“သားကိုကို့နဲ့စေ့စပ်မဲ့ကောင်မလေးပုံတဲ့ ……….”
မေမေပြလာတဲ့ဓတ်ပုံထဲကအပြုံးချိုချိုနဲ့မိန်းခလေးတစ်ယောက် လှတာလားချစ်စရာကောင်းတာလားမဝေခွဲတတ်ပေမဲ့ ကြည့်လို့ကောင်းတဲ့မျက်နှာလေးပါ။
အသားဖြူစိမ့်စိမ့်လေးတွေပေါ်ကတီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးပြီးတော့ ……..ပြီးတော့ မို့မို့တစ်တစ်လေးဖောင်းနေတဲ့တီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးထဲကရင်သားနှစ်မွာက ဓတ်ပုံထဲက မမရဲ့အလှကိုပိုလို့ပြည့်စုံသွားစေတယ်။
“ဟဲ့…ငါ့ကိုလဲပြပါအုံး တကယ်ပဲ ကို့အမဖြစ်တော့မယ့်သူကိုရှူ့စားနေလိုက်တာ နောက်ဆိုအိမ်ကိုရောက်လာမှာ…..ကဲပေး”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ဆွဲယူသွားတဲ့ အန်တီလွင်မာလက်ထဲမှာဓတ်ပုံလေးပါသွားခဲ့တယ်။
“ဟဲ့ နင့်သားကလဲရွေးတတ်လိုက်တာ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ဖြူဖြူလေးပဲ”
မေမေနဲ့ အန်တီလွင်မာတို့အနားကနေ အိပ်ခန်းရှိရာဖက်ဆီကိုသော်ဇင်ထွက်လာခဲ့တယ်။
အိပ်ခန်းတံခါးလေးကိုပိတ်လိုက်တော့ နောက်ကနေဝေးကျန်ခဲ့တဲ့အသံတွေလဲတိတ်ဆိတ်ညိမ်သက်သွားခဲ့တယ်လေ။
“ဟူး………………………….”
လေပူတွေထွက်သွားတဲ့ရင်ထဲမှာတော့ပူနွေးနွေးရှိနေဆဲပါ…..ဘာတွေများဖြစ်နေပါလိမ့်
ကိုယ်ကိုကိုယ်မေးခွန်းတွေမေးရင်း အိပ်ယာလေးထက်ကိုလှဲချလိုက်မိတယ်။
အသက် ၁၈ ဆိုတာသွေးသားဆူဖြိုးစအချိန်ပြီးတော့ မြင်ရာကိုရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားတတ်တဲ့အရွယ်ဆိုတာတကယ်များလား။
ကိုကိုနဲ့စေ့စပ်မဲ့မိန်းခလေးဓတ်ပုံကိုမြင်လိုက်ပြီးထဲက သော်ဇင်ရင်တွေပူနေခဲ့မိတာ။အထူးသဖြင့် တီရှပ်ဖွေးဖွေးလေးထဲကနေရုန်းကြွနေတဲ့နို့အိအိလေးတွေပေါ့။ဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ဖောင်းနေတဲ့
ပါးမို့မို့လေးနှစ်ဖက်ပြီးတော့ မျက်မှန်လေးနောက်က ရွန်းလဲ့တဲ့မျက်ဝန်းစိုစိုလေးတွေ…ခပ်ထွေးထွေးနှုတ်ခမ်းအိလေးတစ်စုံ……….
ပြီးတော့…..ပြီးတော့ …………….
လည်ဟိုက် အကျီလေးထဲကနေမခို့တရို့လေးပေါ်နေတဲ့ရင်နှစ်မွာထိစပ်နေတဲ့အကွဲကြောင်းလေး……..
ခါးသိမ်သိမ်အိအိလေးတွေအောက်က နူးညံ့ခုန်းမို့နေတဲ့ဆီးခုန်ချောချောလေး……………..။
သော်ဇင်တွေးချင်ရာတွေဆက်တွေးနေပြန်တယ်………………….။
“ဟူး………………………………..”
ဒုတိယအကြိမ်သက်ပျင်းရှည်တစ်ခုကိုမှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့
“ငါဘာတွေတွေးနေမိတာလဲ ”
မွေ့ယာထက်ကနေလူလဲထပြီးတော့သီးချင်းတစ်ပုဒ်ကိုအော်ဆိုရင်းစိတ်ပျောင်းဖို့ကြိုးစားလိုက်မိတယ်။
ကိုကိုက သော်ဇင်ထက် ငါးနှစ်ကြီး တယ်။ ဖေဖေနဲ့မေမေက သားနှစ်ယောက်ကြားမှာတော်တော်ခြားပြီးမှယူခဲ့ကြတာလေ။ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ ကိုကိုနဲ့သော်ဇင် ကြားမှာ သံယောဇဉ်လဲတော်တော်ကြီးခဲ့ကြတယ်။သော်ဇင်လိုချင်တိုင်းဘာမဆိုအလျော့ပေးခဲ့တဲ့ကိုကို့ကိုလဲ
သော်ဇင်ချစ်တယ်။အမြဲတမ်းအပြုံးချိုချိုနဲ့ အေးအေးနေတတ်တဲ့ကိုကိုနဲ့သော်ဇင်နှစ်ယောက်တစ်ခါမှရန်ဖြစ်တယ်ဆိုတာမရှိသလောက်ပါပဲ။
သော်ဇင် ခုနှစ်တန်းနှစ်မှာ ကိုကိုက ဆေးကျောင်းဒုတိယနှစ် သော်ဇင်ဆယ်တန်းအောင်တဲ့နှစ်မှာပဲကိုကိုဘွဲ့ရပြီးတော့ နိုင်ငံခြားကိုထွက်သွားခဲ့တယ်။စာလဲတော်တဲ့ကိုကိုက သော်ဇင်နဲ့တော့တခြားစီလေ။သော်ဇင်ကတော့ဆယ်တန်းကို ရိုးရိုးပဲအောင်ခဲ့တာ။ပြီးတော့ တက္ကသိုလ်တက်ဖို့မလျောက်ရသေးခင် ရပ်ကွက်ထဲမှာဟိုသွားဒီသွား။ ညနေဆိုလဖက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်ရင်းတွေ့တဲ့ကောင်မလေးတိုင်းကို ငေးရတာလဲအမောပေါ့။
အဲ့ဒီလွတ်လပ်ခွင့်တွေက ကိုကိုစေ့စပ်ဖို့ပြန်လာတဲ့အချိန်ကစပြီး ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ရတယ်။ကိုကိုက သူ့လိုစာဂျပိုးပဲဖြစ်စေချင်တာလေ။ အရင်လိုမလွှတ်လပ်တော့ဘူးဆိုတာသိပေမဲ့ကိုကိုပြန်လာတာကိုပဲ သော်ဇင်ပျော်တယ်။
အဲ့ဒီနေ့……………….
