်ရည်များဒလဟောကျနေလေ၏။”အား….ရှိး….ကျွတ်ကျွတ်….ကောင်းတော့ကောင်းပေမယ့်ပလွေမှာသီသီကို့မမှီသေးဘူးဟာသွားနဲ့ခြစ်မိတာနာတယ်အား…ရှီး”
“ငါအခုမှပထမဆုံးလုပ်ဖူးတာဟဲ့နင့်ဟာမလိုတော့မကျွမ်းဘူးမခံနိုင်ရင်မလုပ်တော့ဘူး”ပထမဆုံးလီးနဲ့နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့တွေ့ဖူးလို့အနံ့ကြောင့်ပျို့ချင်နေရတဲ့အထဲအပြစ်တင်သလိုပါနှိုင်းယှဉ်ပြောဆိုခံရတာကြောင့်သူသူတကယ်ပဲစိတ်ဆိုးမိ၏။
“ငါဆိုလိုတာအာ့လိုမဟုတ်ဘူးဟအရင်ဆုံးနင်အတွေ့အကြုံကိုတကယ့်ပစ္စည်းနဲ့မဟုတ်ဘဲအတုနဲ့အရင်စမ်းသင့်တယ်။သီသီစုပ်တာကြည့်ရင်းလေ့လာပေါ့ဟ”
“အေး…နင်ပြောတာမဆိုးဘူးး။သွား…သီသီဆီမှာအရင်အစုပ်ခံလိုက်။”ကျော်ကြီးလည်းသူသူ့အမိန့်အတိုင်းသီသီထံပါးလီးစုပ်ခိုင်းဖို့သွားရ၏။ပက်လက်လေးအချုပ်ခံထားရတဲ့သီသီမျက်နှာနားလီးတေ့ပေးလိုက်တော့စိတ်တွေမတရားထနေတဲ့သီသီ့ခမျာလီးကိုအငမ်းမရစုပ်လေတော့၏။
ပြီးပါပြီ
နောက်လည်းလာဖတ်ပါဦးနော်
စာအုပ်များနေ့တိုင်း အသစ်တင်ပေးပါတယ်။အင်တာနက်ဖွင့်ထားဖို့လိုပါတယ်၊နေ့တိုင်း ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုနိုင်ပါတယ်။
....