ကိုကိုရောက်လာပြီးသုံးရက်မှာ သော်ဇင်တို့မိသားစုအားလုံးကိုကို့ကောင်မလေးမိသားစုအလာကိုလေဆိပ်မှာသွားကြိုတဲ့နေ့ကစတာပေါ့။အဲ့ဒီနေ့ကအပျော်ဆုံးဆိုတာထက်ရင်အခုန်ဆုံးနေ့……။
လေဆိပ်ကထွက်လာတဲ့လူတွေကိုကြည့်ရင်း ကိုကိုဆီကထွက်လာတဲ့အသံ……..
“ဟိုမှာမေမေလာပြီ”
ပြောရင်းရှေ့ကိုထွက်သွားတဲ့ကိုကိုနောက်ကနေ မေမေဖေဖေနဲ့ ကျွန်တော်လိုက်သွားမိတယ်။
“ဒါ အိသူ ရဲ့ မေမေနဲ့ဖေဖေ”
ကိုကိုမိတ်ဆက်ပေးနေတုန်း ဘေးကနေရပ်နေတဲ့ မမ။
အို……………………………….
ကျွန်တော်ရင်တွေတဒိတ်ဒိတ်ပေါ့။ဓတ်ပုံထဲမှာထက်ပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့မမ ညိုအိအိအသားစိုင်လေးတွေတင်းတင်းရင်းရင်းရုန်းထွက်နေတဲ့ဂါဝန်ကျပ်ကျပ်လေးထဲက
လုံးဝန်းမို့အိနေတဲ့ဖင်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေပြီးတော့ အဲ့ဒီဖင်လုံးအိအိလေးတွေကိုထိန်းပေးနေတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကြိုးရာလေးကဂါဝန်
အစိမ်းရောင်လေးပေါ်မှာအထင်းသား။
ချပ်ရပ်နေတဲ့ဗိုက်သားလေးအောက်နားကိုလျောဆင်းကြည့်လိုက်မိတော့
အိအိလေးကြွရွဖောင်းစို့နေတဲ့ဆီးခုန်မို့မို့လေးအောက်ကိုလျောဆင်းသွားတဲ့ဂါဝန်ပိတ်သားအိအိလေးတွေကပေါင်ရင်းနှစ်ဖက်ကြားကအချိုင့်ရာပြေပြေလေးနဲ့မမရဲ့အလှကိုမခို့တရို့လှစ်ဟလို့…….
ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်းနွဲ့နွဲ့လေးခါသွားတဲ့ဖင်လုံးအိအိလေးတွေကတယုတယနမ်းရှိုက်ထွေးမထားချင်စရာ……
“ဟေ့ကောင်သော်ဇင် ဒါ အိသူ တဲ့ မင်းမမပေါ့”
“ဟုတ် ကိုကို”
“မမ ကသော်ဇင်အကြောင်းတွေကြားဖူးနေတာကြာပြီ မောင်လေးကိုကိုပြောပြထားလို့လေ”
“ဟုတ်”
ပြောရင်းဆံပင်လေးတွေကိုဖွဖွလေးလာပွတ်တဲ့ မမဆီကနေ ရလိုက်တဲ့သင်းပျံ့တဲ့ရေမွေးနံ့လေး……လမ်းလျောက်လိုက်တိုင်း
အထက်အောက်ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးခါသွားတဲ့ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေကသော်ဇင်ရင်ကို တဒိုင်းဒိုင်းခုန်စေခဲ့တယ်။
“ခဏနော် Toilet သွားချင်လို့”
“လုပ်ပြီ ..သွားသွားပြီးရင် ကားဆီမြန်မြန်လာခဲ့နော်”
“ဟုတ်”
“ဒီကောင်အဲ့လိုပဲ သွားရလာရတော့မယ်ဆို….”
“ကိုကလဲ….ခလေးကို……….”
ကိုကိုနဲ့မမ အိသူ တို့စကားသံတွေဝေးကျန်ခဲ့တယ်။
အိမ်သာထဲရောက်တော့မှတံခါးကိုသေချာပိတ်ရင်းတင်းမာနေတဲ့လီးတံလေးကိုအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲက
နေထုတ်လိုက်တော့နွေးနေတဲ့မာတင်းတင်းလီးတံလေးကလက်ထဲမှာတဆတ်ဆတ်တုန်ခါလို့လေ။
ပြီးတော့…
မှိတ်လိုက်တဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာတဖြတ်ဖြတ်ပေါ်လာတဲ့ မမရဲ့ပုံသဏ္ဌာန်လေး……လက်ချောင်းလေးတွေကြားမှာတင်းတင်းလေနစ်မြုတ်နေတဲ့လီးတံမာမာလေးကနေတစ်ဆစ်ဆစ်ခံစားမှုလေးတွေကခန္ဓာကိုယ်အနှံပျံ့နှံ့စီးဆင်းသွားခဲ့တယ်။ လေကိုပျင်းပျင်းရှူသွင်းလိုက်ရင်း
အတွေးလေးထဲက မမစောက်ဖုတ်အိအိလေးတွေထဲကို ကျွန်တော်ရဲ့သုတ်ရည်တွေဆောင့်လိုးပန်းထည့်နေမိတော့တယ်။
မမရယ်………………………………..။ ။
ကားနားကိုရောက်တဲ့အချိန် ကိုကိုရဲ့စူပုတ်ပုတ်အကြည့်တွေကိုရှောင်လွဲရင်း မမရဲ့ချစ်စရာမျက်နှာဖောင်းအိအိလေးကိုခိုးကြည့်လိုက်မိတော့ ပြုံးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာကြားကပုလဲသွယ်တန်းလေး..............။
Sorry မမရယ်……………………………………………။
-------------------------------------------------------------------------------------
အဲ့ဒီအချိန်ထဲကမမပေါ်တိတ်တခိုးဆွဲလန်းနေမိတာ။ ကိုကို့မိန်းမဟာ ကျွန်တော့အစ်မပါပဲ
ဒါပေမဲ့တစ်ခါတစ်လေအတွေးထဲမှာတော့ မမက ကျွန်တော့်ချစ်သူဖြစ်နေမိတတ်တာလေ။
ကိုကိုနဲ့လက်ထပ်ပြီးတော့ အိမ်မှာလာနေတဲ့အချိန်ကစပြီး မမကို အိမ်မှာမမြဲမြင်တွေ့ရတိုင်းကျွန်တော်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတတ်တာ။ အဲ့ဒီအချိန်ကစလို့ပေါ့ကျွန်တော့်အတွေးထဲမှာ အမြဲ မှန်းပြီးလိုးခဲ့ရတဲ့မိန်းခလေးက မမဖြစ်လာခဲ့တယ်။
မမ အခန်းထဲက အတွင်းခံလေးတွေဟာကျွန်တော့်အတွက် စိတ်ဖြေစရာဖြစ်နေခဲ့တယ်။ ညဖက် ဧည့်ခန်းထဲမှာအားလုံး ရုပ်ရှင်ကြည့်ချိန်တွေဆိုကျွန်တော်က မမ အခန်းလေးထဲကလျော်မဲ့အဝတ်ခြင်းထဲကနေ မမအတွင်းခံလေးတွေကို ခိုးထားတတ်တာလေ။
အစကတော့ ယူပြီးပြီးချင်းအခန်းလေးထဲဝင်ပြီး မမကို မှန်းပြီးတဲ့အခါတိုင်းကျွန်တော်ပြန်ထားတတ်တယ်။နောက်တော့ပြီးသွားတဲ့အခါတိုင်း မမဘောင်းဘီလေးကို လက်ထဲမှာတယုတယလေးဆုပ်ကိုင်နမ်းရှိုက်ရင်း ကျွန်တော်အိပ်ပျော်သွားတတ်တာ။ မနက်လူလစ်ချိန်မှပဲပြန်ထား ရတော့တာပေါ့။တစ်ခါတစ်လေ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ မမဘောင်းဘီဂွကြားလေးထဲ ကိုလီးရေတွေပန်းထည့် မိတဲ့အခါလည်းရှိတတ်တယ်။ ပထမတော့ ပြန်ထားရင် သိသွားမှာကျွန်တော်သိပ်စိုးရိပ်ခဲ့မိတာ။နောက်တော့ စိုအိအိဘောင်းဘီလေးကိုပဲပြန်ပြန်ထားလိုက်မိတယ်။ရင်တော့ခုန်မိသား သိသွားမှာကြောက်တာကို။ တစ်ခါတစ်လေ မမ လည်းသိပြီး ကျွန်တော့်လီးရေစိုအိအိနဲ့ဘောင်းဘီလေးကိုတစ်ညလုံးပြန်ဝတ်ထားရင်းကျွန်တော့်လိုပဲရင်တွေခုန်နေမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးလေးနဲ့နောက်ထပ်တစ်ချီလောက်ထပ်ပြီးတတ်တာလား။
ဒီလိုနဲ့နေလာရင်း ကိုကိုနဲ့ မမအိမ်ထောင်သက်နှစ်နှစ်ကျော်မှာပေါ့။ အဲ့ဒီနေ့လေးကကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ မမေ့နိုင်တဲ့နေ့လေးပါပဲဗျာ။
အဲ့ဒီနေ့သြင်္ကန် အကျနေ့လေ…။
ဖေဖေနဲ့ မေမေက တရားစခန်းဝင်နေတဲ့အချိန်ပေ့ါ။ ကိုကို ကတော့သူ့အလုပ်နဲ့ စင်ကာပူကိုသွားတာလေးရက်ရှိပြီ နှစ်ဆန်းနစ်ရက်နေ့မှပြန်ရောက်မယ်ဆိုတော့ အိမ်မှာကျွန်တော်ရယ် မမရယ်နှစ်ယောက်သာပေါ့။ အဲ့ဒီနေ့က ကျွန်တော်အိပ်ယာနိုးတဲ့အချိန် မျက်နှာသစ်ဖို့နောက်ဖေးဖက်လာတော့ မမက နောက်ဖေးက ဂတ်(စ်) မီးဖိုရှေ့မှာ ထမင်းကြော်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ အိမ်နေရင်းဂါဝန်ပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားပြီးကျောပေးထားတဲ့မမက အလှကြီးလှနေတော့တာပါပဲဗျာ။လုံးဝန်းအိစက်နေတဲ့ မမ ဖင်အိအိလေးတွေကဂါဝန်လေးထဲကနေမို့မို့လေးဖောင်းအိနေလိုက်တာ ဖင်သားအိအိလေးတွေပေါ်မှာတိတိရိရိလေး အိကပ်နေတဲ့အတွင်းခံအရာလေးကပါထင်းနေတာပေါ့။ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်နေတဲ့အချိန်ကျွန်တော်စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေမိတယ် အတွေးထဲမှာလည်းမမ အလှက ရုန်းမထွက်အောင်ငြိတွယ်နေတော့တာပေါ့။ မျက်နှာသစ်ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်းစိတ်ကူးတစ်ခုရခဲ့တယ်။အဲ့ဒါနဲ့ ရေခွက်လေးနဲ့ရေတစ်ဝက်လောက်ခပ်ပြီး မမနောက်နားကို တိုးတိုးလေးကပ်သွားရင်း မမပုခုံးအိအိလေးတွေပေါ်ကနေရေလောင်းချလိုက်မိတယ်။
“အို…..ဘုရား”
ရုတ်တရက်လန့်သွားပြီးလှည့်လာတဲ့ မမမျက်နှာလေးက သိပ်ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင်နုဖတ်အိထွေးနေလိုက်တာ။
“ကိုဇင်ရယ် မမလန့်သွားတာပဲ”
အပြုံးလေးနဲ့ပြောလာရင်းကျွန်တော့်လက်ထဲကခွက်လေးကိုလာလုတယ်။ကျွန်တော်လည်း မမကိုအသာတကြည့်အလျော့ပေးမိတာပါပဲ။
“အဲ့မှာပဲနေ ဒီတစ်ခါ မမအလှည့်ပဲ”
ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲကိုရေခပ်ဖို့လှမ်းသွားတဲ့ မမနောက်ပိုင်းအလှလေးကိုငေးကြည့်နေမိတယ်။
ရေစိုလို့ကပ်သွားတဲ့ဂါဝန်သားလေးပေါ်မှာ ဘော်လီနောက်ကြောရာလေးနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအရာလေးကပိုလို့ထင်းထင်းလေးကပ်နေတော့တာပါပဲ။ကျွန်တော်လည်းကြိုပြီး မကြံစည်ထားမိပဲ မမဝင်သွားတဲ့ရေချိုးခန်းလေးထဲကိုလိုက်ဝင်သွားမိတယ်။ကျွန်တော်ဝင်လာတာကိုတွေ့တော့ မမက ခပ်ထားတဲ့ရေခွက်ထဲကရေတွေနဲ့ကျွန်တော့်ကိုလောင်းလိုက်တယ်လေ။ အေးပြီးစိုသွားတဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ကျွန်တော်စိတ်တွေရွှင်လန်းလာသလိုပါပဲ။ကျွန်တော်လည်းမမလက်ထဲကခွက်လေးကိုပြန်လုရင်း မမ ကိုရေတွေအများကြီးလောင်းချလိုက်မိတယ်။ ခွက်လေးကိုလုလိုက်လောင်းလိုက်နဲ့ နှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းလေးထဲမှာရွဲရွဲစိုသွားတဲ့အထိပေါ့ မမ တစ်ကိုယ်လုံးရွဲရွဲစိုနေတော့ ကပ်သွားတဲ့ဂါဝန်လေးပေါ်မှာ မမအလှကထင်းထင်းလေးပေါ်နေတော့တာပါပဲ။ကျွန်တော်လည်းတွေတွေလေးငေးကြည့်နေလိုက်မိတယ်။
ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ညဝတ်ဘောင်ဘီလေးထဲကနေတင်းတင်းလေးထောင်နေမိတဲ့လီးတံလေးကို မမတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်လေ။ကျွန်တော်စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေတာကိုသတိထားမိတဲ့ မမ က
“ကိုဇင်ဟာလေ လူဆိုးလေးပဲ မမတစ်ကိုယ်လုံးစိုကုန်ပြီ သွားလဲလိုက်အုံးမယ်”
မမပြောတော့ စွံအနေသူတစ်ယောက်လိုကျွန်တော်ခေါင်းလေးသာငြိမ့်ပြမိတယ်။
အခန်းဆီကိုတစ်လှမ်းခြင်းလှမ်းသွားတဲ့မမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှလေးကိုငေးကြည့်ရင်း ကျွန်တော်ရင်တွေခုန်နေခဲ့မိတယ်ဗျာ။
လှလိုက်တာမမရယ်……………
အဲ့ဒီနေ့ကတစ်နေ့လုံးမမအကြောင်းသာတွေးနေမိတော့တာပေါ့။မမလည်းတစ်နေ့လုံးအခန်းလေးထဲကနေမထွက်လာဘူးလေ။မမလည်းကျွန်တော့်လိုတွေးနေမလား…တစ်ယောက်ထဲအတွေးတွေနဲ့ရင်ခုန်နေမိတော့တယ်။နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့
“ကိုဇင်ထမင်းစားရအောင်လေ”
အခန်းတံခါးနားကနေမမ အသံလေးကိုကြားတော့ကုတင်ပေါ်ကနေလူးလဲထရင်း
“လာပြီ မမ”
အခန်းတံခါးလေးကိုဖွင့်လိုက်တော့ အခန်းဝမှာရပ်နေတဲ့ မမ
ကျွန်တော်က မမခေါ်ပြီးသွားမယ်ပဲထင်ခဲ့မိတာလေ အခန်းလေးထဲကကုတင်ပေါ်ကို မမလှမ်းကြည့်တာမြင်လိုက်ရတော့မှ ကျွန်တော်ရင်ထဲထိတ်သွားမိတယ်။
ကုတင်ခြေရင်းနားမှာ ပုံနေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်ရောင်လေးဆီမမ အကြည့်ရောက်သွားတယ်။
အပြစ်လုပ်ထားမိသူတစ်ယောက်လိုမမရှေ့မှာ မျက်လွှာလေးချရင်း
“ကန်တော့နော် မမ”
ကျွန်တော်စကားဆုံးတော့ ဟနေတဲ့တံခါးလေးကနေတစ်ဆင့်အခန်းထဲကိုမမ လှမ်းဝင်လာခဲ့တယ်။
ကျွန်တော်လည်းတံခါးနောက်ကနေကိုယ်ကိုယို့ယို့လေးဖယ်ပေးတော့ ကုတင်ခြေရင်း ဆီလျောက်သွားရင်း အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလှမ်းယူလိုက်တဲ့ မမကို ငေးကြည့်နေမိခဲ့တယ်။
လက်ထဲမှာအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုကိုင်ထားရင်း ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်လာတဲ့ မမအကြည့်ကိုကျွန်တော်ရင်မဆိုင်ရဲခဲ့ဘူးဗျာ။ကျွန်တော်ခေါင်းလေးငုံ့ထားရင်း မမပေးတဲ့အပြစ်ကို ဘာမဆိုလက်ခံဖို့အသင့်ပါပဲ။
“ကိုဇင်”
မမခေါ်လိုက်ပေမဲ့ ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကိုပဲငုံ့ထားမိတယ်။ မမလက်နုနုလေးကျွန်တော်လက်ကိုလာကိုင်တော့မှ ကျွန်တော်မမမျက်နှာလေးကိုမော့ကြည့်လိုက်မိတယ်။
အပြုံးလေးနဲ့ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း
“ကိုဇင်ရည်းစားတွေဘာတွေရှိနေပြီလား”
ကျွန်တော်ခေါင်းလေးကိုအသာခါပြလိုက်မိတယ်။ကျွန်တော်လက်လေးကိုဖွဖွလေးဆွဲလိုက်တဲ့ မမနဲ့အတူကုတင်လေးဘေးကိုလျောက်သွားခဲ့မိတယ်။ကုတင်ဘောင်လေးပေါ်မှာအတူထိုင်ရင်းကျွန်တော်ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်နေမိတယ်။
“မမ ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မတိုင်ပါနဲ့နော်”
ကျွန်တော်စကားသံကိုကြားတော့ မမက
“မမ သိတာကြာပါပြီ ကိုဇင် ညတိုင်း မမဘောင်းဘီလေးတွေယူထားတတ်တာ”
“ဗျာ….”
ကျွန်တော် မမ မျက်နှာလေးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့မှ မမကပြုံးရင်း
“ဒါက အရွယ်ရောက်ရင်သဘာဝပါပဲ ဒါပေမဲ့ မမကိုမှဘာလို့ဖြစ်ရတာလည်းကွယ် မမက ကိုဇင် မမပဲလေ”
“တောင်းပန်ပါတယ်မမရယ်”
ကျွန်တော် တောင်းပန်ရုံကလွဲပြီး စကားလုံးရှာမရခဲ့ပါဘူး
“အပြင်မှာရော မိန်းခလေးတွေနဲ့အတူနေဖူးလား”
“ဟင့်အင်း မမ”
ကျွန်တော့်စကားဆုံးတော့ကျွန်တော့်ကိုငေးကြည့်ရင်းနှစ်ယောက်လုံးတွေနေမိခဲ့တယ်။
အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာသွားခဲ့တယ်မသိတော့ပါဘူး။တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းလေးထဲမှာအရင်ဆုံးစပြီးလှုပ်ရှားခဲ့တာကမမလေ။
ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း ပေါင်လေးပေါ်တင်ထားတဲ့ကျွန်တော်လက်လေးကိုဆွဲယူရင်း မမရဲ့ပေါင်တံအိအိလေးပေါ်ကိုထမီပေါ်ကနေတင်ပေးခဲ့တယ်။ မမပေါင်တံလေးတွေကတင်းတင်းလေးနဲ့အိစက်နေလိုက်တာ။ကျွန်တော်လက်ဖဝါးလေးနဲ့ဖွဖွလေးပွတ်သပ်နေမိတယ်။
“အိစက်နေတာပဲမမရယ်”
ကျွန်တော်ပြောတော့မမကပြုံးကြည့်ရင်း.
“မိန်းမဆိုတာ ယောင်္ကျားလေးတွေထက်အဆီပိုများတယ်လေအထိအတွေ့ကိုင်တွယ်ရတာပိုကောင်းတာပေါ့”ဆိုပြီးရှင်းပြတယ်။”
ပြီးတော့မမရဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ကျွန်တော့်ဆံပင်လေးတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးနေတယ်လေ
ကျွန်တော်လည်းအလိုက်သင့်လေး မမရင်ခွင်ထဲကိုခေါင်းလေးမှီထားမိတယ်။ကျွန်တော့်ပါးက မမနို့အုံဖောင်းဖောင်းလေနဲ့ထိကပ်လို့ပေါ့။ချွေးနံ့မရှိတဲ့မမရဲ့ကိုယ်နံသင်းသင်းလေးကိုရှူရှိုက်ရင်း သာယာနေမိတယ်။ပြီးတော့မမရင်ခုန်သံတွေကိုလည်းကြားနေရတယ်လေ။မမရဲ့သက်ပျင်းချသံတိုးတိုးလေးနဲ့အတူခါးကနေတင်းတင်းလေးစီးနှောင်ထားတဲ့ထမီအထက်ဆင်လေးကိုမမလက်လေးတွေကဆွဲချပေးတော့ပြေလျော့သွားတဲ့ထမီလေးအောက်ကိုကျွန်တော့်လက်လေးထိုးသွင်းရင်း မမရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီခါးစီးလေးကိုဖွဖွလေးပွတ်သပ်နေမိတော့တယ်။တစ်ခဏအထိအတွေ့လေးအောက်မှာ မမနဲ့ကျွန်တော်စိတ်တွေပြောင်းလဲကုန်မိတော့တယ်။ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကိုမော့ရင်းမမ မျက်နှာနုနုလေးကိုမော့ကြည့်တော့မမလည်းခေါင်းလေးအသာငုံ့ရင်းကျွန်တော့်ကိုပြန်ကြည့်နေတယ်။ မမရဲ့အိထွေးနေတဲ့ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကဆောင်းမနက်ခင်းမှာပွင့်အာနေတဲ့နှင်းဆီပွင့်လွှာချပ်လေးတွေအလား လှပရွန်းစိုနေလိုက်တာ။ မမရဲ့အိထွေးနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာလေးဆီကိုတဖြေးဖြေးတိုးသွားမိတော့ ပွင့်လွှာချပ်လေးတွေကိုခပ်ဟဟဖွင့်ရင်းစောင့်ကြိုနေတယ်လေ။ မမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုတပ်မက်စွာစုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေတဲ့အချိန်ကျွန်တော့်လက်တွေက မမရဲ့ပြည့်တင်းအိစက်နေတဲ့ပေါင်တံအိအိလေးတွေကိုပွတ်သပ်နေမိတယ်။
အနမ်းချိုချိုတွေရပ်သွားတဲ့ခဏမှာပဲ…..
“မမ….”
“ဟင်.”
“အတူနေရအောင်နော်….”
“ကိုဇင်ရယ်….မမတို့မောင်နှမလိုအတူနေလာကြပြီးမှအခုလိုလုပ်ကြတာကောင်းပါ့မလား”
“မမရယ်…………………….”
ကျွန်တော့်အသံလေးကြားတော့ မမမျက်နှာပေါ်မှာတွေဝေမှု့အရိပ်ယောင်တွေနဲ့ခဏငြိမ်သက်သွားတယ်။
ပြီးတော့ မှကျွန်တော့်လက်ကိုအသာအယာဆုပ်ကိုင်ရင်းကုတင်လေးပေါ်ကိုလှဲချလိုက်တယ်။ကုတင်လေးပေါ်မှာပက်လက်လေးလဲနေတဲ့မမရဲ့တပ်မက်စရာ ကိုယ်လုံးလေး၊ ပြန့်ကျဲသွားတဲ့မမရဲ့ ဆံနွယ်စအိအိလေးတွေနဲ့ မပေါ်တပေါ်လေးလန်နေတဲ့ အိမ်နေရင်းထမီစလေးအောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီအနက်လေးနဲ့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက ကောင်းကင်ပေါ်ကကြွေဆင်းလာတဲ့အလှနတ်သမီးလေးတစ်ပါးရဲ့ပုံတူပန်းချီကားတစ်ချက်လိုဆွဲဆောင်မှု့အပြည့်နဲ့ပေါ့.
ခြေထောက်ကလေးကိုအောက်ချရင်းပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့မမ ရဲ့ခြေနှစ်ဖက်ကြားမှာကျွန်တော်ထိုင်ချလိုက်ရင်းလန်နေတဲ့ထမီစလေးကိုအသာအယာဖယ်လိုက်တော့ တင်ပါးအိအိလေးတွေကိုအသာကြွပေးရှာတယ်။မမရဲ့ ဖွေးဥအိစက်နေတဲ့ပေါင်တံလေးကိုဖွဖွနမ်းရင်းပေါင်ရင်းနားလေးကိုရောက်လာတော့ ခပ်မို့မို့လေးခုံးအိနေတဲ့မမစောက်ဖုတ်လေးကိုဖုံးကာထားတဲ့အနက်ရောင်ပိုးသားအတွင်းခံလေး…
“လှလိုက်တာ မမရယ်…..”
ကျွန်တော့်စကားဆုံးတော့ မမက
“ရှက်လာပြီကွာ အပေါ်လာတော့”
မမရဲ့စကားကို ကလေးတစ်ယောက်လိုနာခံရင်းမမရဲ့ကိုယ်လုံးအိအိလေးဘေးမှာကျွန်တော်လည်းဝင်လှဲလိုက်တယ်။ အိမ်နေရင်းတီရှပ်လေးပေါ်ကနေ မမရင်အုံအိအိလေးတွေကိုစမ်းမိတော့ ဘော်လီခွက်လေးထဲကနေလျှံတက်နေတဲ့မမရဲ့ရင်သားအထိအတွေ့လေးကိုခံစားလိုက်မိတယ်။
“ချွတ်လိုက်မယ်နော် မမ”
“အင်း”
မမတီရှပ်အဖြူရောင်လေးကိုချွတ်ပေးတော့ လှဲနေရင်းနဲ့မမ ကကူညီပေးရှာတယ်။
“မမနို့လေးတွေကတင်းနေတာပဲနော်။” ဆိုတော့ မမတစ်ယောက်အပြုံးချိုချိုလေးနဲ့တုံ့ပြန်လာတယ်။
ဖြူဝင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးပေါ်မှာအနက်ရောင်အတွင်းခံလေးနဲ့ အနက်ရောင်ဘော်လီလေးပေါ်က မမရဲ့ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေ ဖောင်းကြွလို့ အဆီပိုမရှိတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေအောက်က ဖောင်းမို့အိစက်နေတဲ့ မမရဲ့ ဆီးခုန်လေးကိုတယုတယ နဲ့ ကျွန်တော်အနမ်းလေးပေးလိုက်မိတယ်။
မမဘေးမှာလဲှနေပြီးတော့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမကိုဖက်ထားရင်းနဲ့ မမလည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးပေါ်ကသွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးကိုက်ပေးလိုက်တော့
မမတစ်ယောက် လူးလွန့်လို့ မွေ့ယာခင်းလေးကိုဆုပ်ချေနေတယ်လေ။
မမပုခုံးပေါ်ကဘော်လီကြိုးအနက်လေးကိုတွန်းချုခုံးသပြီးတော့ပုခုံးသားဖွေးဖွေးလေးတွေကိုနမ်းပေးနေရင်းနဲ့ မမကြောပေါ်ကဘော်လီချိတ်လေးကိုဖြုတ်ချလိုက်တော့ တင်းရင်းအိစက်နေတဲ့ မမ ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက အထိန်းအကွတ်မဲ့ အိဆင်းလာတယ်။ နို့ဖွေးဖွေးလေးတွေအလယ်မှာပန်းနုရောင် အသီးလေးရဲ့ အလှက ငွေနှင်းပွင့်တွေပေါ်မှာ ကြွေဆင်းလာတဲ့ ပန်းနုရောင်ပန်းလေးတစ်ပွင့်အလားအသက်ဝင်နေလိုက်တာ။မမရဲ့ အိထွေးနေတဲ့ နို့ အုံလေးကိုဆုပ်နယ်ရင်းခလေးတစ်ယောက်လို့ စို့နေမိတော့ မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးလေးတွေဆီက ငြီးသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။
“အား…….အား…………အား…………………………………….”
“ကောင်းတယ် သားသားရယ်……………………….”
“အရမ်းကောင်းတယ်………………။”
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိပ်ခန်းငယ်လေးထဲမှာ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမကိုလိုးရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကကျွန်တော်စိတ်ကိုအရမ်းလှုပ်ရှားစေတယ်။
ကျွန်တော်ဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်ချလိုက်တော့အတွင်းခံလေးထဲမှာတင်းနေတယ် ကျွန်တော်လီးကိုမမတစ်ယောက်ကြည့်နေတယ်။
“ကိုဇင် လဲမငယ်တော့ဘူးနော်”တဲ့
ကျွန်တော်ကိုကုတင်ပေါ်မှာလှဲခိုင်းပြီးတော့ ကျွန်တော်အတွင်းခံလေးကိုမမ ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးတယ် အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က ထိုးထွက်လာတဲ့ ကျွန်တော့်လီးလေးကိုတယုတယကိုင်းရင်း
ကျွန်တော်ပေါင်ကြားလေးထဲကိုမမတစ်ယောက်ခေါင်းလေးတိုးဝင်လာတယ်။ပေါင်ကြားထဲမှာလှပပြီးချစ်စရာကောင်းတဲ့ မမတစ်ယောက်လီးလေးကိုကိုင်ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဖွဖွလေးငုံရင်း လီးခေါင်းလေးတစ်ခုလုံးကို မမရဲ့လျှာနဲ့ပွတ်သပ်စုပ်ယူနေတယ်။ မမရဲ့လက်တစ်ဖက်ကလဲ ဥလေးနှစ်လုံးကိုဆုပ်နယ်ရင်းပေါ့။
“ပြွတ်ပြွတ်……………ပြွတ်… အား ကောင်းလိုက်တာမမရယ်။”
ကျွန်တော့စကားသံလေးဆုံးတော့မမက စုပ်တာရပ်ရင်းကျွန်တော့ဘေးမှာလာလှဲတယ်
“တကယ်လား …. မမက ကိုဇင့် ကိုကလေးထင်နေတာ မဟုတ်တော့ဘူးပဲ”
ပြောရင်းနဲ့ ပက်လက်လေးဖြစ်သွားတဲ့ မမပေါ်ကိုတက်ပြီးတော့မမကိုဖက်ထားလိုက်တယ် ပြီးတော့အရွေ့ရွေ့လျှောဆင်းလာရင်းနဲ့
မမ ရဲ့ ပေါင်ကားကားလေးကြားထဲကိုကျွန်တော်မျက်နှာကရောက်သွားတယ် မမအတွင်းခံအနက်ရောင်လေးကိုချွတ်ပေးတော့အလိုက်သင့်တင်လေးမပေးရှာတယ်လေ။မမစောက်ဖုတ်လေးတစ်ခုလုံးပြောင်ရှင်းနေအောင်အမွေးလေးတွေရိတ်ထားတယ်ဗျာ
ပြီးတော့မမပေါင်လေးတွေကိုဖွဖွလေးပွတ်ရင်းနဲ့ မမရဲ့ ဖောင်းမို့နေတဲ့စောင်ဖုတ်နှုုတ်ခမ်းလွှာလေးတွေကိုလျှာနဲ့ဖွဖွလေးယက်နေမိတယ် လျက်နေရင်းနဲ့ အကွဲကြားလေးထဲကိုလျာလေးထည့်လိုက်တော့
“အ…အ….အ…..အား………………”
“မောင်လေး ရယ် “ ဆိုပြီးပေါင်လေးကိုအတင်းစိကယ်လာတယ်။
ကျွန်တော်လဲပေါင်လေးကိုပြန်တွန်းရင်း မမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားမှာ ရေးရေးလေးပေါ်နေတဲ့ မမရဲ့စောက်စိလေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့
မမတစ်ကိုယ်လုံးကောတက်လာတယ် လက်တွေလဲမွေ့ယာခင်းကိုဆုပ်ချေလို့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ အခန်းလေးလဲမမရဲ့ အော်ငြီးသံတွေနဲ့ အသက်ဝင်လာတယ်။
“အား…………………..အရမ်းကောင်းတယ်ကလေး ရယ်။”
“အား…..အား………….အား…………………..။”
မမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလဲ အရည်လဲ့လို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေပါ ပြည့်တင်းကြွရွလို့လာတယ်
မမစောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကိုအားရအောင်နမ်းစုပ်ပြီးတော့ မမပေါင်ကြားလေးထဲမှာ ထိုင်ရင်း ကျွန်တော့်လီးလေးနဲ့ မမစောင်ဖုတ်လေးကိုတေ့ထားပြီးတော့
“မမ… လိုးတော့မယ်နော်”
“အင်း…..ဖြေးဖြေးပဲလုပ်နော ်မောင်လေး”
မမစကားသံတွေမဆုံးခင်ပဲ ကျွန်တော်လီးထိပ်လေးကို မမရဲ့ စောင်ဖုတ်လေးထဲဖိသွင်းလိုက်တော့
တင်းတင်းလေးနဲ့ နွေးအိစိုစွတ်နေတဲ့ မမစောက်ဖုတ်အသားစိုင်လေးတွေကကျွန်တော့လီးလေးကို အိအိစက်စက်လေးကြိုဆိုလို့ ဖော်မပြနိုင်တဲ့ သာယာကျေနပ်မှုတွေကိုခံစားလိုက်ရတယ်
မမလက်တွေကလဲကျွန်တော့် ကိုတင်းတင်းလေးထွေးပွေ့လို့ပေါ့
“အ………………… နာတယ်ကလေးရယ် …. မမ ကိုဖြေးဖြေးလေးပဲလိုးနော်”
“ဟုတ်မမ”
ကျွန်တော်လဲဆက်မသွင်းသေးပဲ မမစောက်ဖုတ်လေးကိုဖြေးဖြေးပဲလိုးနေမိတယ်
“မမ”
“ဟင်”
“နာသေးလား”
“သိပ်မနာတော့ဘူး”
“ကောင်းလားမမ … ကျွန်တော်လိုးတာ”
“ဟင်း….. ကောင်လေးနော် ကိုယ်အမ ကို ဒီလိုပဲမေးရလား”
“မမ ရယ် …..အဲ့ လိုသဘောမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်ကမမ ကိုကောင်းစေချင်လို့ပါ”
ကျွန်တော့စကားဆုံးတော့ မမမျက်နှာလေးပေါ်မှာအပြုံးလေးတစ်ပွင့်ကိုမြင်လိုက်ရတယ်
ပြီးတော့ မျက်လုံးလေးကိုမှိတ်ရင်းအသက်တွေကိုပြင်းပြင်းလေးရှူလိုက်ပြီးတော့
“အရမ်းကောင်းတာပဲ ကလေးရယ် ….မမ ကိုလိုးတာ မမအရမ်းကောင်းတာပဲ”
ပြောရင်းနဲ့ မမဆီခုန်လေးကိုကောပေးလာတယ် ကျွန်တော်လဲ ဖြေးဖြေးချင်းလိုးနေရာကနေ မမ စောက်ဖုတ်လေးထဲကိုအဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်တော့
“အား…………………………………….”
“နာသွားလား မမ”
“အင်း …..”
“Sorry နော် မမ “
“ရပါတယ် မမခံနိုင်ပါတယ်”
“ဒါဆိုလိုးတော့မယ်နော်မမ …ပြီးခါနီးရင်ပြောနော်”
“အင်း”
မမဆီကခွင့်ပြုချက်ရတော့ ကျွန်တော်လဲမမ ဂျိုင်းကြားမှာလက်လေးလျှို မမ ပုခုံးတွေကိုကိုင်ပြီး တော့ မမစောက်ဖုတ်လေးထဲကို ဆောင့်နေမိတော့တယ်။
အချက်ငါးဆယ်လောက်ဆောင့်လိုက်ပြီးချိန်မှာပဲမမဆီကအသက်ရှုသံပြင်းပြင်းလေးတွေထွက်လာတယ်
တစ်ပြိုင်နက်ထဲပဲ
“ကလေးရယ် မမ ပြီးတော့ မယ် လုပ်လုပ်”
မမ အသံလေးကိုကြားတော့ ကျွန်တော်လဲ ပိုစိတ်ပါလာမိတယ်
ဆောင့်နေရင်းနဲ့
“အ….အ…..အ…..အ….အား……………..အား…………….. မမ ပြီးပြီ …… အား…………….”
မမဆီကဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်ညီးသံအဆုံးမှာ ကျွန်တော်လဲ လီတစ်ချောင်းလုံးကျင်တက်လာတယ်
ဆောင့်နေရင်းနဲ့ပဲ မမ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးထဲမှာ ကျွန်တော့ လီးရေတွေကိုပန်းထုတ်ရင်းအဆုံးသတ်လိုက်မိတယ်။
“အား……ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်”
အခန်းလေးကတစ်ခါပြန်လည်တိတ်ဆိတ်လို့ ကျွန်တော့ လက်မောင်းလေးပေါ်မှာအပြုံးလေးနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ မမနဖူးလေးကိုနမ်းရင်း ကျွန်တော်လည်းပြုံးပြနေမိတယ်။
“မမကိုချစ်တယ်….”
ကျွန်တော့်စကားဆုံးတော့ မမက ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတယ်။
“နောက်လည်း မမကို လိုးပါရစေနော် မမ”
“အခွင့်အရေးရတဲ့အခါပေါ့ကလေးရယ်”
ကျွန်တော့်ကိုတင်းတင်းလေးဖက်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောလာတဲ့မမ အသံလေးတွေကကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာနွေးထွေးလိုက်တာဗျာ။
ကျွန်တော်လည်း မမကိုတင်းတင်းလေးပြန်ဖက်ရင်းတိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူ သာယာမှု့တွေနဲ့စီးမြောရင်း တငြိမ့်ငြိမ့်ပေါ့ ………………
#crd ပြီးပါပြီ
နေ့တိုင်း အသစ်တင်ပေးပါတယ်၊နေ့တိုင်း ဝင်ရောက်ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်၊အင်တာနက်ဖွင့်ပြီး စာအုပ် အသစ်များရယူနိုင်ပါတယ်။
